Βάφτισαν «βιοκαύσιμο» τα λάστιχα αυτοκινήτων!

Βάφτισαν στερεό «βιοκαύσιμο» τα τεμαχισμένα ελαστικά, δίνοντας, σε ενδιαφερόμενο επιχειρηματία (εντός μιας ημέρας, από την υποβολή του σχετικού αιτήματος) άδεια να τα χρησιμοποιεί, ως καύσιμη ύλη, για την παραγωγή ασβέστη. Αγνοώντας, μάλιστα, ότι προ έτους, οι επιθεωρητές περιβάλλοντος του είχαν επιβάλλει, για τον λόγο αυτό, υψηλό πρόστιμο. Ερωτηθείς, από τον ΣΚΑΪ, ο πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ασβέστου, Σπύρος Δουκέρης, για το θέμα, κατέστησε σαφές, ότι καμιά επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον τομέα παραγωγής ασβέστου, όχι μόνο δεν διαθέτει άδεια χρήσης τεμαχισμένων ελαστικών, αλλά ορίζεται ρητά, στην αδειοδότησή τους, ότι η χρήση των τεμαχισμένων ελαστικών, ως καύσιμης ύλης, απαγορεύεται.

Όλα αυτά -και πολλά ακόμη, συμβαίνουν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, υπό τις ευλογίες του γενικού γραμματέα, Άρη Αλεξόπουλου, που έχει έρθει σε πλήρη ρήξη με τους επιθεωρητές περιβάλλοντος, αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις παρέμβασης στο έργο τους.

Όπως, για παράδειγμα, όταν (καθ΄ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του), παρενέβη, προκειμένου να αποτρέψει τον υπηρεσιακό υπουργό, Γρηγόρη Τσάλτα, να υπογράψει τα πρόστιμα που έχουν επιβάλλει σε ΟΤΑ της Περιφέρειας Αττικής.

Ή όπως στην περίπτωση του Γραμματικού, όταν, σε συνεργασία και με άλλους παράγοντες του Υπουργείου, επιχείρησε να βγάλει αναξιόπιστο το πόρισμα των επιθεωρητών, ζητώντας από τον υπηρεσιακό υπουργό, Γρηγόρη Τσάλτα, να μην το λάβει υπόψη του, αφού υπάρχουν εκθέσεις πανεπιστημιακών, ότι όλα έγιναν καλά...

Ή όπως στην περίπτωση του αριθμού των εν ενεργεία παράνομων χωματερών, τις οποίες το Υπουργείο, θέλει να ανέρχονται σε 50 – 60, ενώ περί τις διακόσιες παράνομες χωματερές, υπάρχουν μόνον στην Πελοπόννησο.

Ας επανέλθουμε, όμως, στην αδειοδότηση συγκεκριμένης βιομηχανίας, να χρησιμοποιεί ως καύσιμο, τεμαχισμένα ελαστικά.

Στις 10 Απριλίου 2012, ο επιχειρηματίας εκθέτει τις απόψεις του, στον γενικό γραμματέα του Υπουργείου, Άρη Αλεξόπουλο.

Μία, μόλις, ημέρα μετά (11 Απριλίου 2012), με απόφασή του, που φέρει αρ. πρωτ. 1798.106, ο κ. Α. Αλεξόπουλος, δίνει στην συγκεκριμένη εταιρία, άδεια να χρησιμοποιεί, ως καύσιμο, για την παραγωγή ασβέστη, τεμαχισμένα (πούδρα) ελαστικά. Κι αυτό παρά το γεγονός, ότι γνωρίζει ότι οι επιθεωρητές περιβάλλοντος, για τον λόγο αυτό, προ έτους, έχουν επιβάλλει, στην εταιρία, πρόστιμο.

Και, τώρα, ας δούμε τις «λεκτικές ακροβασίες» της απόφασης, βάσει των οποίων χορηγήθηκε η αδειοδότηση.

«Ασβεστοποιίες που χρησιμοποιούν τεχνολογία περιστροφικού κλιβάνου και περιστρεφόμενης εστίας...., όπως η εγκατάσταση στον Ασπρόπυργο της εταιρίας (αναφέρεται η επωνυμία της εταιρίας) η δυνατότητα καύσης παλαιών ελαστικών, πολλώ δε μάλλον προϊόντων που προέρχονται από αυτά, περιλαμβάνεται ρητά, σύμφωνα με την ενότητα 4.3.4 του τεχνικού εγχειριδίου των Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών (που πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθούνται)».

Στην αμέσως επόμενη, ωστόσο, παράγραφο, αναιρεί τα προαναφερθέντα, δηλώνοντας άγνοια για την τεχνολογία που χρησιμοποιεί η εταιρία: δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν η συγκεκριμένη μονάδα της εταιρίας ((αναφέρεται και πάλι η επωνυμία της εταιρίας), διαθέτει όλες τις απαιτούμενες νόμιμες άδειες, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης ΑΕΠΟ, η οποία δίνει τη δυνατότητα χρησιμοποίησης του συγκεκριμένου υλικού ως καύσιμο.

Και συνεχίζοντας τους λεκτικούς ακροβατισμούς, «απενοχοποιεί» το τρίμα ελαστικών, με το ακόλουθο σκεπτικό: το συγκεκριμένο τρίμα ελαστικού (πούδρα, που αποτελείται από μίγμα ελαστικού και λινών) συνιστά προϊόν και όχι απόβλητο, επομένως, δεν διέπεται από τις διατάξεις της νομοθεσίας των αποβλήτων.
Για να καταλήξει: επειδή, η πούδρα ελαστικού, περιέχει βιομάζα, σε ποσοστό άνω του 40% και επομένως, κατά το κλάσμα αυτό, μπορεί να θεωρηθεί ως στερεό «βιοκαύσιμο», παρότι ο όρος είναι αδόκιμος με βάση την ελληνική νομοθεσία, όπου χρησιμοποιείται συνήθως για τα υγρά ή αέρια κίνησης. Η απόφαση εξεδόθη.

Απομένει να δοθούν απαντήσεις, σε δύο, τουλάχιστον, ερωτήματα;

- το Υπουργείο, δηλώνει ότι δεν γνωρίζει εάν η επιχείρηση διαθέτει την κατάλληλη τεχνολογία, να χρησιμοποιεί ως καύσιμο τριμμένα ελαστικά. Πως λοιπόν την αδειοδότητε, αφού, όπως δήλωσε στον ΣΚΑΪ, ο καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, Νίκος Μαρκάτος, η, χωρίς την κατάλληλη υποδομή καύση, ελαστικών απελευθερώνει, στο περιβάλλον, διοξίνες και,
- πως η εταιρία διαχειρίζεται την στάχτη που απομένει, από την καύση των τεμαχισμένων ελαστικών.
Μοναδικό θετικό στην όλη υπόθεση, η ταχύτητα με την οποία κινήθηκαν οι Υπηρεσίες του Υπουργείου και ο γενικός γραμματέας, να αποφανθούν επί αιτήματος επιχείρησης, την επόμενη κι όλας ημέρα, από την υποβολή του...

Να πιστέψουμε, ότι κατ΄ αυτόν τον τρόπο και με αυτή την ταχύτητα, αντιμετωπίζουν όλα τα υποβαλλόμενα, αιτήματα...;
Πηγή: Του Δημήτρη Λάππα