Η κλιματική αλλαγή ίσως επαναφέρει την αρχαιότερη μορφή ενέργειας στα πλοία cargo, τον άνεμο

Η ναυτιλιακή βιομηχανία ευθύνεται σχεδόν για το 3% των συνολικών εκπομπών αερίων στον κόσμο, παράγοντας τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο όλοι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στις ΗΠΑ μαζί

Το διεθνές εμπόριο εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα πλοία που διασχίζουν τους ωκεανούς, οι μηχανές των οποίων κινούνται με ντίζελ.

Έντονη είναι η κριτική ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία έχει κάνει πολύ λίγα για να γίνει πιο «πράσινη», ωστόσο υπάρχει νέα τάση για μείωση των καυσίμων που εκπέμπουν άνθρακα και στροφή σε άλλες μορφές ενέργειας, όπως το υγρό υδρογόνο ή η αμμωνία, όπως και σε μοντέρνους σχεδιασμούς που χρησιμοποιούν την πανάρχαια πηγή ενέργειας: τον άνεμο.

Εταιρείες - κολοσσοί, όπως η Amazon, η Ikea, η Unilever και άλλες που δραστηριοποιούνται στις μεταφορές εμπορευμάτων, αναζητούν τρόπους για να επιτύχουν τους στόχους τους για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, με τη ναυτιλία να αποτελεί πρωταρχικό στόχο.

Η ναυτιλιακή βιομηχανία ευθύνεται σχεδόν για το 3% των συνολικών εκπομπών αερίων στον κόσμο, παράγοντας τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο όλοι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στις ΗΠΑ μαζί.

Ωστόσο, πρόκειται σχετικά μικρή συμβολή στις εκπομπές αερίων από τον τομέα των μεταφορών συνολικά, ο οποίος ευθύνεται για το 37% των ετήσιων παγκόσμιων αερίων θερμοκηπίου.

Ωστόσο, καθώς το διεθνές εμπόριο συνεχίζει να αναπτύσσεται και να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε πλοία για τις μεταφορές -επί του παρόντος μεταφέρουν περισσότερο από το 80% του- ορισμένοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μέχρι το 2050 η ναυτιλία θα μπορούσε να ευθύνεται για το 17% των αερίων του θερμοκηπίου.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μετά από χρόνια άτονων προσπαθειών για την απαλλαγή από τις εκπομπές αερίων του άνθρακα, ο ρυθμιστικός φορέας του κλάδου ενισχύεται.

Το 2018, ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ), οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών με έδρα το Λονδίνο που περιλαμβάνει 175 χώρες μέλη- υιοθέτησε μια στρατηγική για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 50% έως το 2050 σε σύγκριση με το επίπεδο του 2008.

Οι επικριτές λένε ότι ο στόχος είναι πολύ λίγος και πολύ αργά.

«Ο ΙΜΟ ήρθε αργά στο πάρτυ, όσον αφορά την ανάπτυξη μέτρων για το κλίμα και τη χάραξη στρατηγικής» δήλωσε η Λούσι Γκίλιαμ, υπεύθυνη ναυτιλιακής πολιτικής στο Seas at Risk και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Clean Shipping Coalition, δύο περιβαλλοντικών ΜΚΟ.

Ανέφερε το γεγονός ότι η διεθνής ναυτιλία δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Επιπλέον, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι μόνο 33 από τις 94 μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες έχουν σαφώς εκφρασμένη πολιτική για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050 ή έχουν δεσμευτεί στον στόχο του ΙΜΟ.

Οι απλούστερες πράσινες λύσεις αποστολής

Ωστόσο, ο ιδιωτικός τομέας αναλαμβάνει κάποιες πρωτοβουλίες για να μειώσει τον αντίκτυπό του στο κλίμα. Η απλούστερη λύση θα ήταν απλά να επιβραδυνθούν οι ταχύτητες των πλοίων, χρησιμοποιώντας έτσι λιγότερα καύσιμα που εκπέμπουν άνθρακα.

Οι ναυπηγοί επίσης πειραματίζονται με νέα σχέδια, πιο αποδοτικούς κινητήρες, έλικες και προωθητές και συστήματα πλοήγησης με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.

Εν τω μεταξύ, ο κλάδος αρχίζει να δημιουργεί πράσινους διαδρόμους ή συγκεκριμένες ναυτιλιακές διαδρομές και λιμάνια που υποστηρίζουν λύσεις και πολιτικές μηδενικών εκπομπών.

Ο χρηματοπιστωτικός τομέας εντάσσεται επίσης στο κίνημα της απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα, με 29 ιδρύματα να υπογράφουν τις Αρχές του Ποσειδώνα, μια συμφωνία που προωθεί την εξέταση τρόπων για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τη χορήγηση δανείων σε ναυτιλιακές εταιρείες.

Αυτό αντιπροσωπεύει περισσότερα από 185 δισ. δολάρια σε δάνεια προς τη διεθνή ναυτιλία - σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου χαρτοφυλακίου ναυτιλιακής χρηματοδότησης.

Όμως, με μια παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού σχεδιασμένη για γρήγορες παραδόσεις, τα μεγάλα στοιχήματα παίζονται στον τομέα ανάπτυξης καυσίμων χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών -συμπεριλαμβανομένης της πράσινης μεθανόλης, του υδρογόνου, του υγρού φυσικού αερίου (LNG) και της αμμωνίας- για μείωση ή αντικατάσταση επιβλαβών καυσίμων που τροφοδοτούν τους τεράστιους κινητήρες ντίζελ των περισσότερων πλοίων.

Αυτές οι προσπάθειες περιλαμβάνουν την ηλεκτρική πρόωση, πολλές τεχνολογίες αιολικής ενέργειας και την πυρηνική ενέργεια, η οποία έχει οδηγήσει τα ναυτικά πλοία από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και τραβάει την προσοχή καθώς παράγει μηδενικές εκπομπές, αν και οι ανησυχίες για την ασφάλεια είναι σημαντικά εμπόδια.

Πηγή: hellenicshippingnews.com

Πηγή: skai.gr