Ηχητικό ντοκουμέντο: Ο Ενρίκο Καρούζο τραγουδάει «Una Furtiva Lagrima» το 1904 – Φωνή που θα ζήλευε ο Παβαρότι;

Ο Ιταλός τενόρος εντυπωσιάζει, «υπερισχύοντας» κατά κάποιο τρόπο και των φτωχών μέσων ηχογράφησης της εποχής, δίνοντας μια ιδέα γιατί έγινε ένας σταρ των αρχών του 20ου αιώνα

Φωνή που θα ζήλευε και ο Λουτσιάνο Παβαρότι; Ο φημισμένος έως τις ημέρες μας Ιταλός τενόρος της Όπερας Ενρίκο Καρούζο τραγουδάει την  Άρια του Γκαετάνο Ντονιτσέττι  «Una Furtiva Lagrima» (Ένα Φευγαλέο Δάκρυ) το 1904 σε ένα ηχητικό ντοκουμέντο που έχει ψηφιακά αποκατασταθεί. 

Ο Ιταλός τενόρος εντυπωσιάζει, «υπερισχύοντας» κατά κάποιο τρόπο και των φτωχών μέσων ηχογράφησης της εποχής, δίνοντας μια ιδέα γιατί έγινε ένας σταρ των αρχών του 20ου αιώνα. Κι αυτό, παρότι η τότε ηχογράφηση δεν ήταν δυνατό να καταγράψει όλο το φάσμα των ηχητικών του δυνατοτήτων. 


Ο Καρούζο (Enrico Caruso, 25 Φεβρουαρίου 1873 - 2 Αυγούστου 1921) τραγούδησε με μεγάλη επιτυχία στις μεγάλες όπερες της Ευρώπης και της Αμερικής, ερμηνεύοντας ευρεία ποικιλία ρόλων από ιταλικές και γαλλικές όπερες, ρεπερτόριο που κυμαινόταν από λυρικό ως δραματικό. Ο Καρούζο πραγματοποίησε επίσης περίπου 290 ηχογραφήσεις από το 1902 έως το 1920. Όλες αυτές οι ηχογραφήσεις, οι οποίες καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, είναι διαθέσιμες σήμερα σε CD και ψηφιακές λήψεις.

Ο Καρούζο καταγόταν από φτωχή, αλλά όχι άπορη οικογένεια. Γεννήθηκε στη Νάπολη, στη οδό Via San Giovannello agli Ottocalli αριθ. 7 στις 25 Φεβρουαρίου 1873. Βαπτίστηκε την επόμενη μέρα στην παρακείμενη εκκλησία του San Giovanni e Paolo. Έλαβε το όνομα "Errico" σύμφωνα με τη ναπολιτάνικη διάλεκτο, αλλά αργότερα υιοθέτησε την επίσημη ιταλική λέξη για το όνομα, Enrico .