Του Ιωάννη Μαρκέτου*

Τελικά, οι διακοπές είναι όπως μια πτήση με αεροπλάνο.   Πριν την πτήση ετοιμάζεσαι  για να πετάξεις, σίγουρα δε θες να την χάσεις και προσπαθείς να βάλεις όσα περισσότερα ρούχα μπορείς μέσα σε μία βαλίτσα. Κοιτάς το εισιτήριο δέκα φορές για να είσαι σίγουρος για την ώρα  και ίσως να είναι η μόνη φορά που πρέπει να υπολογίσεις ευλαβικά τον χρόνο ώστε να μην χάσεις την πτήση. Ιδιαίτερα δε, αν φοβάσαι τα αεροπλάνα  οφείλεις να χειραγωγήσεις και το φόβο σου. 

Φτάνεις στο αεροδρόμιο και δεν ησυχάζεις αν δεν κάνεις check in ώστε να είσαι τελείως σίγουρος/η ότι θα έχεις και τη θέση σου. 

Μετά, μπαίνεις στο αεροπλάνο κάνοντας μια προσευχή να πάνε όλα καλά , να είναι καλό το αεροπλάνο, το ταξίδι να μην έχει αναταράξεις , το πλήρωμα του αεροσκάφους να είναι επαγγελματίες και οι συνεπιβάτες σου να είναι νορμάλ. 

Στη διάρκεια της πτήσης προσπαθείς να περάσεις όσο πιο άνετα γίνεται , να απλώσεις τα πόδια σου, να κοιμηθείς ( ο ύπνος μικραίνει το ταξίδι) , να διαβάσεις.  Εκτός αν έχει αναταράξεις, εκεί όλα αλλάζουν. Εκεί διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου. Δαμάζεις το φόβο σου, είναι από τις στιγμές που γνωρίζεις πως η ζωή σου είναι στα χέρια κάποιου άλλου.  Δε μπορείς να κάνεις τίποτα από μόνος σου. Είσαι

Εσύ, ο Πιλότος και ο Δημιουργός σου. 

Και μετά έρχεται η προσγείωση , η διαδικασία εκείνη που είναι η πιο σημαντική γιατί σε επαναφέρει στην Γη, στην πραγματικότητα , στο φυσικό σου περιβάλλον, στην καθημερινότητά σου.  Είναι το μόνο σημείο της διαδικασίας που ποτέ δε φεύγει από το μυαλό σου. Είναι στο μυαλό σου πριν την απογείωση, μετά κρύβεται στο υποσυνείδητό σου και όταν το λαμπάκι με την ένδειξη της προσγείωσης ανάψει, όταν ακούσεις τον ήχο της ένδειξης , όταν το πλήρωμα της καμπίνας καθίσει στα καθίσματά του, τότε αυτό το άγχος της ομαλής προσγείωσης έρχεται με εκπληκτική ταχύτητα στο μυαλό σου και στο στομάχι σου, μέχρι να αισθανθείς τους τροχούς να ακουμπάνε στον διάδρομο και να αισθάνεσαι στο σώμα σου την βαρύτητα μέσα σου ξανά. 
Βέβαια η επιστροφή από τις διακοπές είναι κάτι που δεν αναζητάς, σε αντίθεση με την προσγείωση, που είναι κάτι που παρακαλείς.  Από την άλλη πλευρά το συναίσθημα της επιστροφής των διακοπών είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το πώς έχεις ταυτίσει τις δραστηριότητες ή την εργασία σου, τα κίνητρα που έχεις μέσα σου, το πως διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου στο χώρο της εργασίας σου.

Πολλοί εργαζόμενοι «ταράζονται» στην ιδέα ότι θα επιστρέψουν στην εργασία τους , να το γράψω πιο σωστά, στο περιβάλλον της εργασίας τους και θα αναγκαστούν να ζήσουν δύσκολες καταστάσεις μέσα σε αυτό, νιώθουν ότι η εργασία τους δεν εκτιμάται, ότι συνάδελφοί τους  τους εκφοβίζουν, ότι τους περιμένει μια κόλαση.  Σε αρκετές δε περιπτώσεις , ακόμα και στις διακοπές τους δέχτηκαν αμέτρητα email στα κινητά τους, βγήκαν από την θάλασσα για να απαντήσουν σε τηλεφωνήματα στη δουλειά,  έψαχναν να βρουν σήμα να μιλήσουν για δουλειά, τους πίεσαν με καλό ή κακό τρόπο πελάτες και προϊστάμενοι εδώ και τώρα για μία λύση ή μια πληροφορία , συνάδελφοι που «δεν ήξεραν» και ήθελαν οδηγίες , και κάποιοι πιο άτυχοι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν από την άδειά τους στην εταιρεία. Μια διαφορετικής μορφή εργασιακού εκφοβισμού η ένταση της οποίας στις περισσότερες των περιπτώσεων μετακυλίστηκε  στην/στον σύντροφο, στα παιδιά, στην παρέα, και 100% ενσωματώθηκε μέσα στον αποδέκτη. Είναι σα να βουτάς στην θάλασσα και να χτυπάς το κεφάλι σου στα βράχια.    

Σε αντίθεση όμως με τις αναταράξεις στην πτήση , η εξίσωση αλλάζει. Δεν είσαι μόνος σου, αλλά και δεν εξαρτάσαι από κάποιον άλλο να σε σώσει. Δεν είσαι Εσύ , ο Πιλότος και ο Δημιουργός σου όπως όταν είσαι μέσα σε ένα αεροπλάνο.

Για να Αποφύγεις και να Διαχειριστείς τέτοια φαινόμενα Εργασιακού Εκφοβισμού, «στην πτήση σου» προς και από τις διακοπές σου ,οφείλεις να είσαι Εσύ ο Πιλότος που θα κρατήσει το αεροπλάνο μακριά από τις «αναταράξεις». 

Καλή επιστροφή 

*Ο Ιωάννης Μαρκέτος είναι κάτοχος MBA και ιδρυτής της MRK Consulting, www.mrkathens.gr   ,σύμβουλος αποφυγής και διαχείρισης εργασιακού εκφοβισμού