Ο ευρωσκεπτικιστής πολιτικός Γκερτ Βίλντερς διεκδικεί μία από τις δύο πρώτες θέσεις, αποτέλεσμα που μπορεί να στείλει το μήνυμα ότι μετά το Brexit και την εκλογή Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες το κύμα λαϊκισμού και αμφισβήτησης των παραδοσιακών κομμάτων έχει παρεισφρύσει πλέον στην καρδιά της ευρωζώνης.
Δείτε το πρώτο μέρος του αφιερώματος στην Ολλανδία ΕΔΩ
Μία παραδοσιακή γραμμή σκέψης αποδίδει την εμφάνιση και το θέριεμα του λαϊκισμού σε κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Είναι όμως η Ολλανδία, πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, θύμα τέτοιων δεινών;
Ας ρίξουμε μία ματιά στα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) πάνω σε 38 από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, περιλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και των περισσότερων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ζουν καλά οι Ολλανδοί;
Ναι, και μάλιστα πολύ καλύτερα από τους κατοίκους των περισσότερων ανεπτυγμένων χωρών.
Οι Ολλανδοί βαθμολογούν την ικανοποίησή τους για την ποιότητα της ζωής τους με 7,3 στα 10. Πρόκειται για τον όγδοο καλύτερο βαθμό ανάμεσα στις 38 χώρες της έρευνας και σαφώς ανώτερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι 6,5 στα 10.
Στην πρώτη θέση βρίσκονται οι Νορβηγοί, ο πιο ευτυχισμένος λαός ανάμεσα στους τριάντα-οκτώ, όμως προηγούνται των Ολλανδών μόλις κατά 0,3 πόντους. Αντίθετα, η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στους ουραγούς, στην 34η θέση της λίστας, με βαθμό 5,6, οριακά πάνω από την Τουρκία.
Δύσκολη ζωή για σκύλους στην Ολλανδία (Alexandros Michailidis / SOOC)
Δεν λείπουν οι δουλειές
Η ολλανδική οικονομία εξασφαλίζει δουλειές για τους πολίτες.
Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία της Eurostat, τον Ιανουάριο η ανεργία διαμορφώθηκε στο 5,3%, ήτοι το πέμπτο χαμηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, πάνω από 73 στους 100 ανθρώπους που βρίσκονται σε ηλικία εργασίας έχουν επί πληρωμή απασχόληση, το έβδομο καλύτερο ποσοστό στη λίστα.
Η μακροχρόνια ανεργία επηρεάζει το 3% του εργατικού δυναμικού, ενώ στην Ελλάδα πλήττει σχεδόν έναν στους πέντε, μακράν το χειρότερο ποσοστό ανάμεσα στους τριάντα-οκτώ.
Είναι πλούσιοι αλλά και αρκετά ίσοι
Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ολλανδία είναι ελάχιστα πάνω από 53.000 δολάρια κάθε χρόνο, όγδοο υψηλότερο στη λίστα και περίπου διπλάσιο σε σχέση με το ελληνικό.
Παρά ταύτα, στην Ολλανδία υπάρχει υψηλός βαθμός κοινωνικής ισότητας. Με το 1 να σημαίνει απόλυτη ισότητα, η Ολλανδία βαθμολογείται με 1,95, καταλαμβάνοντας την έκτη καλύτερη θέση στη λίστα, μία θέση μπροστά από την Ελλάδα.
Στην κορυφή βρίσκεται πάλι η Νορβηγία, με 1,63. Το χειρότερο σκορ στην κατανομή του πλούτου έχει το Ισραήλ, με 3,16.
Δεν τρελαίνονται όμως στη δουλειά
Στη γλώσσα των αριθμών, οι Ολλανδοί έχουν μακράν μία από τις καλύτερες ισορροπίες ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή.
Σύμφωνα με την έρευνα του ΟΟΣΑ, σχεδόν κανένας εργαζόμενος στην Ολλανδία δεν χρειάζεται να αφιερώσει υπερβολικά πολύ χρόνο στη δουλειά του.
