Του Βασίλη Χιώτη
Πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στον ΣΚΑΪ 100,3 ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης επισήμανε:«Ο κίνδυνος να κάνεις λάθος, είναι μεγαλύτερος τώρα που αποφασίζονται τα μέτρα σταδιακής απελευθέρωσης, από τότε που αποφασίζαμε τα μέτρα καραντίνας».
Είναι πολύ σωστό αυτό. Και τα πρώτα λάθη, έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται…
Διότι η ίδια η κυβέρνηση έχει πει πολλές φορές, πως για να είναι εφαρμόσιμα τα όποια περιοριστικά μέτρα, δεν πρέπει να προσκρούουν στην κοινή λογική.
Ορισμένοι περιορισμοί που παραμένουν όμως, δεν έχουν πια κανένα λόγο ύπαρξης κι απλώς δοκιμάζουν τα νεύρα και την υπομονή των πολιτών. Και τους αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά μέτρα προστασίας που πρέπει να εξακολουθούν να τηρούν.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΧΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ 100,3
Κορυφαίο παράδειγμα, είναι η διατήρηση των sms για όποιον θέλει να βγει από το σπίτι του.
Όταν πια, είναι ανοιχτές ταβέρνες και καφετέριες και μπορεί ο καθένας να πάει όπου θέλει, τι νόημα έχει να στείλει κάποιος sms για οποιαδήποτε κατηγορία; Ακόμη κι αν ένας αστυνομικός συλλάβει κάποιον που πάει για καφέ χωρίς να στείλει sms, είναι δυνατόν να του επιβάλλει πρόστιμο;
Αλλά και η διατήρηση των παιδικών σταθμών σε αργία, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, όταν ανοίγουν πια όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Πρώτα πρώτα, από τα όσα λένε οι ίδιοι οι επιστήμονες, δεν θα κινδυνεύσει η επιδημιολογική εικόνα της χώρας από τα νήπια, όταν πια κυκλοφορούν ελεύθερα όλοι οι άλλοι έλληνες.
Επιπροσθέτως, θα πρέπει πια να καταλάβουν και οι λοιμωξιολόγοι, πως θα πρέπει να βοηθήσουν την ελληνική οικογένεια να ξαναμπεί στους ρυθμούς της.
Πώς θα μπει λοιπον στους ρυθμούς της μια φτωχή οικογένεια, που δεν έχει την πολυτέλεια να έχει στο σπίτι μια γιαγιά ή μια νταντά για να προσέχει το μικρό παιδί της;
Πώς θα επιστρέψει στην δουλειά της μια εργαζόμενη στην εστίαση , στο λιανεμπόριο ή στον τουρισμό, όταν έχει να φροντίσει μικρά παιδιά;
Θα πρέπει να καταλάβει κι η Πολιτεία, πως δεν έχουν όλοι οι έλληνες την πολυτέλεια να έχουν νταντάδες ή γιαγιάδες στο σπίτι.
Κι αλίμονο και στην Οικονομία που στηρίζεται σε νταντάδες και γιαγιαγιάδες…
