Σε καταχώρηση που δημοσιεύεται σήμερα στις μεγαλύτερες παλαιστινιακές εφημερίδες ο Γιάσερ Αραφατ και η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια της Τουκάν χαρακτηρίζοντας την ως ``μεγάλη ποιήτρια της Παλαιστίνης``.
Η Φάντουα Τουκάν, της οποίας η ποίηση χαρακτηρίζεται εκλεπτυσμένη, άρχισε να γράφει για τη φύση, τον έρωτα, τη μοναξιά και τη θλίψη, πριν προσανατολιστεί σε εθνική θεματολογία, ιδιαίτερα μετά την κατάληψη της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη και της Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ το 1967.
Μια απο τις σπάνιες γυναικείες φωνές στην παλαιστινιακή ποίηση, η Τουκάν περιέγραψε στα ποιήματά της τον αγώνα του λαού της που του απέσπασαν τη γη και την ελευθερία του και περιέγραψε την ωμότητα της κατοχής.
``Η ιστορία μου, είναι η ιστορία του αγώνα ενός σπόρου που τα βάζει με την κακοτράχαλη και σκληρή γη. Είναι η ιστορία μιας πάλης ενάντια στην ξηρασία και τα βράχια`` έγραψε στην αυτοβιογραφία της ``Ο βράχος και η θλίψη``.
Μολονότι μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που ευνοούσε την καλλιτεχνική δημιουργία - ο αδελφός της, ο ποιητής Ιμπραχίμ Τουκάν, την έκανε να ανακαλύψει την ποίηση - η Φάντουα Τουκάν υπέφερε από το συντηρητικό οικογενειακό περιβάλλον της: ανεπιθύμητο παιδί, δεν την έστειλαν στο σχολείο, είχε πατέρα δεσποτικό και μάνα υποταγμένη.
Στο έργο της ``Ο βράχος και η θλίψη`` περιγράφει, με συγκινητικό τρόπο, την παιδική ηλικία της και την εφηβεία της που ήταν περιορισμένες λόγω της αυστηρότητας των οικογενειακών κανόνων. Η δύναμη της ποιητικής έμπνευσής της, αλλά και η βοήθεια του αδελφού της, της επέτρεψαν να κατακτήσει την προσωπική ελευθερία της και να εκφράσει τελικά την αλληλεγγύη της με το βασανισμένο λαό της.
Στο δεύτερο τόμο των απομνημονευμάτων της με τίτλο ``Η κραυγή της πέτρας`` η Φάντουα Τουκάν θυμάται τις συναντήσεις της με τον Ισραηλινό Μοσέ Νταγιάν και τους προέδρους της Αιγύπτου Γκαμάλ αμπντελ Νάσερ και Ανουαρ ελ Σαντάτ. Εκεί περιγράφει τον πόνο της και την ελπίδα της για μια μόνιμη ειρήνη. Μιλάει επίσης για τους Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς φίλους της και για την κατανόηση και την υποστήριξη που είχε από αυτούς.
Ανάμεσα στα διασημότερα ποιήματά της είναι το ``Μου αρκούσε να είμαι στην αγκαλιά του``, ``Αυτοπροσωπογραφία``, ``Στιγμή`` και ``Οι μάρτυρες της Ιντιφάντα``.
``Μου αρκεί να πεθάνω στην πατρίδα μου, να με θάψουν εκεί, να διαλυθώ και να εκμηδενιστώ στο χώμα της``, έγραφε στο ποίημα της με τίτλο ``Η νύχτα και οι ιππείς``.
Η κηδεία της Φάντουα Τουκάν θα γίνει αύριο το απόγευμα στη Ναμπλούς.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
