Τα τεθωρακισμένα, τα νησιά και οι «δράκοι» - Τι έχουμε, τι δίνουμε και τι παίρνουμε από τους Γερμανούς

Αντιδράσεις, σχόλια και... ηφαίστειο αντιδράσεων στα social media μετά τη συμφωνία για τη διάθεση τεθωρακισμένων στην Ουκρανία και αντικατάστασή τους από γερμανικά άρματα μάχης

Του Γιάννη Παλιούρα

Τις τελευταίες μέρες έχει ξεσπάσει μια θύελλά πολιτικών αντιδράσεων – που συνοδεύεται από μια ηφαιστειακή αντίδραση στα social media - με αφορμή την απόφαση την Ελληνικής Κυβέρνησης να παραλάβει Γερμανικά τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) τύπου MARDER 1A3 και σε αντάλλαγμα να αποδεσμεύσει στην Ουκρανία αντίστοιχο αριθμό οχημάτων Σοβιετικής κατασκευή τύπου BMP-1.

Οιμωγές για την απώλεια υπέρ–κρίσιμων οπλικών συστημάτων, κραυγές για προδοσία, κατηγορίες για αφοπλισμό των νησιών μας κατ΄ επιταγήν σκοτεινών κέντρων, ασυμβατότητα με το σύστημα υποστήριξης του Ελληνικού Στρατού, ακόμα και κατηγορίες για μίζες είδαμε για μια συμφωνία όπου δεν προβλέπεται κανένα χρηματικό αντίτιμο(!!!).

Ας δούμε λοιπόν τι έχουμε, τι δίνουμε και τι παίρνουμε: 

BMP-1

Στην χώρα μας παραχωρήθηκαν συνολικά 501 οχήματα από τα αποθέματα του ανατολικογερμανικού στρατού την δεκαετία του 90. Ήταν κατά γενική ομολογία μια λύση ανάγκης μέχρι την προμήθεια σύγχρονων τεθωρακισμένων για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς.

Από την αρχή ταλανίζονταν από προβλήματα διαθεσιμότητας, ενώ η παλαιότητα και οι σχεδιαστικές αδυναμίες του, ανάγκασαν το ΓΕΣ να τα τοποθετήσει σε μονάδες στα νησιά καθώς ήταν αδύνατον να ανταπεξέλθουν σε έναν πιθανό πόλεμο ελιγμών στο μέτωπο πχ του Έβρου.

Το θεωρητικό πλεονέκτημα του πυροβόλου χαμηλής πίεσης των 73 χιλ. που διαθέτει αποδείχθηκε μειονέκτημα καθώς διαπιστώθηκε ότι τα βλήματα του ήταν ευπαθή σε πλευρικούς ανέμους – σε απλά Ελληνικά όταν φύσαγε, το βλήμα το έπαιρνε ο αέρας!

Έτσι όταν τα πυρομαχικά που είχαν αποκτηθεί με τα BMP-1 έληξαν, απλά δεν αγοράστηκαν καινούρια. Εδώ και σχεδόν 20 χρόνια ο Στρατός ΔΕΝ εκτελεί καν βολές με τα συγκεκριμένα θωρακισμένα.

Με βάρος μόλις 13 τόνους θεωρείται ελαφρύτατα θωρακισμένο και ενδεικτικό της εμπιστοσύνης που δείχνουν οι στρατιώτες στην προστασία που προσφέρει είναι οι εικόνες από τον πόλεμο στην Ουκρανία με τους πεζικάριους  (Ρώσους και Ουκρανούς) να προτιμούν να μετακινούνται καθισμένοι πάνω στο όχημα παρά στο εσωτερικό του, καθώς μια και μόνο βολή από αντιαρματικό μπορεί να αποτεφρώσει και τους 11 επιβαίνοντες (3 άτομα πλήρωμα και 8 πεζικάριοι).

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι οι Σοβιετικοί το αντικατέστησαν με το BMP-2, στην συνέχεια με το ΒΜΡ-3 και τα οποία με την σειρά τους θα αντικατασταθούν από το Kurganets-25 που θα ακολουθεί την σχεδιαστική αντίληψη των αντίστοιχων Δυτικών οχημάτων.

