Του Νικόλα Μπάρδη
Στην γραφική Κόνιτσα Ιωαννίνων, στην σκιά του επιβλητικού βουνού της Τραπεζίτσας, βρίσκεται το πατρικό του Αγίου Παϊσίου. Στο λιτό αυτό μα πανέμορφο πετρόχτιστο σπίτι ο Γέροντας πέρασε 30 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του, και σήμερα αποτελεί προσκύνημα για τους πιστούς, που φτάνουν εκεί από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο. Στο εσωτερικό του σπιτιού υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλά προσωπικά αντικείμενα του Αγίου, καθώς επίσης και ασπρόμαυρες φωτογραφίες από διάφορες φάσεις της ζωής του. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζει η πρώτη φωτογραφία που έστειλε στους δικούς του με ράσα, που τα φόρεσε μόλις μετέβη στο Άγιο Όρος. Δίπλα ακριβώς υπάρχει και μία χειρόγραφη επιστολή.
Σύμφωνα με τους ντόπιους, τα χρόνια που ζούσε εκεί ο Άγιος προσπαθούσε να βοηθήσει με κάθε τρόπο τους συνανθρώπους του. Πάντα, όμως, το έκανε σιωπηλά, με μία ευγένεια και διακριτικότητα που όλοι ανεξαιρέτως αναγνώριζαν. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και στην κάμερα του Όπου Υπάρχει Ελλάδα ένας κάτοικος της περιοχής που είχε την τύχη να τον γνωρίσει όταν ήταν 12, ο Άγιος τους πήγαινε κάθε δέκα μέρες μία σακούλα με τρόφιμα, που άφηνε στην πόρτα του σπιτιού τους. Και πήγαινε πάντα το χάραμα, για να μην το δει κάποιος, καθώς δεν ήθελε να επαινείται, πως βοηθάει τους φτωχούς.
Εκεί, λοιπόν, μεγάλωσε με τους γονείς και τα αδέρφια του, εκεί πήγε σχολείο και έμαθε την τέχνη του ξυλουργού. Η οικογένειά του ήταν δεκαμελής (είχε άλλα 8 αδέρφια) και αρκετά φτωχή. Μες στο σπίτι δεν υπήρχε αρκετός χώρος για κρεβάτια, οπότε τα πρώτα χρόνια κοιμόταν στρωματσάδα. Ποτέ όμως δεν παραπονέθηκε και πορευόταν με περίσσεια αγάπη και ελπίδα στην καθημερινότητά του. Στους τοίχους του σπιτιού κρέμεται και μία ασπρόμαυρη φωτογραφία, που είναι βρέφος και τον κρατάει η μητέρα του στην αγκαλιά. Όσοι άνθρωποι τον γνώρισαν από κοντά κάνουν λόγο για έναν άγιο, φωτεινό και διορατικό άνθρωπο, που πάντα προσεύχονταν και αγωνίζονταν για το καλό των υπολοίπων.
Ο κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης εισήλθε πρώτη φορά στο Άγιο Όρος για να μονάσει το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από τον στρατό. Όμως, επέστρεψε στα κοσμικά για έναν χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, και το 1950 επέστρεψε στο περιβόλι της Παναγίας. Φυσικά και στο Άγιο Όρος ξεχώρισε για την εργατικότητά του, τη μεγάλη αγάπη και κατανόηση που έδειχνε για τους αδελφούς του, την πιστή υπακοή στον γέροντά του και την ταπεινοφροσύνη του, αφού θεωρούσε εαυτόν κατώτερο όλων των μοναχών στην πράξη. Προσευχόταν έντονα, ενώ ανάμεσα στα αγαπημένα του αναγνώσματα ήταν οι ρήσεις των Πατέρων της ερήμου και ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος.
Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 13 Ιανουαρίου 2015 και η μνήμη του γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Ιουλίου, ημερομηνία κοιμήσεώς του.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
