Σιλβέστερ Σταλόνε: Πώς η παιδική απόρριψη και ο εκφοβισμός «γέννησαν» τον… Rocky

Τα δύσκολα νεανικά χρόνια του καλλιτέχνη τον ενέπνευσαν να γράψει και να πρωταγωνιστήσει στην κλασική, πλέον, ταινία πυγμαχίας

Πρόσφατα, αντί να αποσυρθούν, οι παλιοί ήρωες δράσης εμφανίστηκαν ξανά στη μεγάλη οθόνη και στις πλατφόρμες streaming. Αυτοί οι άνδρες (και οι γυναίκες) στα 60 τους και όχι μόνο, συνεχίζουν να μάχονται όπως έκαναν πάντα. 

Ο 76χρονος Σιλβέστερ Σταλόνε είναι πάντα μπροστάρης σε ό,τι κάνει. Το 2022, ο ηθοποιός επέστρεψε στις… ρίζες του ως υπερήρωας της εργατικής τάξης στην ταινία «Samaritan» και πρωταγωνίστησε στην αστυνομική σειρά «Tulsa King». Υπήρξε επίσης παραγωγός του «Creed», ενός επιτυχημένου spin-off του «Rocky». Ο Σταλόνε δεν πρωταγωνίστησε απλώς στην ταινία, αλλά έγραψε και το σενάριο της. Το σενάριο για το «Rocky» έφτασε στους παραγωγούς Irwin Winkler και Robert Chartoff με έναν μόνο όρο: ο σεναριογράφος θα έπαιζε και τον πρωταγωνιστή. 

Εκείνη την εποχή, ο Σταλόνε είχε εμφανιστεί μόνο στο «The Lords of Flatbush» (1974), μια ανεξάρτητη ταινία για μια συμμορία του δρόμου του Μπρούκλιν. Οι παραγωγοί την είδαν και αποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τον όρο, πιστεύοντας ότι ο Πέρι Κινγκ, ο όμορφος ξανθός με το τετράγωνο σαγόνι, ήταν ο σεναριογράφος. Η αυταπάτη τους γκρεμίστηκε όταν έμαθαν ότι ο Σταλόνε ήταν αυτός που είχε γράψει το σενάριο.

Οι παραγωγοί δυσκολεύτηκαν. Προειδοποίησαν ότι θα γύριζαν την ταινία μόνο αν ο Ράιαν Ο'Νιλ έπαιζε τον ομώνυμο ρόλο και προσέφεραν στον Σταλόνε 180.000 δολάρια για να μείνει σπίτι του. Ο Σταλόνε είχε μόνο 106 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό, η σύζυγός του ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί και είχε πουλήσει τον σκύλο του Butkus επειδή δεν μπορούσε να τον κρατήσει. Παρόλα αυτά, ο Σταλόνε είπε όχι. Έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων του, οι παραγωγοί αύξησαν την προσφορά τους σε 360.000 δολάρια. Και πάλι, ο Σταλόνε αρνήθηκε. «Είπα στη γυναίκα μου ότι θα προτιμούσα να το θάψω στην πίσω αυλή και να αφήσω τις κάμπιες να παίξουν τον Ρόκι. Θα μισούσα τον εαυτό μου για το ξεπούλημα. Η γυναίκα μου συμφώνησε και είπε ότι θα ήταν πρόθυμη να μετακομίσει σε ένα τροχόσπιτο στη μέση ενός βάλτου, αν χρειαζόταν'», εξήγησε στους «New York Times» μετά την πρεμιέρα.

Η ιστορία της ταινίας ήρθε στον Σταλόνε ως δια μαγείας, αφού είδε έναν αγώνα μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι και του Τσακ Γουέπνερ, ενός πυγμάχου που μετρούσε τους αγώνες του με νοκ άουτ. 

«Παρακολουθούσα τον αγώνα και είπα στον εαυτό μου: "Ας μιλήσουμε για τα διαλυμένα όνειρα και για τους ανθρώπους που κάθονται στο πεζοδρόμιο και βλέπουν τα όνειρά τους να πηγαίνουν χαμένα"». Κλειδώθηκε στο σπίτι του και έγραψε. Ο Γουέπνερ έγινε ο Ρόκι Μπαλμπόα, που ονομάστηκε έτσι από τον πυγμάχο Ρόκι Μαρσιάνο και τον Ισπανό εξερευνητή Βάσκο Νούνιεθ ντε Μπαλμπόα. Ο Σταλόνε έγραψε 90 σελίδες μέσα σε τρεις ημέρες. Η συγγραφή ήρθε εύκολα επειδή αυτή η ιστορία των ηρώων που αντιμετωπίζουν το πεπρωμένο τους ήταν και η δική του ιστορία.

Οι αγώνες του Σταλόνε ξεκίνησαν από τη γέννησή του. Ο γιατρός που τον γέννησε έκοψε κατά λάθος το νεύρο του προσώπου του, αφήνοντας τα χείλη του, το πηγούνι του και τη μισή του γλώσσα μερικώς παράλυτα για όλη του τη ζωή. Ο τραυματισμός αυτός προκάλεσε δυσχέρεια στην ομιλία, γεγονός που τον έκανε ευάλωτο στους «νταήδες» της γειτονιάς. Κορόιδευαν την εμφάνισή του, τη φωνή του, ακόμη και το όνομά του, για να τον γελοιοποιήσουν, τον αποκαλούσαν «Sylvia».

