Του Νίκου Παπαδόπουλου*
Το βράδυ της 28ης Μαΐου του 1959, ο Αντρέ Μαλρώ, ο πρώτος ιστορικά υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, εκφωνώντας από την Πνύκα τον λόγο του με τίτλο «Το εγκώμιο στην Ελλάδα» έπλεκε το εγκώμιο της χώρας μας υποστηρίζοντας χαρακτηριστικά: «Για τον κόσμο η Ελλάδα είναι πάντα η σκεπτόμενη Αθηνά που ακουμπάει στο δόρυ της».
Η ευαισθητοποίηση της γαλλικής κοινής γνώμης αναφορικά με την ελληνική εξέγερση του 1821 ενάντια στην οθωμανική κατοχή ήταν ηχηρή. Οι σπουδαιότεροι Γάλλοι συγγραφείς και καλλιτέχνες όπως μεταξύ άλλων οι Chateaubriand, Delacroix, Hugo και Berlioz τάχθηκαν υπέρ του αγώνα των Ελλήνων με κάθε δυνατό τρόπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της υποστήριξης αποτελούν οι πολλές εκατοντάδες Γάλλοι φιλέλληνες οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων. Η Γαλλία χάρη στον πολεμικό της στόλο, έχοντας παράλληλα στο πλευρό της τις βρετανικές και ρωσικές δυνάμεις, νίκησε τα οθωμανικά και αιγυπτιακά σκάφη στο Ναυαρίνο, στις 20 Οκτωβρίου του 1827, ενώ το 1828 με στρατηγό τον Maison, έδιωξε τις κατοχικές δυνάμεις από την Πελοπόννησο ενθαρρύνοντας κι επιταχύνοντας την ανεξαρτησία της Ελλάδος.
Το 1830 η Γαλλία μαζί με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις εγγυάται την ανεξαρτησία της Ελλάδος, θέτοντας ως βάση της φιλίας της με την χώρα μας τους κοινούς τους αγώνες. Η φιλία αυτή, η οποία δεν σταματά να εμπλουτίζεται εδώ και 200 χρόνια, είναι ισχυρή. Οι δύο χώρες αγωνίστηκαν μαζί τόσο για την οργάνωση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους όσο και για την προάσπιση δημοκρατικών αξιών με την Γαλλία να υποστηρίζει την χώρα μας στην ένταξή της στην ΕΟΚ και στην Ευρωζώνη. Γενικότερα, σε όλα τα επίπεδα, η Γαλλία και η Ελλάδα οικοδομούν μαζί με σταθερά βήματα το σύνθημα Ελλάς - Γαλλία - Συμμαχία το οποίο διατηρεί την διαχρονική του αξία, έχοντας τις ρίζες του στο 1821. Τα ισχυρά δεσμά των ελληνογαλλικών σχέσεων σηματοδοτούν το από κοινού ευρωπαϊκό τους πεπρωμένο.
Περνώντας από το χθες στο σήμερα, αξίζει να γίνει αναφορά στην εμπνευσμένη έκθεση η οποία παρουσιάζεται στο Μουσείο του Λούβρου με αφορμή τα 200 χρόνια από την απελευθέρωση της Ελλάδος από τους Τούρκους. Το Λούβρο θέλει κι επιτυγχάνει με αυτόν τον τρόπο ν’ αναδείξει την σύνδεση της Ελλάδος τόσο με την ευρωπαϊκή όσο και με τη γαλλική κουλτούρα, μέσω των αρχαιολογικών θεσμών όπως η Γαλλική Σχολή Αθηνών που δημιουργήθηκε το 1846.
Η έκθεση ξεκινάει από την «Ανακάλυψη της Ελλάδας, 1780-1821» συνεχίζεται με την ενότητα «Ο πόλεμος για την ελευθερία και ο φιλελληνισμός, 1821-1830» ενώ ακολουθούν «Η Αθήνα καινούρια πρωτεύουσα, 1834-1878», «Η Ελλάδα μέσα από τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία», «Οι απαρχές της αρχαιολογίας στην Ελλάδα», «Η ανακάλυψη της αρχαίας Ελλάδας» και τέλος η «Αθήνα, το τέλος του αιώνα και η μοντέρνα τέχνη».
* Ο Νικόλαος - Θεολόγος Παπαδόπουλος είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικός γαλλικής γλώσσας στην Πρωτοβάθμια και Μεταδευτεροβάθμια Εκπαίδευση
