Του Βασίλη Χιώτη

Όποιος πιστεύει ότι με τη βία και με τις κάθε λογής συμμορίες των εγκληματιών που κυκλοφορούν ελεύθεροι, μπορούμε να ξεμπερδέψουμε εύκολα, απλώς περπατάει στα σύννεφα. Αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εστίες ανομίας που μπορούν να εξαλειφθούν εύκολα, αν το κράτος με τα μέσα που διαθέτει, θέσει ως στόχο του να τις τελειώσει.

Κάποτε πιστεύαμε πως τα Εξάρχεια δεν θα γίνουν ποτέ μια κανονική γειτονιά. Αλλά έγιναν.

Κάποτε πιστεύαμε πως δεν θα μπει ποτέ τάξη στα Πανεπιστήμια. Αλλά η κατάσταση έχει διορθωθεί αρκετά και φαίνεται πως σε λίγο κι αυτό το πρόβλημα θα λυθεί.

Το ίδιο εύκολα, μπορεί να μπει τέλος και στην οπαδική βία. Μετράμε ήδη δεκαπέντε χρόνια από τότε που θρηνήσαμε το πρώτο θύμα από εγκληματίες χούλιγκαν, μια κατηγορία κακοποιών, που ούτε άγνωστοι είναι στους κύκλους των γηπέδων, ούτε υπάρχει κανένας που προσπαθεί να τους προστατεύσει. Ούτε οι φίλαθλοι τους θέλουν, ούτε οι αθλητικοί παράγοντες, ούτε καν οι οργανωμένοι οπαδοί.

Μέσα σε λίγα 24ωρα, η Αστυνομία κατόρθωσε να φτάσει στην σύλληψη του δολοφόνου που στέρησε την ζωή από έναν 19χρονο, επειδή οι πάντες στην Θεσσαλονίκη βοήθησαν στον εντοπισμό του. Και γιατί η Αστυνομία, όταν θέλει μπορεί!

Αν αυτή η συνεργασία των τοπικών κοινωνιών με τις διωκτικές αρχές δεν διακοπεί εδώ, η Αστυνομία μπορεί να φτάσει εύκολα σε όλα αυτά τα κυκλώματα που δρουν ανενόχλητοι επί χρόνια στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη . Διότι οι ομάδες και οι τοπικές κοινωνίες τους ξέρουν καλά και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τους υποδείξουν.

Το ίδιο εύκολο είναι να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν, όλοι αυτοί οι «αυτόκλητοι τιμωροί» που χθες έσπασαν τις τζαμαρίες στον ΟΣΕ, προχθές τα γραφεία της Αττικής Οδού, και παραπροχθές, όπου αλλού νόμιζαν ότι μπορούν να αποδώσουν δικαιοσύνη με βανδαλισμούς και απειλές. Κι αυτοί γνωστοί είναι, τους γνωρίζει η Αστυνομία με τα μικρά τους ονόματα, αλλά για κάποιο λόγο που ακόμα κανείς δεν μας εξηγήσει μονίμως συλλαμβάνονται κι αφήνονται ελεύθεροι την ίδια μέρα.

Πότε επιτέλους σε αυτή την χώρα, ένα επαναλαμβανόμενο αδίκημα, έστω και μικρό, θα πάψει να αποτελεί ένα αδίκημα που θα μένει ατιμώρητο και θα αποθρασύνει  τους εμπνευστές του; 

Βία και έγκλημα υπάρχει κι αλλού στην Ελλάδα. Αλλά αν ξεμπερδέψουμε γρήγορα κι εύκολα με την βία και το έγκλημα που αντιμετωπίζεται εύκολα, θα είμαστε πιο ήσυχοι. Και θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε περισσότερο με τα σοβαρότερα κρούσματα βίας…