Συγκεκριμένα, μόλις το 0,4% δήλωσε ότι κάνει 50 ή περισσότερες εργατοώρες ανά εβδομάδα, σαφώς καλύτερα από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι 13%. Πρόκειται για το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό στο «κλαμπ» των 38 χωρών, πίσω μονάχα από τη Ρωσία. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι 6,4%, που αντιστοιχεί στην 21η θέση στη λίστα.
Για κερασάκι στην τούρτα, οι Ολλανδοί απολαμβάνουν περισσότερο χρόνο για δραστηριότητες και ανάπαυση από σχεδόν οποιονδήποτε άλλο λαό. Ο μέσος εργαζόμενος στη χώρα της τουλίπας διαθέτει καθημερινά 15,9 ώρες για «ξεκούραση και προσωπική φροντίδα». Μόνο οι Γάλλοι και οι Ισπανοί έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Στην Ελλάδα ο μέσος εργαζόμενος έχει καθημερινά πάνω από μία λιγότερη ώρα για χαλάρωση (14,7). Αν υπολογίσουμε ότι εργαζόμαστε περίπου 46 εβδομάδες ανά έτος, οι Έλληνες έχουν κάθε χρόνο 276 λιγότερες ώρες ανάπαυσης από τους Ολλανδούς.
Alexandros Michailidis / SOOC
Αλλά υπάρχει και η κακή πλευρά
Τα τελευταία τρία χρόνια η Ολλανδία έχει επανέλθει στο δρόμο της ανάπτυξης, όμως την εποχή της οξείας ευρω-κρίσης, ανάμεσα στο 2009 και το 2013, η οικονομία πέρασε σειρά μεταπτώσεων και χρονιές ύφεσης.
Επίσης, όσο καλές κι αν είναι οι συνθήκες εργασίας, οι συμβάσεις φαίνεται πως απέχουν παρασάγγας από το ιδανικό.
Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2015 σχεδόν το 17% των εργαζόμενων απασχολούνταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου, που αυτομάτως σημαίνει περιορισμένη εργασιακή ασφάλεια. Το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται σχεδόν στο 50% για τους νέους, 15 έως 24 ετών.
Επιπλέον, μπορεί η ανεργία να είναι χαμηλά, όμως πριν την κρίση η κατάσταση ήταν καλύτερη.
Σύμφωνα με το Κεντρικό Γραφείο Στατιστικής της Ολλανδίας, τον Ιανουάριο του 2009 οι άνεργοι ανέρχονταν σε περίπου 326.000 άτομα. Τον φετινό Ιανουάριο, χωρίς δουλειά ήταν 480.000 άτομα.
Alexandros Michailidis / SOOC
Και το κάτι ιδιαίτερο
Τέλος, πέρα από τη γλώσσα των αριθμών, υπάρχουν και ποιοτικά στοιχεία που μπορεί να κάνουν τη διαφορά.
Σύμφωνα με έρευνα των «Financial Times», με δεδομένα από τις βουλευτικές εκλογές του 2012, ο παράγοντας που εξηγεί καλύτερα από όλους την ψήφο υπέρ του Βίλντερς είναι το επίπεδο εκπαίδευσης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι λιγότερο μορφωμένοι είναι πιο ανόητοι και πείθονται πιο εύκολα από το μήνυμα Βίλντερς, μπορεί όμως κάλλιστα να ανήκουν σε εισοδηματικά στρώματα που έχουν υποστεί μεγαλύτερες συνέπειες από την κρίση και την παγκοσμιοποίηση.
Η ίδια έρευνα καταδεικνύει ότι ο δεύτερος πιο σημαντικός παράγοντας για ψήφο στον Βίλντερς είναι η παρουσία μεταναστών ή προσφύγων, κυρίως στην επαρχία.
Επομένως, σε επαρχιακές περιοχές, μολονότι ο όγκος μετανάστευσης είναι μικρότερος συγκριτικά με τα αστικά κέντρα, υπάρχει μεγαλύτερη στροφή προς το Κόμμα της Ελευθερίας του ευρω-σκεπτικιστή Βίλντερς.
Alexandros Michailidis / SOOC
Πηγή: skai.gr - Αλέξανδρος Μαράκης
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
