Κλείσιμο

Ο Σουλτς εξελέγη παμψηφεί υποψήφιος του SPD, σπάζοντας το ιστορικό ρεκόρ

Οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες εξέλεξαν παμψηφεί τον Μάρτιν Σουλτς ως υποψήφιο για την καγκελαρία και πρόεδρο της παράταξής τους, σε ένα ιστορικό αποτέλεσμα για μία από τις παλαιότερες πολιτικές παρατάξεις στην Ευρώπη.

Το 100% του κ. Σούλτς, κερδίζοντας τις ψήφους και των 605 συνέδρων, έσπασε το ιστορικό ρεκόρ του 99,71% που είχε εξασφαλίσει το 1948 ο Κουρτ Σουμάχερ.

Μολονότι την τελευταία δεκαετία το SPD έχει υποχωρήσει σε δεύτερο ρόλο στη γερμανική πολιτική σκηνή, πίσω από το Χριστιανοδημοκρατικό μπλοκ της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, η ανάθεση του χρίσματος στον Σουλτς – ανεπίσημα έως σήμερα – έχει αλλάξει άρδην το σκηνικό.

Οι δημοσκοπήσεις θέλουν πλέον τις δύο δυνάμεις να είναι σχεδόν ισοδύναμες ενόψει των εκλογών της 24ης Σεπτεμβρίου, ενώ το SPD έχει κερδίζει 13.000 νέα μέλη από τις αρχές του έτους, όπως δήλωσε η γενική γραμματέας της παράταξης.

«Το SPD επέστρεψε», διαμήνυσε ο κ. Σουλτς στην ομιλία του στο ειδικό συνέδριο του SPD, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.

Απευθυνόμενος στους συνέδρους, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωβουλής έδωσε έμφαση στην κοινωνική ισότητα και στην ευρωπαϊκή ταυτότητα της Γερμανίας, καθιστώντας σαφές ότι οι ευρω-σκεπτικιστές θα βρουν στο πρόσωπό του έναν μεγάλο εχθρό.

Ο κ. Σουλς αναφέρθηκε εκτενώς στην 154ετή ιστορία του SPD στους αγώνες για εργασιακά δικαιώματα και κάλεσε για αύξηση των επενδύσεων στην Παιδεία και την Υγεία.

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόνισε πως «όποιος θέλει να διαλύσει αυτό το μπλοκ θα με βρει αντίπαλο», προσθέτοντας πως όποιος αδυνατεί να καταλάβει την ταύτιση των γερμανικών και των ευρωπαϊκών συμφερόντων απλά σπαταλά το μέλλον της Γερμανίας.

Τέλος, ο κ. Σουλτς δεν παρέλειψε να εξαπολύσει βολές, εμμέσως πλην σαφώς, κατά του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ, απορρίπτοντας την «αντιδημοκρατική και ρατσιστική» ρητορική των «μισογύνηδων».

Άφησε μάλιστα να εννοηθεί ότι η οριζόντια συνεργασία της Γερμανίας με την Αμερική δεν είναι δεδομένη. Ανέφερε ως παράδειγμα την άρνηση του Σοσιαλδημοκράτη καγκελαρίου Σρέντερ να συμμετάσχει στον Πόλεμο του Ιράκ, το 2003.
Πηγή: skai.gr