Οι πολίτες της Ταϊβάν αρέσκονται να αστειεύονται αρκετές φορές με το εξής ανέκδοτο: αν ακουστεί ένας δυνατός κρότος και κάποιος ρωτήσει τι έχει συμβεί η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι:"Μας επιτίθεται ο κινεζικός στρατός;"
Το συγκεκριμένο αστείο, όπως αναφέρει σε ανάλυσή του στο aljazeera.com o Hsin Chieh Ho υπάρχει «για να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας όταν είμαστε με τους ξένους φίλους μας, Κινέζους ή άλλους, αλλά υπάρχει και αλήθεια σε αυτό. Στην Ταϊβάν, τα παιδιά κάνουν αυτή την ερώτηση όποτε ακούγεται δυνατός ήχος έξω ή όταν κινεζικά στρατιωτικά αεροπλάνα πετούν κοντά, όπως κάνουν συχνά. Είναι μια σπασμωδική αντίδραση, δεδομένης της συνεχούς συζήτησης για πιθανή εισβολή στα μέσα ενημέρωσης, από πολιτικούς και στον γενικό πληθυσμό».
Η απειλή εισβολής από την Κίνα, η οποία βλέπει την Ταϊβάν ως... επαρχία ενώ η αυτοδιοικούμενη Ταϊβάν θεωρεί ότι είναι ανεξάρτητη, είναι μέρος της καθημερινής ζωής στην Ταϊβάν.Για περισσότερα από 70 χρόνια, οι άνθρωποι «περιμένουν» έναν πόλεμο που δεν έχει ακόμη έρθει.
Το 1949, η Κίνα και η Ταϊβάν ήρθαν ουσιαστικά υπό την κυριαρχία δύο διαφορετικών κομμάτων μετά την φυγή του Κουομιντάνγκ (KMT) που κυβερνούσε και τα δύο στο νησί. Το Κομμουνιστικό Κόμμα κατέλαβε την ηπειρωτική χώρα, εξελισσόμενη για να γίνει η σημερινή κυβέρνηση της Κίνας. Κάθε Κινέζος ηγέτης από τότε έχει ισχυριστεί ότι έχει ένα επίσημο στρατιωτικό σχέδιο για την ανάκτηση της Ταϊβάν.
Αλλά οι Ταϊβανοί δεν φαίνονται σαν να ζουν με την απειλή της σύγκρουσης – άγρυπνοι, πανικόβλητοι ή ακόμα και έτοιμοι να φύγουν. Ακριβώς το αντίθετο. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, οι Ταϊβανέζοι έχουν αναπτύξει μια μοναδική φιλοσοφία αντιμετώπισης. «Περνάμε τις μέρες μας με το είδος της στάσης που μπορεί καλύτερα να περιγραφεί ως περιστασιακή.Το Boba ή το τσάι με φούσκα, το βασικό ταϊβανέζικο ποτό, δημοφιλές σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, αντανακλά αυτή τη στάση. Το απόγευμα, οι άνθρωποι κάνουν συχνά ένα σύντομο διάλειμμα για να παραγγείλουν ένα φλιτζάνι τσάι boba σε πακέτο από τα εξειδικευμένα καταστήματα που το πωλούν. Είναι μια καθημερινή ανταμοιβή ή κέρασμα. Οι άνθρωποι δένουν πίνοντας, πίνοντας και μασώντας το γαλακτώδες ρόφημα με μπάλα ταπιόκας που διατίθεται σε διάφορες γεύσεις και με εξατομικευμένη ποσότητα σιροπιού ζάχαρης και πάγου. Το τσάι Bobaαντιπροσωπεύει αυτή την περιστασιακή στάση, γιατί ό,τι και να γίνει, πάντα βρίσκουμε χρόνο να το απολαύσουμε – να απολαύσουμε τη ζωή. Ακριβώς όπως αντιμετωπίζουμε τη φασαρία της καθημερινής ζωής, αντιμετωπίζουμε την ψυχική καταπόνηση των στρατιωτικών εντάσεων και την αβεβαιότητα που αντιπροσωπεύουν με ένα μεγάλο φλιτζάνι τσάι», έγραψε ο άνδρας από την Ταϊβάν στο aljazeera.com.
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ακόμη ότι: «η περιστασιακή μας στάση μπορεί να δώσει σε πολλούς ξένους τη λανθασμένη εντύπωση – ότι δεν ανησυχούμε για πόλεμο. Αυτή δεν είναι η περίπτωση.Πράγματι, όταν οι πολιτικές εντάσεις είναι υψηλές και η πιθανότητα εισβολής αυξάνεται, οι άνθρωποι στην Ταϊβάν μπορεί να είναι εξωτερικά ήρεμοι όμως όμως σκέφτονται, όπως λέει η ταϊβανέζικη έκφραση, ότι «ο λύκος έρχεται». Αλλά όταν οι εντάσεις σιγοβράσουν θα σκεφτούν: «Ο λύκος κοιμάται. Ίσως να μην γίνει πόλεμος».
Τους τελευταίους μήνες, οι στρατιωτικές και πολιτικές εντάσεις έχουν αυξηθεί μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν με εισβολές κινεζικών πολεμικών αεροσκαφών στη ζώνη αεράμυνας του νησιού - περισσότερες από 150 στις αρχές Οκτωβρίου - και οι ΗΠΑ λένε ότι θα υπερασπιστούν την Ταϊβάν σε περίπτωση εισβολής. Ορισμένοι ειδικοί είπαν ότι οι εντάσεις βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους από την Τρίτη Κρίση των Στενών της Ταϊβάν, όταν η Κίνα εκτόξευσε πυραύλους στα ύδατα της Ταϊβάν το 1996.
Αυτό έχει κάνει τους πάντες να αισθάνονται νευρικοί, αν και σε διάφορους βαθμούς. Το κλίμα στη χώρα ήταν τεταμένο, ενώ οι συζητήσεις στα μέσα ενημέρωσης συζητούσαν την επέκταση της στρατιωτικής θητείας από τους τρέχοντες λίγους μήνες σε χρόνια. Οι απλοί άνθρωποι μιλούν για την κατάσταση με τις οικογένειες και τους φίλους τους. «Έχω φίλους που έχουν εφιάλτες για μια κινεζική εισβολή. Νομίζω ότι τέτοιοι εφιάλτες είναι συνηθισμένοι. Ακόμα κι έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι λένε στον εαυτό τους ότι είτε έρθει μια επίθεση είτε όχι, η ζωή πρέπει να συνεχιστεί. «Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;» ρωτάει ο κόσμος. Είναι μια φράση που ακούγεται συνήθως όταν οι Ταϊβανέζοι μιλούν για εισβολή, όπως κάνουν συχνά στο δείπνο, τον καφέ ή σε ένα μπαρ. Τα τελευταία χρόνια, μια ιαπωνική λέξη, shōkakkō, που σημαίνει «μικρή αλλά βέβαιη ευτυχία/τύχη» - όρος που επινοήθηκε από τον Ιάπωνα συγγραφέα Haruki Murakami για να δηλώσει τις απλές απολαύσεις της ζωής - έχει γίνει ένας δημοφιλής τρόπος για τους ηλικιωμένους να περιγράφουν τους νέους Ταϊβανέζους», έγραψε ο στο aljazeera.com o Hsin Chieh Ho.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
