Του Βασίλη Χιώτη

Έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα να σχολιάζουμε τα πάντα με μια απίστευτη επιπολαιότητα.

Από το αν είναι βλαβερή η χρήση των τζακιών, μέχρι τα αποτελέσματα της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.

Και καλά. Το πρώτο θα το λύσουν κάποια στιγμή οι επιστήμονες. Αλλά για τα υπόλοιπα δεν μπορεί κανείς να μας βοηθήσει…

AKΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΧΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΟΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ 100,3 ΕΔΩ

Σε όλα τα ΜΜΕ ακούστηκαν χθες αμέτρητες αναλύσεις για το αν ήταν επιτυχείς ή όχι οι συνομιλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο. Κι όσοι μιλούσαν, είχαν ως μοναδική πηγή πληροφόρησής τους, την εικόνα που είδαν στην τηλεόραση από το οβάλ γραφείο, με τον Ντόναλντ Τράμπ να μονομαχεί με τους αμερικανούς δημοσιογράφους.

Όλα τα συμπεράσματα των αναλυτών βασίστηκαν στο σόου που έδωσε για μια ακόμη φορά ο αμερικανός πρόεδρος, πριν καν ξεκινήσουν οι επίσημες συνομιλίες. Πριν καν γίνει γνωστό οτιδήποτε για τη συζήτηση που είχαν Μητσοτάκης και Τραμπ, κάποιοι έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν αποτυχημένη και κάποιοι άλλη επιτυχημένη.

Δυστυχώς δε, αυτό δεν το έκαναν μόνο δημοσιογράφοι και αναλυτές, αλλά και κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, χωρίς καν να περιμένουν την επίσημη ενημέρωση που θα έχουν αύριο από τον πρωθυπουργό.

Αυτή η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζουμε πολύ σημαντικά ζητήματα στην Ελλάδα, είναι κι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μας.

Έχουμε μπερδέψει τον δημόσιο διάλογο με τους διαπληκτισμούς που παρακολουθούμε συχνά στα social media, με αποτέλεσμα να καθορίζονται συχνά με φιλοσοφία twitter ή instagram και οι επίσημες θέσεις των κομμάτων.

Η  τεκμηριώμενη κριτική έχει αντικατασταθεί από τσιτάτα κι ευφυολογήματα. Κι εθνική συνεννόηση συχνά υπονομεύεται από επιδείξεις φτηνού λαϊκισμού.   

Και παρότι κάποτε αυτό μπορεί να μας στοίχιζε πολύ ακριβά (όπως στοιχίζει αυτή την περίοδο ο λαϊκισμός στη Βρετανία) δεν φαίνεται πως έχουμε βάλει μυαλό.  

Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να βάλουμε μυαλό και να αντιμετωπίζουμε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα, τουλάχιστον τα μεγάλα εθνικά θέματα. Για να μη βρεθούμε κι εμείς ξανά στο χείλος μιας πιθανής καταστροφής