Yellow: Αλλη μία ταινία με ελληνική υπογραφή υποψήφια στα BAFTA - Σαρώνει το Poor Things του Λάνθιμου

Μια δυνατή ταινία Μικρού Μήκους για την ζωή των γυναικών στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν στην εξουσία

 Η γυναίκα στην πολύβουη Καμπούλ, λίγες ώρες μετά την απόσυρση των διεθνών στρατευμάτων και την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, είναι το σενάριο της ταινίας που διεκδικεί ένα από τα κορυφαία Βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Η ταινία μικρού μήκους «Yellow» με Διευθυντή Φωτογραφίας και Συμπαραγωγό τον Γιάννη Μανωλόπουλο, είναι υποψήφια για το βραβείο στην κατηγορία Καλύτερη Βρετανική Ταινία Μικρού Μήκους. Η 77η τελετή των Βραβείων BAFTA θα πραγματοποιηθεί στις 18 Φεβρουαρίου με παρουσιαστή τον Ντέιβιντ Τένναντ (David Tennant).

Πρόκειται για την δεύτερη ταινία με ελληνική υπογραφή υποψήφια στα BAFTA , μετά το "Poor Things" του Λάνθιμου που στην κούρσα των βραβείων έχει 11 υποψηφιότητες, δεύτερο πίσω από το "Oppenheimer", με 13 υποψηφιότητες. 

Η «αυτοδημιούργητη» ταινία που συγκίνησε το κοινό 

 Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό -Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιάννης Μανωλόπουλος «συστήνει» την ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Elham Ehsas και πρωταγωνίστησε μαζί με την Afsaneh Dehrouyeh. 

   «Την περίοδο που έγραψε το σενάριο ο Elham, μόλις είχαν επιστρέψει οι Ταλιμπάν στην εξουσία. Επανέφεραν μία σειρά από απαγορεύσεις που περιορίζουν δραστικά τα δικαιώματα των γυναικών, αποκλείοντας τες από την δημόσια ζωή, τα σχολεία, την εργασία και περιορίζοντας σημαντικά την ελευθερία μετακίνησής τους, η οποία γίνεται μόνο φορώντας το τσανταρί. Θέλοντας να μεταφέρει αυτή την εικόνα ο Elham έγραψε αυτό το μικρό σενάριο με ένα πολύ δυνατό διάλογο, αποτυπώνοντας την καθημερινή πάλη που άρχισαν να βιώνουν οι γυναίκες στο Αφγανιστάν.

Μιλάμε για μία γενιά γυναικών που μεγάλωσε σε μία μεγάλη χώρα χωρίς περιορισμούς και ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωπες με αυτή τη νέα πραγματικότητα που τους στερεί πλήρως την ελευθερία. Σκοπός της ταινίας έτσι όπως πολύ όμορφα το φαντάστηκε και μου έστειλε το πρώτο σενάριο ήταν να περιγράψει την εσωτερική διεργασία και μία μικρή στιγμή όταν μία γυναίκα πάει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα αυτού του πράγματος. Με συγκίνησε πολύ το σενάριο όταν το διάβασα. Προσπαθήσαμε μέσα στο λίγο χρόνο και αυτό ήταν το δικό μου κομμάτι να πούμε την ιστορία με εικόνες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση "καδράραμε" έτσι ώστε τα τσανταρί που είναι πάντα πάνω στον τοίχο, να είναι επιβλητικά σε όλες τις σκηνές και πάνω από το κεφάλι της πρωταγωνίστριας σαν να την καταπιέζουν», δήλωσε ο Έλληνας κινηματογραφιστής.

«Χωρίς καμία οικονομική βοήθεια και θέλοντας να γίνει γρήγορα λόγω προβολής του θέματος αναπτύξαμε το σενάριο και ξεκινήσαμε χρησιμοποιώντας τον δικό μου εξοπλισμό. Βρήκαμε ένα μαγαζί με υφάσματα στο Ντάλστον του Ανατολικού Λονδίνου ενώ ο Elham είχε έναν φίλο σκηνοθέτη που έκανε γυρίσματα για ένα ντοκιμαντέρ εκείνη την εποχή στην Καμπούλ. Οπότε τράβηξε τα πρώτα τρία πλάνα της ταινίας στην αγορά και εμείς συνεχίσαμε "γεφυρώνοντας την" με το τέταρτο πλάνο που είναι γυρισμένο στο Ντάλστον με συμμετοχή συγγενών και φίλων του Elham», πρόσθεσε ο κ. Μανωλόπουλος.

