Το νέο πολιτικό τοπίο μετά το δυστύχημα στα Τέμπη - Τα τρία ερωτήματα ενόψει της κάλπης

Το βασικό σενάριο για την ημερομηνία των εκλογών - Οι εκτιμήσεις της Κουμουνδούρου για τις νέες ισορροπίες

Του Αντώνη Αντζολέτου

Το αποτύπωμα της σιδηροδρομικής τραγωδίας είναι νωπό και απαιτείται ένας σημαντικός χρόνος προκειμένου ο πόνος και η θλίψη που σκεπάζει την ελληνική κοινωνία να καταλαγιάσει. Έτσι συνέβη και μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018. Ο φόβος μια μεγάλη τραγωδία να μετατραπεί σε κρίση δημοκρατίας πάντα υπάρχει, αλλά δεν είναι το πιο πιθανό σενάριο. Σε κάθε περίπτωση το πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα οδηγηθούν τα κόμματα στις εκλογές δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο. Οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις έως τώρα έχουν σεβαστεί, πλην ελαχίστων ατομικών εξαιρέσεων, τον πόνο των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Η κυβέρνηση ξεκίνησε να δίνει απαντήσεις με τη συνέντευξη Τύπου του Γιώργου Γεραπετρίτη και η αντιπολίτευση τηρεί στάση αναμονής ασκώντας προσεκτική κριτική. Όλοι ανασυντάσσουν τις δυνάμεις τους και μελετούν τα καινούργια δεδομένα. Οι διαδηλώσεις δίνουν έναν νέο τόνο θυμίζοντας πως τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν για την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών είναι αμείλικτα.

Οι κάλπες πιθανολογείται πως θα στηθούν σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 21 Μαΐου και αυτό δίνει λίγο ακόμα χρόνο στα κόμματα. Από τη στιγμή, ωστόσο που ο πρωθυπουργός δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα, τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Αν η προεκλογική περίοδος γίνει όντως ακόμα πιο μεγάλη, μετά και το τραγικό δυστύχημα, τα αφηγήματα, τα κεντρικά συνθήματα, όπως και οι στόχοι των κομμάτων θα διαφοροποιηθούν. Τρία είναι τα βασικά ερωτήματα: Η αποχή την ώρα της λαϊκής ετυμηγορίας θα μεγαλώσει; Η αντισυστημική ψήφος πως θα κινηθεί; Θα υπάρξει έστω και σε μικρότερο βαθμό μια επανάληψη του σκηνικού του Μαΐου του 2012 όταν οι πολίτες εγκατέλειψαν τα μεγάλα κόμματα; Πριν από σχεδόν 11 χρόνια στην Βουλή, με την οικονομική κρίση να έχει κουράσει την κοινωνία, είχαν εισέλθει επτά σχηματισμοί και ακόμα τρεις (Οικολόγοι Πράσινοι, ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία) κινήθηκαν από 2,5% - 2,9%.

Η αποχή και ο κατακερματισμός της ψήφου είναι ένα φαινόμενο που συνοδεύει τις περιόδους κρίσης. Οι πολιτικές δυνάμεις θα επικεντρώσουν το επόμενο διάστημα στο να αποτρέψουν αυτόν τον κίνδυνο. Για τη Νέα Δημοκρατία η επαναφορά σε τροχιά αυτοδυναμίας στις δεύτερες κάλπες είναι ο πρώτος στόχος. Αρκετά γαλάζια στελέχη είχαν προεξοφλήσει πως η άνετη επικράτηση στην απλή αναλογική θα ήταν η «πόρτα» που θα άνοιγε και θα «ξεκλείδωνε» τη δεύτερη τετραετία στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειχνε πως έχει τη δυνατότητα να απειλήσει την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας και φαίνεται να ήλπιζε στη συσπείρωση της τελευταίας στιγμής προκειμένου να πλησιάσει όσο πιο κοντά μπορούσε. Πλέον στελέχη της Κουμουνδούρου εκτιμούν πως το Μαξίμου δεν μπορεί να κρύψει την ανεπάρκεια του «επιτελικού κράτους» που διαφήμιζε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η τραγωδία των Τεμπών άλλαξε τα δεδομένα και για το ΠΑΣΟΚ που μπορεί να ελπίζει πως όσοι μετριοπαθείς κεντρώοι ψηφοφόροι μεταπηδούν στην πίττα των αναποφάσιστων θα στραφούν προς τη Χαριλάου Τρικούπη. Η ψήφος διαμαρτυρίας είναι πολύ πιθανό να ενισχύσει πλέον τόσο το ΚΚΕ όσο και την Ελληνική Λύση και το ΜέΡΑ25.

Πηγή: skai.gr