Και οι δύο εταιρείες, οι Weavind LLC και η Khroma, διευθύνονταν από τον Ελβετό υπήκοο Φλοριάνι. Ο Φλοριάνι πληρωνόταν από τον υπεύθυνο των "μαύρων ταμείων" της εταιρείας Ράινχαρντ Σίκατσεκ για να διατηρεί εταιρείες "φαντάσματα" που "νομιμοποιούσαν" με εκδοση εικονικών τιμολογίων τις μίζες.
Ο Σίκατσεκ μάλιστα καταθέτει ότι υπήρξε κοινή συνάντησή του με τον επικεφαλής των τηλεπικοινωνιών της Siemens στην Ελλάδα και τον Φλοριάνι στην Ελβετία, προκειμένου ο Ελβετός να γνωρίσει τον Πρόδρομο Μαυρίδη.
Η εισαγγελία του Μονάχου ζήτησε τον Δεκέμβριο του 2006 στοιχεία από την εισαγγελία της Αθήνας.
Το σημείο 1.2.1 του αιτήματος αφορούσε "το σύστημα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων", το λεγόμενο C4I, και τις παράνομες πληρωμές που είχαν γίνει γι' αυτό. Στο αίτημα που έχει στη διάθεσή της η "Κ" αναφέρεται ότι στις 31 Αυγούστου του 2002 η " Siemens Α.Ε." (μητρική) και η " Siemens Ελλάς" συμφώνησαν ποιες υπηρεσίες θα έπρεπε να παρέχει η Weavind LLC. Το καλοκαίρι του 2004 η Weavind LLC τιμολογεί τη μητρική για την Ελλάδα: στις 20 Ιουλίου του 2004 με 785.000 ευρώ, στις 2 Αυγούστου του 2004 με 615.000 ευρώ και στη διάρκεια των Αγώνων, στις 20 Αυγούστου του 2004 με 475.000 ευρώ.
Ταυτόχρονα η εταιρεία Krhoma, ένα άλλο "πλυντήριο", τιμολογεί τη μητρική: στις 19 Ιουλίου 2004 με 690.000 ευρώ, στις 4 Αυγούστου με 585.000 ευρώ και στις 24 Αυγούστου 2004 με 555.000 ευρώ. Φυσικά η εισαγγελία της Αθήνας δεν βρήκε το… παραμικρό.
Παράνομη πληρωμή. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέλαβε τον φάκελο του συστήματος ασφάλειας χωρίς να έχει ενημερωθεί ουσιαστικά. Αλλά αντιμετώπιζε δύο προβλήματα: Για να αποφύγει τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ονομάσει το έργο "ειδικό εξοπλιστικό πρόγραμμα" και το "χρέωσε" στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ακολούθησαν πυρετώδεις διαπραγματεύσεις των δύο ομίλων, Raytheon και Saic, με τον τότε νομικό σύμβουλο του υπουργείου Αμύνης επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου.
Η σύμβαση υπογράφεται τελικά από το ΥΕΘΑ, αλλά οι προδιαγραφές έχουν συνταχθεί από τριμελή επιτροπή, από τον υφυπουργό κ. Ε. Μαλέσιο. Η τελική διαπραγμάτευση έχει γίνει από τον υπουργό Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλο.
Επικρατεί η Saic και στο όνομά της εκταμιεύονται 63 εκατομμύρια ευρώ. Το Ελεγκτικό Συνέδριο κρίνει την πληρωμή "παράνομη" επειδή θεωρεί ότι το σύστημα δεν αποτελεί "ειδικό εξοπλιστικό πρόγραμμα".
Aργότερα η Saic θα προσβάλει την απόφαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο και με ψήφους 2-1 οι δικαστές θα κρίνουν ότι οι υπογράψαντες τη σύμβαση από πλευράς Δημοσίου βρέθηκαν "σε συγγνωστή πλάνη", δηλαδή δεν γνώριζαν ότι υπέγραφαν παράνομη σύμβαση. Την ίδια περίοδο ο διευθύνων σύμβουλος της " Siemens" κ. Μιχάλης Χριστοφοράκος ζητεί -κατά τον εμπορικό διευθυντή τηλεπικοινωνιών Μίκαελ Κουτσερόιτερ- χρήματα για να "διευκολύνει" την προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων στην Ελλάδα.
Απειλές. Τον Ιούνιο του 2004 η κοινοπραξία μεταξύ αυτών και η " Siemens" ζητούν χρήματα από το Δημόσιο, διαφορετικά απειλούν ότι δεν θα λειτουργούσαν το σύστημα στους αγώνες. Η νέα κυβέρνηση δίνει ένα μικρό ποσό, γύρω στα 15 εκατομμύρια και παραλαμβάνει το σύστημα μόνο για "χρήση" με τη δέσμευση ότι οι δοκιμές θα γίνουν μετά τους αγώνες.
Στις ελάχιστες δοκιμές που γίνονται πριν από τους αγώνες λειτουργεί μόνο το σύστημα της " Siemens", το ΤΕΤΡΑ, κατά 90%. Ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης εισηγείται να καταγγελθεί η σύμβαση ή να πάει στη διαιτησία μετά τους αγώνες, γιατί το "σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών" (CDSS συστήματα 1-7) δεν λειτουργεί.
Η κοινοπραξία Saic επικαλείται ότι η ελληνική κυβέρνηση άργησε να παραδώσει τις εγκαταστάσεις και τελικά αρχίζει μια μακρόχρονη διαπραγμάτευση.
"Λαδώματα" υπουργείων. Σε αυτό το σημείο η " Siemens", που πρέπει να εισπράξει ακόμα 30 εκατομμύρια ευρώ από τα συνολικά 90-100 εκατομμύρια, συζητάει και πάλι στο Βερολίνο για το "σύστημα ασφάλειας".
Σύμφωνα με τον κ. Σίκατσεκ, χειριστή των "μαύρων ταμείων" στη μητρική εταιρεία, στην από 17 Νοεμβρίου 2006 κατάθεσή του στην ανακρίτρια Μπόιμλερ-Χεζλ, η θυγατρική " Siemens Ελλάς" ήθελε 10 εκατομμύρια ευρώ για να "λαδώσει" τα υπουργεία Αμύνης, Δημόσιας Τάξης, Αθλητισμού "και άλλο ένα υπουργείο".
Στην Ελλάδα αρχίζει η διαπραγμάτευση μεταξύ " Siemens" και ελληνικού Δημοσίου, με στόχο να πληρωθεί μόνο το ΤΕΤΡΑ, κάτι που δεν επιτρεπόταν από την αρχική σύμβαση.
Η σύμβαση τροποποιείται εις τρόπον ώστε οι υποπρομηθευτές να μπορούν να πληρωθούν "κατά σύστημα" επί της υπουργίας του κ. Βυρωνα Πολύδωρα. Τελικά η " Siemens" πληρώνεται τον Σεπτέμβριο του 2007.
• Το ρεπορτάζ του Βαγγέλη Μανδραβέλη.
Πηγή: Τάσος Τέλογλου
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