   Ο Ahmed Jan Mano συμπληρώνει το καστ της ταινίας στην οποία οι διάλογοι είναι γραμμένοι στην γλώσσα Ούρντου. Η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο με νότες παιγμένες σε ένα ραμπάτ σε σύνθεση του Darryl John Hannan. Συμπαραγωγοί της ταινίας είναι ο Elham Ehsas, ο Έλληνας κινηματογραφιστής καθώς και οι Dina Mousawi και Azeem Bhati.

   «Είναι μία μικρή παραγωγή που με την προσπάθεια της οικογένειας, φίλων και δική μας ολοκληρώθηκε. Αμέσως μετά ξεκίνησε το ταξίδι της πραγματοποιώντας "τον κύκλο των φεστιβάλ". Με δικά μας χρήματα και πάλι, ξεκινήσαμε δυναμικά και άρχισε να πηγαίνει πολύ καλά. Είχε πολύ μεγάλη αποδοχή και προβλήθηκε σε περισσότερα από 30 φεστιβάλ νομίζω. Άρχισε να κερδίζει και κάποια βραβεία, ενώ είδαμε τον κόσμο να την αγαπά, και να συγκινείται από το θέμα της. Πριν από λίγες ημέρες καταφέραμε και περάσαμε στις shortlists των Όσκαρ και των Βafta όπου τα αποτελέσματα των τελευταίων, μας έκαναν υποψήφιους. Φυσικά αυτό είναι εκπληκτικό. Τώρα περιμένουμε στις 23 Ιανουαρίου όπου βγαίνουν οι υποψηφιότητες των Όσκαρ και ευελπιστούμε να είμαστε και εκεί», υπογράμμισε.

   Στυ συνέχεια ο κ. Μανωλόπολος είπε ότι «αν ένα καλό βγει από όλο αυτό το ταξίδι για εμάς θα ήταν το θέμα να συζητηθεί δημόσια και φυσικά να υπάρξει μία αλλαγή. Επίσης πιστεύουμε ότι αν φτάσει στα μεγάλα βραβεία ίσως τραβήξει κάποια μάτια που έχουν την δύναμη να φέρουν κάποια αλλαγή», και πρόσθεσε: «Για εμένα, πιστεύω και ευελπιστώ ότι θα έχει μία μεγάλη επιρροή στην σταδιοδρομία μου γιατί δίνει σίγουρα προβολή. Αν και είμαι εδώ από το 2010 έχοντας καταφέρει μια σταθερή ροή εργασίας δεν μπορώ να πω ότι έχω μπει στο επίκεντρο της βιομηχανίας δηλαδή να κάνω τις πιο μεγάλες ταινίες, ή σειρές. Έχω εργαστεί σε παραγωγές εκτός της χώρας σε όλο τον κόσμο, Ινδία, Σαουδική Αραβία οι οποίες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες και μου άρεσαν πολύ. Όντας στη βάση μου εδώ στην Αγγλία πιστεύω μία υποψηφιότητα και ίσως μία νίκη μου στα Βafta θα μου ανοίξει πόρτες για να μπορέσω να συζητήσω με παραγωγούς άλλου βεληνεκούς. Το ενδιαφέρον μου είναι στο κινηματογράφο μυθοπλασίας, όπου αν αυτό βρίσκεται είτε στο φορμάτ των 2 με 3 ωρών στο κινηματογράφο είτε στο νέο φορμάτ που έχουν οι τηλεοπτικές σειρές. Σημασία για μένα έχει το σενάριο, ο σκηνοθέτης και οι συνεργάτες. Είμαστε σε μία πολύ ευτυχή συγκυρία όσοι είμαστε στο χώρο, γιατί τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία άνθηση των τηλεοπτικών σειρών στις οποίες η ποιότητα και το μπάτζετ ανεβαίνουν όλο και περισσότερο και το επίπεδό τους συγκλίνει προς τον κινηματογράφο. Οπότε δεν το διαχωρίζω στο μυαλό μου. Είναι περισσότερο τι έχει αξία, ποιο σενάριο μπορεί να μιλήσει σε εμένα για να μπορέσω να προσφέρω. Ευχαρίστως θα έκανα κάτι και στην Ελλάδα». 

   Αξίζει να σημειωθεί ότι με τον Elham Ehsas, ο Έλληνας κινηματογραφιστής έχει συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. Γεννημένος στο Πακιστάν έχει δουλέψει στο παρελθόν και με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ καθώς και για διάσημες πλατφόρμες. Είναι η δεύτερη συνεργασία του με την Ιρανικής καταγωγής ηθοποιό Afsaneh Dehrouyeh.

   «Το σινεμά είναι μία παγκόσμια τέχνη που μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και αυτός είναι ένας από τους λόγους που το κάνω», καταλήγει ο Γιάννης Μανωλόπουλος.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