Γάζα: Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες πολιτών που παλεύουν καθημερινά να επιβιώσουν: «Μια τυπική μέρα ξεκινά με την αναζήτηση καθαρού νερού»

«Προσπαθούμε να καθυστερήσουμε το πρωινό, ώστε να μην χρειάζεται να τρώμε περισσότερα από ένα γεύμα την ημέρα» - Άνθρωποι που έχουν βρει καταφύγιο στη Ράφα και στις γύρω περιοχές παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους χωρίς φαγητό, ύπνο μέσα στο κρύο και τη βροχή

Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται στη Λωρίδα της Γάζας ολοένα και η ζωή γίνεται πιο δύσκολη για όσους έχουν βρει καταφύγιο στη Ράφα και στις γύρω περιοχές. Οι μαρτυρίες που φτάνουν στο BBC από ανθρώπους που βιώνουν καθημερινά την κόλαση συγκλονίζουν με τη ζωή τους να κινδυνεύει ανά πάσα δευτερόλεπτο. Παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους χωρίς φαγητό, ύπνο μέσα στο κρύο και τη βροχή και παράλληλα προσφέρουν βοήθεια σε όποιον την χρειάζεται βοηθώντας έτσι ο ένας τον άλλον.

«Ξυπνήσαμε σε μια νέα μέρα, ελπίζοντας ότι θα ήταν καλύτερη από χθες»

Ο 59χρονος Σάμι Αμπού Ομάρ έχει βρει αυτή τη στιγμή καταφύγιο στη Ράφα έχοντας φύγει από τον Χαν Γιουνίς.

«Ήταν μια δύσκολη νύχτα. Έγιναν έντονοι βομβαρδισμοί. Κάθε άτομο σε αυτή την κατάσταση πρέπει να συνηθίσει να κοιμάται από μία με μιάμιση ώρα μόνο. Ξύπνησα στις 5 το πρωί και προσευχήθηκα την αυγή και μετά ετοιμάστηκα για την εθελοντική μου εργασία. Ξυπνήσαμε μια νέα μέρα, ελπίζοντας ότι θα ήταν μια καλύτερη μέρα από χθες.

Εργάζομαι στην ανθρωπιστική βοήθεια. Ξεκινήσαμε τη μέρα μας μαγειρεύοντας για να βοηθήσουμε τις εκτοπισμένες οικογένειες στη Ράφα. Ελπίζουμε να κάνουμε 2.200 γεύματα για αυτές τις οικογένειες σήμερα.  Σήμερα κάνει λίγο κρύο και υπάρχει πιθανότητα βροχής.  Ετοιμάζουμε φακόσουπα που θα διανεμηθεί στις εκτοπισμένες οικογένειες γιατί έχουν ανάγκη. Είμαι μια από αυτές τις οικογένειες. Έχω εκτοπιστεί από περισσότερα από ένα μέρη. Ονειρεύομαι να επιστρέψω στο σπίτι μου, σώος και αβλαβής. Η κατάσταση γίνεται τόσο δύσκολη, ειδικά στη Ράφα»

«Ξύπνησα τη νύχτα γιατί η σκηνή ήταν τόσο κρύα»

Ο 26χρονος Mosa Al-Dos είναι δικηγόρος στο επάγγελμα και βρίσκεται επίσης στη Ράφα.

«Ξύπνησα περισσότερες από μία φορές τη νύχτα επειδή έκανε τόσο κρύο στη σκηνή», λέει.

«Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ λόγω της έλλειψης στρωμάτων και κουβερτών. Υπάρχουν πολλές ουρές σήμερα - φτάνουν τουλάχιστον τις τρεις ώρες.Τώρα είμαι δύο χιλιόμετρα μακριά από τη σκηνή μου, προσπαθώ να βρω σύνδεση στο Διαδίκτυο, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ αδύναμη. Περπατάω αργά, αργά μακριά από τη σκηνή», προσθέτει.

«Μια τυπική μέρα για μένα ξεκινά με την αναζήτηση καθαρού νερού»

Η 28χρονη Δρ Haya Hijazi ήταν γυναικολόγος στο Tal al-Hawa, πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Εργαζόταν στο νοσοκομείο Αλ Σίφα μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου.Σήμερα ζει σε μια σκηνή στα σύνορα Αιγύπτου-Ράφα. 

Όταν η γειτονιά της έγινε στόχος των ισραηλινών δυνάμεων, έφυγε από τον Βορρά από το σπίτι της αδερφής της στο κέντρο της Γάζας και στη συνέχεια αναγκάστηκε να φύγει ξανά προς τα νότια.

Η Δρ Haya έχει προσπαθήσει να παρέχει δωρεάν συμβουλές σε γυναίκες από την αρχή του πολέμου. Έχει δραστηριοποιηθεί στη συγκέντρωση δωρεών μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης της και τα έχει χρησιμοποιήσει για να αγοράσει φάρμακα και προϊόντα υγιεινής για γυναίκες στη Γάζα.

«Μια τυπική μέρα για μένα ξεκινά με την αναζήτηση καθαρού νερού. Μετά ψάχνω για αλεύρι για να ψήσουμε και ξύλα για να ανάψουμε φωτιά για να φάμε. Προσπαθώ να αναλάβω νέες πρωτοβουλίες μέσω των οποίων μπορώ να βοηθήσω τους ανθρώπους και καθημερινά προσφέρομαι εθελοντικά σε έναν κοντινό ιατρικό σταθμό για να βοηθήσω ασθενείς», είπε στο BBC.

«Το φαγητό γίνεται πολυτέλεια για εμάς στη Γάζα»

Η 22χρονη Nagham Atef Mezied, βρίσκεται στο Deir el-Balah. Είναι φοιτήτρια ιατρικής και εθελόντρια γιατρός.

Η ίδια λέει στo BBC: «Η ώρα είναι τώρα 9 π.μ. Αυτό είναι το πρωινό μου. Συνήθως παίρνω πρωινό στις 6 το πρωί, αλλά τώρα προσπαθούμε να καθυστερήσουμε το πρωινό, ώστε να μην χρειάζεται να τρώμε περισσότερα από ένα γεύμα την ημέρα. Αυτό το πρωινό περιλαμβάνει τυρί, βότανα, πιπέρι και ελαιόλαδο στο ψωμί, το οποίο είναι γνωστό ως mankouche.

Μόνο αυτό τρώω μέχρι το βράδυ, αν είμαστε τυχεροί να έχουμε άλλο γεύμα τότε, αλλιώς όλα αυτά μέχρι αύριο. Και θεωρούμε τους εαυτούς μας πιο τυχερούς από τα αδέρφια και τις αδερφές μας στο βορρά που δεν έχουν καθόλου φαγητό.

Στο τραπέζι του πρωινού παλαιότερα, είχαμε αυτό το ψωμί, το "Mankoushe" με πατάτες, σαλάτα, αυγά, φαλάφελ, φασόλια...αλλά τώρα τόσες πολλές οικογένειες βασίζονται σε αυτό το ψωμί μόνο για να επιβιώσουν.

Οι τιμές είναι τόσο υψηλές, ακόμη και για τα βασικά, και το να προσφέρεις ένα αξιοπρεπές γεύμα με κρέας ή κοτόπουλο έγινε πολυτέλεια»

Πηγή: skai.gr