Νέα μετά τα πενήντα: Μια ρεαλιστική προσδοκία και όχι φενάκη -Μπορούμε να μεγαλώνουμε με υγεία…

Η κοινωνία και η επιστήμη προχωράνε και δεν υπάρχει κανένας λόγος κάπου εκεί κοντά στην εμμηνόπαυση να μπαίνουμε σε mood «ε, τώρα πια, είμαι μεγάλη»  

Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς και ρεαλίστριες, πιο εύκολα το λέει η αγαπητή Μαρίζα Ρίζου στο υπέροχο τραγούδι «Ας γελάμε συχνά» παρά το κάνουμε πραγματικότητα. Στη σκληρή καθημερινότητα, έρχονται για όλες μας στιγμές που διαπιστώνουμε ότι δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να παραμένουμε «νέοι» και μετά τα πενήντα. Και μπορεί να υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι’ αυτό, που δεν θα σου τους απαριθμήσω, τους ξέρεις πολύ καλά αν γυροφέρνεις τις δεκαετίες των σαράντα και των πενήντα. Δεν θα μείνουμε όμως σε αυτούς σήμερα.

Σήμερα, θα σταθούμε στο ότι ναι μεν μεγαλώνουμε, και είμαστε ευλογημένες γι’ αυτό γιατί δεν έχουν όλοι αυτοί την τύχη, αλλά μπορούμε σε κάθε φάση της ζωής μας να παραμένουμε νέοι μέσα μας, με διάθεση για τη ζωή, γεμάτοι ενεργητικότητα και δημιουργία.

Νέα μετά τα πενήντα – γιατί είναι ρεαλιστική προσδοκία και όχι φενάκη

Θέλεις επιχειρήματα γιατί υποστηρίζω ότι μπορούμε να μεγαλώνουμε με υγεία και να παραμένουμε νέες μέσα μας μετά τα σαράντα ή μετά τα πενήντα ή μετά τα εξήντα; (Κράτησε όποια δεκαετία σου ταιριάζει στην πρόταση, εγώ θα κρατήσω τα πενήντα.) Ιδού τα επιχειρήματά μου:

  • Γιατί μετά τα πενήντα έχεις μάθει ποια είσαι και που πας και δεν αναλώνεσαι σε χαζά και ανούσια πράγματα.
  • Γιατί μετά τα πενήντα κάνεις πανεύκολα ξεκαθαρίσματα στη ζωή σου – από τα πιο εύκολα μέχρι τα πιο δύσκολα.
  • Γιατί μετά τα πενήντα έχεις καβατζώσει (χαλαρά!) το μισό προσδόκιμο επιβίωσης και έχεις πάρει την απόφαση να ζήσεις καλά χρόνια, όχι μόνο πολλά.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr