Η Ελλάδα παρακολουθεί με ηρεμία το «αιματοκύλισμα» των ομολόγων

Κι ενώ κάποιοι αγωνιούν πάνω από τις οθόνες τους, στην Αθήνα υπάρχει σχετική ηρεμία.

του Χρυσόστομου Τσούφη

Αν αυτό που γίνεται τις τελευταίες ημέρες με τις αποδόσεις των ομολόγων, οι οποίες εκτοξεύονται, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ένα αιματοβαμμένο επικό φιλμ -από αυτά που άρεσαν πολύ στο Hollywood τη δεκαετία του '90 και γέμιζαν τους κινηματογράφους-, τότε η ελληνική πλευρά βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους θεατές παρακολουθώντας με ενδιαφέρον μεν, χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία δε. 

Ένα μείγμα αγωνίας για τις επικείμενες αυξήσεις επιτοκίων, τον φόβο της ύφεσης σε συνδυασμό με πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις (ιταλικές εκλογές, το «σαμποτάζ» των αγωγών της Βαλτικής) αυξάνουν τα επιτόκια των ομολόγων.  

Η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου έφτασε χτες και το 5,06% γυρίζοντας πίσω στο 2017. Στις 2 Αυγούστου βρισκόταν στο 2,86% μια αύξηση 77% μέσα σε σχεδόν 2 μήνες.  

Τα ιταλικά ομόλογα βρέθηκαν σε υψηλό 9 ετών και τα γερμανικά σε υψηλό 11 ετών. Μέσα σε 4 συνεδριάσεις τα βρετανικά 10ετή αυξήθηκε περισσότερες από 123 μονάδες βάσης σβήνοντας σύμφωνα με τους αναλυτές 1 τρις δολάρια από τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων που είχαν επενδύσει σε αυτά.

Κι έπρεπε να επιδοθεί η Κεντρική Τράπεζα της Βρετανίας σε μια μαζική αγορά βρετανικού χρέους για να υπάρξει μια υποχώρηση των αποδόσεων. Όμως με τον πληθωρισμό να επιμένει, η επιθετική στρατηγική των κεντρικών τραπεζών όσον αφορά στις αυξήσεις επιτοκίων είναι εκ των ουκ άνευ.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ από την Φρανκφούρτη ότι «θα συνεχίσουμε να αυξάνουμε τα επιτόκια για τα επόμενα πολλά συμβούλια. 

Κι ενώ κάποιοι αγωνιούν πάνω από τις οθόνες τους, στην Αθήνα υπάρχει σχετική ηρεμία.

«Η Ελλάδα δεν ακούγεται, δεν είναι μέρος των αρνητικών ειδήσεων» μας έλεγαν χαρακτηριστικά αξιωματούχοι του ΟΔΔΗΧ.

Επίσης η χώρα έχει ένα τεράστιο «μαξιλάρι» ρευστότητας σχεδόν 38 δις ευρώ, το οποίο μπορεί να την κρατήσει δυνητικά εκτός αγορών για πολύ καιρό -όχι βέβαια ότι αυτό αναμένεται να συμβεί. Επιπλέον το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι προς τον ESM με πολύ χαμηλό επιτόκιο. 

Γι' αυτό και με το που κοπάσει αυτή η μεταβλητότητα των αποδόσεων -η οποία είναι και αυτή που ανησυχεί κυρίως τον ΟΔΔΗΧ- ο οργανισμός θα συνεχίσει την εκδοτική του δραστηριότητα, ίσως με 10ετές ομόλογο.

Ήδη, άλλωστε, από την αρχή του έτους έχει δανειστεί τα 7 δισ. ευρώ από τα 12 δισ. ευρώ που προβλέπει το εκδοτικό πρόγραμμα για φέτος.  

Αυτό που προσθέτει έναν ακόμη τόνο ασφάλειας στις μελλοντικές κινήσεις του ΟΔΔΗΧ είναι και ότι έχει «χετζάρει» -έχει ασφαλίσει δηλαδή μέσω swaps τα 53 δισ ευρώ χρέους σε διμερή δάνεια- έτσι ώστε να έχει πολύ μικρότερες απώλειες στις περιπτώσεις αύξησης των επιτοκίων.

Αν λοιπόν λ.χ. στην επόμενη έκδοση ομολόγου, η χώρα καταλήξει να δανεισθεί σχετικά ακριβά, θα μπορούσε να κλείσει κάποια από αυτά τα swaps μετριάζοντας το κόστος.  

Πέρα από όλα αυτά υπάρχει και η ομπρέλα της ΕΚΤ, ο νέος μηχανισμός στήριξης TPI, o οποίος δημιουργήθηκε ακριβώς για να προστατέψει τα κράτη των οποίων το κόστος δανεισμού ανεβαίνει βίαια χωρίς δική τους υπαιτιότητα.  

Πηγή: skai.gr