Του Δημήτρη Γκιόκα

Η Ελλάδα βγαίνει ζωντανή μεν, πολλαπλά όμως τραυματισμένη από μια δεκαετία βαθιάς κρίσης και μνημονίων. Δεν είναι μόνο η συρρίκνωση του εισοδήματος, η ταλαιπωρημένη κοινωνία και η αποδυνάμωση των θεσμών. Τις επόμενες δεκαετίες τα εμπόδια είναι μεγάλα: η αυστηρή επιτήρηση των δανειστών, ο βραχνάς του χρέους (δημόσιου και ιδιωτικού) και ο θανάσιμος κίνδυνος του δημογραφικού προβλήματος με την υπογεννητικότητα, τη γήρανση του πληθυσμού και τη φυγή των νέων. 

Η ισχυρή ανάπτυξη αποτελεί αδιαμφισβήτητα το αντίδοτο στις προκλήσεις αυτές. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω, κάτι μεγαλύτερο. Ένα όραμα, μια κεντρική ιδέα που θα κινητοποιήσει όλους τους Έλληνες και θα αποτυπωθεί σε ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο με σαφείς κατευθύνσεις.

Στόχος η Ελλάδα να καταστεί μια ισχυρή, ευνομούμενη χώρα, εύρωστη οικονομικά, πρωτοπόρος πνευματικά και τεχνολογικά, με δεσπόζουσα γεωπολιτική θέση. Με λίγα λόγια μια χώρα παράδειγμα προς μίμηση, που θα αποτελεί την επιτομή της προόδου και της εξέλιξης.

Ακρογωνιαίος λίθος σε αυτή την προσπάθεια θα είναι η αναβάθμιση της παιδείας και η ευθυγράμμισή της με τις ανάγκες της νέας εποχής. 

Απαραίτητη εξίσου προϋπόθεση είναι η ενίσχυση των θεσμών και η βελτίωση της δημόσιας διοίκησης με απάλειψη των χρόνιων παθογενειών. 

Καθοριστικό επίσης να αλλάξει η σχέση καχυποψίας μεταξύ κράτους και πολίτη. Ο πολίτης να κατανοήσει ότι το κοινωνικό καλό είναι πάνω από το ατομικό συμφέρον. Και το κράτος από την πλευρά του να είναι άκρως ανταποδοτικό και να προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου προς τους πολίτες.     

Προτεραιότητα  η επανεκκίνηση της οικονομίας με λίγες βασικές κινήσεις: μείωση φόρων και εισφορών, σταθερό πλαίσιο, λιγότερη γραφειοκρατία και συμμάζεμα των εστιών δημόσιας σπατάλης.  

Έμφαση στην καινοτομία και τις τεχνολογικές προκλήσεις, ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις δυνατότητες που ανοίγονται με την 4η βιομηχανική επανάσταση.

Αιχμή του δόρατος οι δραστηριότητες που εκπορεύονται από τα βασικά στοιχεία – σήμα κατατεθέν – της πατρίδας: τη θάλασσα, τον ήλιο και την πλούσια καρποφορία. Πιο συγκεκριμένα, κλάδοι που πρέπει να εστιάσουμε:

-    Ναυτιλία:  πχ. ο Πειραιάς να προσελκύσει τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις που εγκαταλείπουν το Λονδίνο λόγω Brexit και να εξελιχθεί σε παγκόσμιο ναυτιλιακό κέντρο 
-    Μεταφορές:  πχ. σύνδεση του χερσαίου δικτύου με τα 28 λιμάνια της χώρας ώστε να γίνει η Ελλάδα πανίσχυρος κόμβος μεταφορών 
-    Γεωργία:  πχ. ενδυνάμωση των σύγχρονων συνεταιρισμών αντί της σημερινής κατακερματισμένης κατάστασης. Εκπαίδευση των αγροτών και αξιοποίηση της ψηφιακής γεωργίας. Εξωστρέφεια και χτίσιμο ισχυρού ελληνικού Brand name.
-    Ενέργεια:  πχ. απελευθέρωση του κλάδου. Ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών
-    Τουρισμός:  πχ. επέκταση του θεματικού τουρισμού. Στοχευμένη διείσδυση σε αναδυόμενες χώρες. 
Η χώρα μας έχει μεγάλη δυναμική που μπορεί να την απελευθερώσει. Χρειάζεται μόνο μια ηγεσία που θα εμφυσήσει όραμα και προοπτική και πολίτες αποφασισμένους να τραβήξουν το κάρο μπροστά. Ας το τολμήσουμε!

Ο Δημήτρης Γκιόκας, είναι Οικονομολόγος, υπ. CFA dimitrisgiokas.blogspot.gr