Λέγεται ότι η Ίμπιζα έχει πολλά πρόσωπα. Η ηδονιστική σκηνή των πάρτι της συχνά αποσιωπά τα υπόλοιπα: σύμφωνα με έκθεση του Πανεπιστημίου των Βαλεαρίδων Νήσων για το 2019, τα κλαμπ αποτελούν το 35% τόσο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος όσο και του εργατικού δυναμικού του νησιού.
Ωστόσο, το νησί έχει και άλλες πτυχές. Η μία είναι το χαλαρό και απομακρυσμένο περιβάλλον στα βόρεια, όπου ένα δίκτυο δρόμων οδηγεί σε μικρές πόλεις με ασβεστωμένα σπίτια. Έπειτα υπάρχει η χίπικη και εναλλακτική Ίμπιζα, η οποία άρχισε να διαμορφώνεται τη δεκαετία του 1970, όταν τα επαναστατημένα παιδιά πλούσιων οικογενειών εγκαταστάθηκαν στο νησί.
Αυτή η Ίμπιζα έχει ανακυκλωθεί σε ένα boho-chic ήθος, το οποίο διαπερνά το νησί με τη μορφή πνευματικών καταφυγίων και μαθημάτων γιόγκα. Υπάρχει μια ακόμη Ίμπιζα: μια παραδοσιακή κοινότητα που δεν έχει «μολυνθεί» από τις προσδοκίες των τουριστών. Οι κάτοικοί της ανησυχούν για το πώς θα τα βγάλουν πέρα σε έναν δήμο με το ακριβότερο κόστος στέγασης στην Ισπανία. Οι κάτοικοι παραμένουν όταν οι επισκέπτες πέφτουν σε χειμερία νάρκη... Και κάθε χρόνο, όταν ο τουρισμός επιβραδύνεται, αρχίζουν να αναρωτιούνται πού πάει το νησί.
Η Ίμπιζα έχει επιλέξει να προσελκύσει την ακραία πολυτέλεια, ένα συνειδητό και στρατηγικό στοίχημα που απειλεί να καταπιεί όλα τα υπόλοιπα. Σύμφωνα με μελέτη που διεξήγαγε η ιστοσελίδα ακινήτων Fotocasa, το κόστος ενός τετραγωνικού μέτρου στις Βαλεαρίδες Νήσους έχει φτάσει στο ιστορικό του μέγιστο, τόσο για ενοικίαση όσο και για πώληση.
Σύμφωνα με μελέτη της El Diario de Ibiza, το νησί είναι ο τρίτος πιο ακριβός προορισμός στη Μεσόγειο, πίσω μόνο από το Σεν Τροπέ και το Κάπρι. Η έκθεση τοποθετεί τη μέση τιμή για ένα Σαββατοκύριακο τον Ιούνιο στα 400 δολάρια ανά διανυκτέρευση. Αυτό περιορίζει σημαντικά τις επιλογές διαμονής για τους εποχικούς εργαζόμενους. Δεκάδες από αυτούς αναγκάζονται να κατασκηνώσουν στα δάση, όπου εγκαθίστανται μέχρι να τους διώξει η αστυνομία, μια κατάσταση που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.
Φέτος, οι Ρώσοι τουρίστες ήταν αξιοσημείωτα απόντες. Τους αντικατέστησαν οι Ολλανδοί (η παρουσία των οποίων αυξήθηκε κατά 20%) και οι Βέλγοι (10%).
Η «Daily Mail» αποκάλεσε πρόσφατα την Ίμπιζα «ένα Notting Hill στη θάλασσα», αφηγούμενη τη μετάλλαξή της από παράδεισο των clubbers σε μαγνήτη για πλούσιους οικο-μποέμ τύπους από τη γειτονιά του Λονδίνου. «Λέγεται ότι στην Ίμπιζα υπάρχουν περισσότεροι δάσκαλοι γιόγκα από οποιονδήποτε άλλο προορισμό διακοπών στον πλανήτη», σημειώνει το άρθρο.
Η τάση της Ίμπιζα δεν έχει περάσει, αλλά επανεφευρίσκει τον εαυτό της, προσελκύοντας έναν νέο τύπο κοινού με κάθε μετάλλαξη. Πρώτα ήταν οι χίπις, μετά οι clubbers. Τα τελευταία χρόνια, προστέθηκαν και οι μεγαλοπλούσιοι. Καμία από τις προηγούμενες ομάδες δεν έχει εκτοπιστεί εντελώς: καμία δεν θέλησε να φύγει από την Ίμπιζα.
Αντίθετα, έχουν εξαπλωθεί σε όλο το νησί, ζώντας δίπλα-δίπλα, δημιουργώντας μικρά «κοινωνικά αρχιπελάγη». Οι ομάδες διαμορφώνουν τα διαφορετικά πρόσωπα της Ίμπιζα, ενός νησιού που αγκαλιάζει και αποβάλλει, μερικές φορές ταυτόχρονα.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
