Κλείσιμο

Φαναρίου Αγαθάγγελος: Να ψάλλουμε «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» στην μουσουλμανική προσευχή στην Αγία Σοφία

Την ώρα της πρώτης μουσουλμανικής προσευχής στην Αγία Σοφία να ανοίξουν  όλοι οι ορθόδοξοι ναοί και τα μοναστήρια  της οικουμένης και ο πιστός λαός, οι αρχιερείς, οι ιερείς, οι μοναχοί και οι μοναχές να ψάλλουν τον Ακάθιστο Ύμνο, προτείνει με αποκλειστική δήλωση του στο orthodoxia.info ο Μητροπολίτης Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

«Η απάντηση μας στο ανοσιούργημα που επιτελείται στις μέρες μας δεν μπορεί παρά να έρθει μέσα από την προσευχή. Όπως οι πρόγονοι και οι Πατέρες μας στρέφονταν στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας, κάθε φορά που οι εχθροί πολιορκούσαν τα τείχη της Βασιλεύουσας, έτσι κι εμείς τώρα εκεί πρέπει να προσφύγουμε και ειρηνικά μέσα από την ψυχή μας να ζητήσουμε από την Παναγία μας να ελευθερώσει τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας «εκ παντοίων κινδύνων», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Φαναρίου.

 «Με έναν ανόητο και, όχι μόνο, προκλητικό τρόπο καλύπτουν τα ψηφιδωτά με κουρτίνες θεωρώντας ότι θα εμποδίσουν την ακτίνες τις αλήθειας και του πολιτισμού να φωτίζουν τις ψυχές των πολιτισμένων ανθρώπων. Ο Θεός επιτρέπει αυτή την Ύβρη, για να είναι θορυβώδης στην ιστορία του κόσμου  η πτώση των υβριστών».

Ο Μητροπολίτης Φαναρίου υποστηρίζει πως «μέσα από την ενότητα της πίστεως και την προσήλωση στις παραδόσεις θα καταθέτουμε πάντοτε ως ορθόδοξοι άνθρωποι και ως ευσεβές Γένος τη μαρτυρία της Σοφίας του Θεού».

«Φανταστείτε την ώρα που κάτω από τα σπουδαία ψηφιδωτά και τον φωτεινό τρούλο που φαίνεται να εγγίζει τους ουρανούς θα ακούγονται οι στίχοι του κορανίου, στους ναούς της Πατρίδας μας μας κι όλου του κόσμου να ακούγεται το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ» και όλος ο πλανήτης να συνειδητοποιήσει τί ιστορία φέρει αυτό το μοναδικό μνημείο» τονίζει ο μητροπολίτης Φαναρίου ο οποίος επικαλούμενος πρόσφατη δήλωση του καθηγητή κ. Βλ. Φειδά στο orthodoxia.info υπενθυμίζει πως στην Αγία Σοφία, «γεννήθηκαν όλοι οι ορθόδοξοι λαοί της Ανατολής και αναγεννήθηκαν όλοι οι χριστιανικοί λαοί της Δύσεως».

 «Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο καθηγητής κ. Β. Φειδάς «στην Aγία Σοφία δεν έχει ακόμη τελειώση η διακοπείσα κατά την άλωση αιώνια θεία Λειτουργία της, γι’ αυτό συνεχίζεται μυστικώς σε όλες τις Άγιες Σοφίες όλων των oρθοδόξων λαών γιά να ακτινοβολούν το φως τους, όπως οι ακτίνες του Ηλίου, στην κοινή πηγή τους, την Αγία Σοφία της Κωνσταντινουπόλεως». «Για την Αγία Σοφία λοιπόν πρέπει να ενώσουμε τις προσευχές μας, στρεφόμενοι στην κοινή Mητέρα μας, την Υπεραγία Θεοτόκο», καταλήγει ο Μητροπολίτης Φαναρίου «και να νιώθουμε όλοι ότι όταν λειτουργεί ο Ουρανός, λειτουργείται όλη η γη».

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

Οι αυτοκράτορες προσφέρουν την Πόλη και την Αγία Σοφία στη Θεοτόκο. Ψηφιδωτό από τον διάκοσμο της Αγίας Σοφίας
Το έτος 626, και ενώ ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ηγείτο εκστρατείας του βυζαντινού στρατού κατά των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε αιφνιδίως από τους Αβάρους. Γνωρίζοντας την απουσία του στρατού, οι Άβαροι απέρριψαν κάθε πρόταση εκεχειρίας και την 6η Αυγούστου κατέλαβαν την Παναγία των Βλαχερνών.

Σε συνεργασία με τους Πέρσες, τη νύχτα της 7ης προς 8η Αυγούστου, ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση, ενώ ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλης με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε το λαό στην αντίσταση.

Τη νύχτα εκείνη, φοβερός ανεμοστρόβιλος, που αποδόθηκε σε θεϊκή αρωγή, δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση των αμυνόμενων προξένησε τεράστιες απώλειες στους Αβάρους και τους Πέρσες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν άπρακτοι. Την 8η Αυγούστου, η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη ως τότε απειλή της ιστορίας της. Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδιδε σε συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών. Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλε τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη του «τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».

Κατά την επικρατέστερη άποψη, δεν ήταν δυνατό να συνετέθη ο ύμνος σε μία νύκτα. Άρα, μάλλον είχε συντεθεί νωρίτερα και μάλιστα θεωρείται ότι ψαλλόταν στο συγκεκριμένο ναό στην αγρυπνία της 15ης Αυγούστου κάθε έτους. Απλώς, εκείνη την ημέρα ο ύμνος εψάλη «ὀρθοστάδην», ενώ αντικαταστάθηκε το ως τότε προοίμιο («Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει») με το ως σήμερα χρησιμοποιούμενο «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια», το οποίο έδωσε τον δοξολογικό και εγκωμιαστικό τόνο στον ως τότε διηγηματικό και δογματικό ύμνο.

Σύμφωνα όμως με άλλες ιστορικές πηγές, ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται και με άλλα παρόμοια γεγονότα, όπως τις πολιορκίες και την σωτηρία της Κωνσταντινούπολης επί των Αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου (673), Λέοντος του Ισαύρου (717-718) και Μιχαήλ Γ΄ (860).

Δεδομένων των τότε ιστορικών συνθηκών (εικονομαχική έριδα, κλπ.), δε θεωρείται απίθανο η Παράδοση να έχει αλλοιώσει την ιστορική πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να καθίσταται πολύ δύσκολο να λεχθεί μετά βεβαιότητος ποιο ήταν το ιστορικό περιβάλλον της δημιουργίας του Ύμνου.

Πηγή: ΟRTHODOXIA INFO