Το οικογενειακό του περιβάλλον ήταν εξίσου ταραχώδες. Καλώς ή κακώς, η μητέρα του, η Jackie Stallone, ήταν ήταν αστρολόγος. Ο πατέρας του ήταν ένας παίκτης πόλο με προβλήματα διαχείρισης θυμού. Σύμφωνα με τη μητέρα του, «ο πατέρας του ήταν ο πιο σαδιστής άνθρωπος που γεννήθηκε σε αυτή τη γη». 

Ωστόσο, η χειρότερη κακομεταχείριση που αντιμετώπισε ο Σταλόνε από τον πατέρα του δεν ήταν σωματική. Του έλεγε: «Δεν θα γίνεις ποτέ τίποτα. Γεννήθηκες με παράλυση, δεν θα τα καταφέρεις ποτέ στο σχολείο και σε ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου». Μια από τις πιο σκληρές φράσεις του Φρανκ Σταλόνε τρύπωσε τελικά στο σενάριο του Ρόκι: «Γεννήθηκες χωρίς πολύ μυαλό, οπότε καλύτερα να αρχίσεις να χρησιμοποιείς το σώμα σου». 

Ο Σταλόνε ήταν πάντα υποτιμημένος. Η μητέρα του υποψιάστηκε ότι ο γιος της είχε ένα κρυμμένο ταλέντο (όπως όλες οι μητέρες) και τον πήγε σε έναν σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού για συμβουλές σχετικά με τη μελλοντική του καριέρα. Η απάντηση ήταν αρκετά συγκεκριμένη: «Ο γιος σας είναι κατάλληλος για να γίνει βοηθός ηλεκτρολόγου, κυρίως στον τομέα των ανελκυστήρων». 

Ο Σταλόνε πάλι είχε άλλα σχέδια. Νοίκιασε ένα φτηνό διαμέρισμα στο Μανχάταν και άρχισε να συχνάζει στα θέατρα. Έκανε το ντεμπούτο του παίζοντας έναν μινώταυρο στο μοναδικό έργο που έγραψε ποτέ ο Πικάσο. Ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά λαχταρούσε ακόμα περισσότερο να γίνει σεναριογράφος. «Ένας σεναριογράφος δημιουργεί έργο για 300 ανθρώπους και ψυχαγωγία για τρία εκατομμύρια, οπότε ποιος είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος σε μια ταινία;», είπε. Έβαψε τα τζάμια στο σπίτι του μαύρα για να μην ξέρει αν ήταν νύχτα ή μέρα, έκλεισε το τηλέφωνο και τα φώτα και έγραφε επίμονα υπό το φως των κεριών. Μέχρι να τελειώσει το «Rocky», είχε ήδη γράψει δώδεκα άλλα σενάρια.

Οι αναμνήσεις από αυτές τις δυσκολίες βοήθησαν τον Σταλόνε να συνεχίσει μέχρι που οι παραγωγοί τελικά υποχώρησαν και συμφώνησαν να τον αφήσουν να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε αντάλλαγμα, το ποσό των χρημάτων που του προσέφεραν μειώθηκε δραματικά: έλαβε μόνο 20.000 δολάρια για το σενάριο και 625 δολάρια την εβδομάδα για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. 

Για να μειώσει το κόστος, ο Σταλόνε έβαλε μέλη της οικογένειάς του σε μερικούς από τους ρόλους: ο πατέρας του Φρανκ είναι ο άνθρωπος που χτυπάει το κουδούνι πριν από κάθε αγώνα, ο αδελφός του Φρανκ Τζούνιορ παίζει έναν τραγουδιστή του δρόμου και η τότε σύζυγός του Σάσα εμφανίστηκε ως φωτογράφος. Η τοποθεσία της ταινίας ήταν αδιαπραγμάτευτη: θα διαδραματιζόταν στη Φιλαδέλφεια, μια πόλη που εκπροσωπούσε την εργατική τάξη και ήταν ένα μέρος όπου ο Σταλόνε πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας.

Καθώς πλησίαζε η πρεμιέρα, η ταινία άρχισε να δημιουργεί θόρυβο. Ο κόσμος άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως να μην ήταν η αποτυχία που όλοι προέβλεπαν. Και φυσικά, η ταινία έκανε πάταγο. 

Η ταινία απέφερε 225 εκατ. δολάρια και έλαβε δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ. Ο ίδιος ο Σταλόνε έλαβε δύο υποψηφιότητες, καθιστώντας τον μόλις τον τρίτο ηθοποιό μετά τον Τσαρλς Τσάπλιν και τον Όρσον Γουέλς που είναι υποψήφιος τόσο στις κατηγορίες σεναρίου όσο και στις κατηγορίες υποκριτικής. 

Τη βραδιά της απονομής των Όσκαρ, η ταινία του Σταλόνε διαγωνίστηκε με τις ταινίες «Taxi Driver», «All the President's Men» και «Network», αλλά το όνομα που ανακοίνωσε ο Τζακ Νίκολσον όταν άνοιξε το φάκελο ήταν..... «Rocky». Το Rocky κέρδισε, επίσης, τα βραβεία Όσκαρ καλύτερου μοντάζ και καλύτερης σκηνοθεσίας. Ο ίδιος ο Σταλόνε δεν πήρε κανένα Όσκαρ, αλλά ήταν ο μεγάλος νικητής της βραδιάς. Είχε επιτέλους καταφέρει να αποδείξει τον εαυτό του μπροστά σε όλους. Ο Σταλόνε έχει πει ότι η εμφάνισή του συχνά καθόριζε τι πίστευαν οι άνθρωποι γι' αυτόν. Έκαναν λάθος…
 

Πηγή: skai.gr