Marder-1A3

Αν και εισήλθε σε υπηρεσία στον Γερμανικό Στρατό στις αρχές της δεκαετίας του 70, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ακόμα και τώρα, σχεδόν όλα τα τεθωρακισμένα αντίστοιχης κατηγορίας που παράγονται ή αναπτύσσονται παγκοσμίως, βασίζονται στις σχεδιαστικές αρχές του MARDER!

Για τον λόγο αυτό οι Γερμανοί αντί να το αντικαταστήσουν προτίμησαν να εφαρμόσουν διαδοχικά προγράμματα αναβάθμισης, ενώ μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να μπαίνει σε υπηρεσία ο διάδοχος του με την ονομασία PUMA, που δεν θα αντικαταστήσει πλήρως τα MARDER αλλά θα συνυπάρξει μαζί τους για τουλάχιστον μια δεκαετία.

Έχει 3μελες πλήρωμα και μεταφέρει 6 πεζικάριους. Ο κύριος οπλισμός του είναι ένα τηλεχειριζόμενο πυροβόλο 20 χιλ. γνωστό στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καθώς εκατοντάδες χρησιμοποιούνται σε αντιαεροπορικό ρόλο. Μάλιστα η ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) παράγει εγχώρια τόσο το πυρομαχικό, όσο και την κάνη του εν λόγω πυροβόλου, ενώ υπάρχει ήδη απόθεμα εκατοντάδων χιλιάδων τέτοιων βλημάτων στις αποθήκες του ΕΣ.

Το βάρος του είναι 33 τόνοι με την θωράκισή του να είναι αντίστοιχη με αυτή του άρματος μάχης Leopard 1. Μάλιστα με το συγκεκριμένο άρμα – του οποίου ο Ελληνικός Στρατός είναι ο μεγαλύτερος χρήστης παγκοσμίως διατηρώντας περίπου 500 σε υπηρεσία – το MARDER έχει πολλά κοινά υποσυστήματα, γεγονός που αναμένεται να διευκολύνει σημαντικά την συντήρηση του.

«Αφοπλισμός» των νησιών και άλλα παραμύθια

Τα περίπου 100 BMP-1 που θα μεταφερθούν στην Ουκρανία αναμένεται να αφαιρεθούν από μονάδες της ΑΣΔΕΝ στα νησιά του Αιγαίου. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε την αφορμή να ξεσπάσει μια παραφιλολογία περί αφοπλισμού των Ελληνικών νησιών.

Είναι όμως έτσι; Κατηγορηματικά όχι!

Τα τεθωρακισμένα ΒΜΡ-1 έχουν εκ των πραγμάτων απαξιωθεί εδώ και χρόνια και η συνεισφορά τους στην άμυνα των νήσων είναι πιά συμβολική. Αν και τα MARDER αναμένεται να ενταχθούν σε μηχανοκίνητους σχηματισμού στον Έβρο, είναι δεδομένο ότι τα υπάρχοντα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού που θα αντικατασταθούν από τα Γερμανικά θα πλεονάζουν και ως εκ τούτου θα σταλούν στα νησιά προκειμένου να μην δημιουργηθούν κενά.

Τα παλαιά τεθωρακισμένα Αμερικανικής κατασκευής (τα αειθαλή Μ-113, γνωστά σε όσους υπηρέτησαν ως «παπάκια») που θα πάνε στα νησιά του Αιγαίου, σίγουρα δεν αποτελούν το απαύγασμα της τεχνολογίας αλλά έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ΒΜΡ-1…Λειτουργούν!

Υ.Γ. Το 2018 παραχωρήθηκαν με απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης 100 ΒΜΡ-1 στην Αίγυπτο. Δεν υπήρχε υλικό αντικατάστασης, απλά πήγαν αρματαγωγά, τα μάζεψαν από τις νησιωτικές μονάδες και δεν τα ξαναείδαμε ποτέ.

Ποιες ακριβώς ήταν οι αντιδράσεις τότε; Το 2018 δεν ήταν όπλα απολύτως απαραίτητα για την άμυνα της χώρας;

Πηγή: skai.gr