Το τέλος ενός πρώην μονάρχη και οι λεπτές πολιτικές ισορροπίες

Αν και οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες η τελευταία ενημέρωση αναφέρει πως ούτε τα παιδιά του εκλιπόντος ζήτησαν να λάβει η τελετή κάποιον άλλον αναβαθμισμένο χαρακτήρα.

Του Αντώνη Αντζολέτου

Στην προσεκτική και ισορροπημένη διαχείριση των διαδικαστικών εστίασε το Μαξίμου όσον αφορά την κηδεία και την ταφή του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου.

Γνώριζαν στο κυβερνητικό στρατόπεδο πως «γαλάζιες» διαφοροποιήσεις θα υπήρχαν στην απόφαση η τελετή να μη γίνει με τιμές αρχηγού κράτους.

Αν και οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες η τελευταία ενημέρωση αναφέρει πως ούτε τα παιδιά του εκλιπόντος ζήτησαν να λάβει η τελετή κάποιον άλλον αναβαθμισμένο χαρακτήρα.

Στο τελικό «ζύγι», πέρα από την πιο ενδεδειγμένη επιλογή, φαίνεται πως υπολογίστηκε ότι οι εσωκομματικές αντιδράσεις θα προκαλούσαν πολύ λιγότερα «ντεσιμπέλ» από τις φωνές της αντιπολίτευσης η οποία θα έβρισκε άλλη μια ευκαιρία να συσπειρωθεί.

Η ερμηνεία πως ο πρωθυπουργός «έκλεισε το μάτι» στο πολιτικό κέντρο δεν μπορεί να θεωρηθεί να λανθασμένη.

Το σίγουρο είναι πως δεν έδωσε την ευκαιρία στα κόμματα που τον περίμεναν στη γωνία να μιλήσουν για «δεξιά στροφή» της γαλάζιας παράταξης.

Η διαφοροποίηση του Αντώνη Σαμαρά και οι αναρτήσεις κάποιων στελεχών της κυβέρνησης, που έδειχναν την ενόχλησή τους, ήταν αναμενόμενες.

Δεν θορύβησε τους επιτελείς της Ηρώδου Αττικού, καθώς απευθύνονταν σε ένα συγκεκριμένο συντηρητικό κοινό της Νέας Δημοκρατίας που δεν έχει φύγει ποτέ από το κόμμα, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές.

Ασφαλώς υπάρχει και το κομμάτι των ψηφοφόρων που προβληματίστηκαν, καθώς όπως υποστήριξαν η παράταξη δεν έπρεπε να δείξει πως έχει φοβικά σύνδρομα απέναντι στο πολιτειακό ζήτημα που έχει λήξει από το 1974.

Το συγκεκριμένο γεγονός, βέβαια ήρθε να προστεθεί στο ήδη υπαρκτό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Νέα Δημοκρατία στη «δεξιά πολυκατοικία».

Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ η πολιτική αντιπαράθεση κορυφώθηκε μόλις χθες όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αναβάθμιση της εκπροσώπησης σε υψηλότερο επίπεδο με την παρουσία του αντιπροέδρου Παναγιώτη Πικραμμένου.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί πλέον να αποφασίσει ούτε για μία κηδεία και σύρεται από τον κ. Σαμαρά και την ακροδεξιά. Από την ταφή ως ιδιώτης, σε μία μέρα αναβάθμισε την εκπροσώπηση με τον κ. Πικραμμένο και λαϊκό προσκύνημα. Περιμένουμε να δούμε εάν μέχρι τη Δευτέρα θα έχει προστεθεί το μισό υπουργικό συμβούλιο και η μισή κοινοβουλευτική ομάδα του κ. Μητσοτάκη. Αυτή είναι η περίφημη "στροφή προς το κέντρο" του κ. Μητσοτάκη».

Είναι ξεκάθαρη η τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης που επιθυμεί να μην εστιάσει στην κεντρική απόφαση του Μαξίμου, αλλά σε όσους τελικά από την πλειοψηφία βρεθούν τη Δευτέρα στη Μητρόπολη.

Και βέβαια να αποδείξει πως η δεξιά πτέρυγα της Πειραιώς είναι αυτή που υπερτερεί.

Πηγές από το Μαξίμου διευκρίνιζαν πως η παρουσία τόσων υψηλών προσκεκλημένων επέβαλε την αλλαγή του αρχικού σχεδιασμού, με την παρουσία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, καθώς έχει να κάνει με την εικόνα που δίνει η χώρα στο εξωτερικό. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισαν σωστή την απόφαση του πρωθυπουργού.

«Απαγορευτικό», πάντως από τη Νέα Δημοκρατία δεν έχει μπει σε κανένα στέλεχος που επιθυμεί να παραστεί στη κηδεία του τέως βασιλιά. 

Στην πολιτική συζήτηση τις τελευταίες μέρες έχουν επανέλθει τα ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας που συνδέονται με τον έκπτωτο μονάρχη.

Είναι αλήθεια πως δεν διακρίθηκε για τις ηγετικές του ικανότητες. Ούτε η σύγκρουση με τον Γεώργιο Παπανδρέου το 1965 ούτε η ορκωμοσία των πρωτοστατών της δικτατορίας ήταν οι κορυφαίες στιγμές του. Θα ερμηνεύονταν ως «συγχωροχάρτι» η επιλογή μιας αναβαθμισμένης τελετής;

Σίγουρα όχι με την τελική απόφαση να κινείται στο πλαίσιο της σημερινής πολιτικής κατάστασης στη χώρα και των ισορροπιών που έχουν δημιουργηθεί.