Κλείσιμο

Η Μελόνι, η πολιτική αστάθεια και οι δημαγωγικές δυνάμεις στην Ευρώπη

Οι  λαϊκίστικες δυνάμεις επενδύουν στις ανισότητες που υπάρχουν στη Ευρώπη και απλώνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Του Αντώνη Αντζολέτου

Το εθνολαϊκιστικό κόμμα του AFD στην Κάτω Σαξονία κατάφερε να αυξήσει σημαντικά τις δυνάμεις του. Σχεδόν τις διπλασίασε φτάνοντας το 10,9%. Είχε προηγηθεί το Σάββατο μαζική αντικυβερνητική διαδήλωση του κόμματος, άνω των 10.000 ατόμων, στο Βερολίνο. Τα άκρα δεν γιγαντώνονται τυχαία.

Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή πέρασε ημέρες «ευημερίας» όταν η χώρα ήταν για τα καλά βουτηγμένη στο μνημόνιο και στην οικονομική κρίση. Ασφαλώς τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, καθώς μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε οργάνωση που χαρακτηρίστηκε εγκληματική, για δολοφονία και άλλες αξιόποινες πράξεις. Ωστόσο είναι γεγονός πως οι  λαϊκίστικες δυνάμεις επενδύουν στις ανισότητες που υπάρχουν στη Ευρώπη και απλώνονται με γεωμετρική πρόοδο. Μελόνι, Μπερλουσκόνι και Σαλβίνι συναντήθηκαν προκειμένου να χωρίσουν τα υπουργεία τους. Η σύσταση του Κοινοβουλίου σε σώμα θα γίνει στις 13 Οκτωβρίου, με την εκλογή των νέων προέδρων της Βουλής και της Γερουσίας. Και όλοι αναμένουν να δουν ποιες θα είναι οι προτεραιότητες της νέας πρωθυπουργού. Η Λεπέν στις τελευταίες τρεις αναμετρήσεις στη Γαλλία κερδίζει δυνάμεις. Το σουηδικό ακροδεξιό κόμμα στην Σουηδία βγήκε δεύτερο στις εκλογές, στην Ολλανδία ενισχύεται επίσης και στην Ισπανία το Vox είναι η τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο. Για την Ουγγαρία και την Πολώνια ούτε λόγος, καθώς με το καθεστώς που κυριαρχεί έχουν αναδειχθεί ως οι πιο ξενοφοβικές χώρες της Ευρώπης. Είχε προηγηθεί από το 2017-2021 η παραμονή του Ντόνανλτ Τραμπ στον Λευκό Οίκο που στιγματίστηκε από την πιο μαύρη ημέρα στην ιστορία της αμερικανικής Δημοκρατίας με την είσοδο των οργισμένων οπαδών του στο Καπιτώλιο.

Υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα. Γιατί το δημοκρατικά κόμματα είτε κάθονται στα δεξιά, στα κεντρικά ή στα αριστερά έδρανα των Κοινοβουλίων τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αγωνίες των πολιτών. Ίσως να λείπουν οι μεγάλοι ηγέτες είναι η πιο εύκολη απάντηση. Το τελευταίο κακό παράδειγμα που μελετούν όλοι είναι η Ιταλία, όπου θα μπορούσε να εκτιμηθεί πως οι πολίτες αμφισβήτησαν για άλλη μια φορά την Ε.Ε. και τις πολιτικές της. Το μεγάλο στοίχημα είναι η αποχή σε συνδυασμό με την ψήφο διαμαρτυρίας να μπορέσει να περιοριστεί. Όσοι αδιαφορούν να ψηφίσουν προέρχονται σε μεγάλο ποσοστό είτε από τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα είτε από τη νεολαία. Δυο ομάδες που βιώνουν την οικονομική κρίση και την ανεργία. Ψάχνοντας να βρουν ελκυστικούς πολιτικούς αρχηγούς που θα εμπνεύσουν εμπιστοσύνη διαμαρτύρονται μέσω των ψήφων τους.

Η σταθερότητα παίζει και αυτή εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Στην Ιταλία είναι μοναδικό το γεγονός πως από το 1945 μετρά συνολικά 69 κυβερνήσεις. Η νέα πλειοψηφία των «τριών» που θα σχηματιστεί δεν υπολογίζεται, καθώς κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα  μακροημερεύσει. Η στατιστική, πάντως δεν είναι με το μέρος της, καθώς στη γειτονική χώρα οι πλειοψηφίες που σχηματίζονται αντέχουν λίγο παραπάνω από έναν χρόνο. Ιταλοί αναλυτές υποστηρίζουν πως η Τζόρτζια Μελόνι θα επιχειρήσει να επιβάλει τη μετριοπαθή στροφή που έκανε η ίδια προεκλογικά και στους εταίρους της. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα διαρροές, σε σύνολο δεκαοκτώ υπουργών, τα Αδέλφια της Ιταλίας αναμένεται να εξασφαλίσουν δέκα υπουργεία, η Λέγκα τέσσερα και η Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι άλλα τέσσερα. Κρίσιμο είναι ο Ματέο Σαλβίνι να μην βρεθεί και πάλι στο υπουργείο Εσωτερικών, όπως επιθυμεί ο ίδιος, διαχειριζόμενος τα προσφυγικά ζητήματα. Βαρόμετρο, συνεπώς αποτελεί αν στο συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο τοποθετηθεί πρόσωπο με ένα πιο μετριοπαθές προφίλ.

Παρά την αλληλεγγύη που εμφανίζουν μεταξύ τους – η Μελόνι απηύθυνε μήνυμα σε συγκέντρωση του ισπανικού VOX - για όλες τις παραπάνω πολιτικές οντότητες ή συμμαχίες ισχύει ένας απαράβατος κανόνας. Οι δημαγωγικές και λαϊκίστικες δυνάμεις δεν αντέχουν στην πολύ μεγάλη έκθεση. Συνήθως πέφτουν στα μάτια των ψηφοφόρων τους που η συγκυρία τους οδήγησε να τους στηρίξουν. Είτε έρθουν στην εξουσία είτε αποκτήσουν δύναμη στη Βουλή η δημοτικότητα τους αποδεικνύεται πρόσκαιρη και ξεγυμνώνονται. 

Πηγή: skai.gr