Του Στέλιου Κάνδια

“Συγκλονίζουν τα πλάνα”. Ακούγεται σαν ξεφτισμένο κλισέ, αλλά όντως συγκλονίζουν τα πλάνα από την Τουρκία, με τον ξεσηκωμό τον φοιτητών, και τη Ρωσία με τις διαδηλώσεις των πολιτών για τη σύλληψη και την καταδίκη του Αλεξέι Ναβάλνι. Κι αν δεν είχαμε εθιστεί στη βία, στον πόνο και το θάνατο ως τηλεθεατές, θα είχαν κλονιστεί και κάποιες βεβαιότητες μας. Θα είχαμε ανακαλύψει ξανά τους σκληρούς καιρούς που βίωσαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας, θα είχαμε λιγάκι στύψει το μυαλό μας, θα είχαμε σκάψει τις λέξεις το νόημα των οποίων κακοποιούμε πληθωριστικά (χούντα, Ολοκαύτωμα, ναζί κλπ) για να τις επανανοηματοδοτήσουμε. 

Reality check κυρίες και κύριοι, προσγείωση στην πραγματικότητα. Με αφορμή το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση κάποιοι λέτε ό,τι σας κατέβει στην κασίδα. Αυτό που γίνεται στην Τουρκία στο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, και σε άλλα, είναι κατάλυση του ασύλου, κατάλυση του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων και κατάλυση της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Αυτό που γίνεται στη Ρωσία είναι κατάλυση των θεσμών, κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών, αυτοκτονική αυτογελοιοποίηση της δικαστικής εξουσίας, περιορισμός των ατομικών ελευθεριών και του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Αυτό κύριοι και κυρίες, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι χούντα, μπανανία, χουντοδημοκρατία, σε όλο της το φαιό μεγαλείο. Κι όταν πρωί, μεσημέρι βράδυ χρησιμοποιείτε τα περί δικτατορίας, κατοχής, Άουσβιτς σαν παστίλιες για το λαιμό εξευτελίζετε τις έννοιες τις οποίες υποτίθεται ότι τιμάτε. 

Γιατί η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν έχει σχέση με τον... Δικαστή Ντρεντ των κόμικς που συλλαμβάνει, δικάζει και εκτελεί με fast track διαδικασίες, όπως και το πανεπιστημιακό άσυλο δεν έχει σχέση με το παρεμπόριο, τους βανδαλισμούς και τους εντοιχισμούς πρυτάνεων σαν να είναι κουζίνες. Να ξαναλέμε τα αυτονόητα; Άλλο διακίνηση ιδεών άλλο διακίνηση μολότοφ και ναρκωτικών. Άλλο διαφωνία άλλο συστηματική “αντισυστημική” βία και κλίμα κατατρομοκράτησης στους πανεπιστημιακούς χώρους. Άλλο να θες να γκρεμίσεις το πανεπιστημιακό κατεστημένο με τις ιδέες σου κι άλλο να γκρεμίζεις ανθρώπους. Ξανά μανά τα αυτονόητα, απλά, εκλαϊκευτικά, απλοϊκά. Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως μέχρι παθήσεως μπας και γίνει ποτέ κατανοητό.

Ποιοι χύνουν άλλωστε σήμερα μαύρο δάκρυ για την πανεπιστημιακή αστυνομία κουνώντας μαντήλι στο πανεπιστημιακό μπάχαλο; Πρώην και νυν θιασώτες του υπαρκτού σοσιαλισμού που έκαναν καρδούλες στους Τσαουσεσκανθρώπους κλείνοντας τα μάτια στις θηριωδίες τους, και αναρχικοί που έχουν τόση σχέση με τον Μπακούνιν όσο οι Βεδουίνοι με τα ιγκλού.

Ίσως και να μην είμαστε ακόμα η Νορβηγία του Democracy Index, αλλά σίγουρα απολαύουμε πρωτοφανούς δημοκρατικής σταθερότητας όχι μόνο μεταπολιτευτικά, αλλά και σε όλη τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Κι όσοι αλληλοχαριεντιζόμενοι, καμώνονται τους εκ του ασφαλούς αντιστασιακούς γράφοντας για “χούντες” “δικτατορίες” και καταστολές στις κοινωνιοδικτυακές πολεμίστρες μας κατατάσσουν στο δικό τους αυθαίρετο Index σε επίπεδα Τουρκίας, Ρωσίας και Ουγγαρίας. Με αφορμή (και) τις ρυθμίσεις για τα ΑΕΙ μπλέκουν την μπατανόβουρτσα με την οδοντόβουρτσα, και όπως θα 'λεγε κι ο Δικαστής Ντρεντ με οδοντόβουρτσα δεν βάφεις τοίχους μήτε με μπατανόβουρτσα καθαρίζεις οδοντοστοιχίες.