Του Γιώργου Πιτερού*

«Γιατρέ μου εγώ δε θέλω να πάρω φάρμακα, γενικά τα αποφεύγω, ήρθα μόνο να μιλήσω μαζί σας»

Αυτή είναι μια φράση που συχνά ακούμε οι ειδικοί ψυχικής υγείας από ασθενείς που έρχονται για βοήθεια. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άλλοι ασθενείς που παίρνουν πιστά τη φαρμακευτική αγωγή που τους έχει προταθεί χωρίς να έχουν τη διάθεση να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα στο γιατρό τους.

Ο φόβος πολλών ανθρώπων να λάβουν φαρμακευτική αγωγή δεν παρατηρείται μόνο σε ασθενείς των ψυχιατρικών ιατρείων αλλά και σε ασθενείς άλλων ιατρικών ειδικοτήτων. Η λήψη χημικών σκευασμάτων συνδυάζεται συχνά λαθεμένα στο μυαλό πολλών ανθρώπων  με παρενέργειες και μακροπρόθεσμες βλάβες οργάνων όπως είναι το ήπαρ, οι νεφροί, το στομάχι και το έντερο. Ταυτόχρονα, η λήψη χρόνιας αγωγής μπορεί να ταυτιστεί στο μυαλό των ανθρώπων με ένταξή τους  σε μακροχρόνια «αρρώστους» που εθίζονται σε χημικά σκευάσματα και ζουν με αυτά. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κάποιος πιθανές αλλεργικές αντιδράσεις των σκευασμάτων ή και παρενέργειες όπως υπνηλία, καταστολή και εσωτερική ανησυχία καταλαβαίνουμε ποσό δύσκολο είναι στο μυαλό πολλών θεραπευόμενων να ξεκινήσουν τη φαρμακευτική αγωγή που τους προτείνει ο ψυχίατρος τους.

Σε αυτό το σημείο έρχεται η συμβολή των ιατρών ψυχικής υγείας να εξηγήσουν στους θεραπευόμενους την ανάγκη λήψης αγωγής και να γίνουν σαφείς τόσο για τον τρόπο λήψης της όσο και για τις πιθανές ανεπιθύμητες παρενέργειες των φαρμάκων. Πλέον τα περισσότερα φάρμακα που χορηγούνται στην ψυχιατρική δεν έχουν παρενέργειες, δε βλάπτουν ζωτικά όργανα και με συχνή τακτική παρακολούθηση παραμένουν αθώα στη λήψη τους.

Από την άλλη πλευρά, είναι αλήθεια πως κάποιες ψυχικές διαταραχές δε χρήζουν απαραίτητα φαρμακευτικής αγωγής. Μπορεί μόνη της η ψυχοθεραπεία (όπως  επίσης και ο συνδυασμός της με φάρμακο) να λύσει τα θέματα που κάποιος αντιμετωπίζει.

Αυτό είναι ένα δίλημμα που μόνο καταρτισμένοι ειδικοί ψυχικής υγείας μπορούν να μας ξεκαθαρίσουν και η ευθύνη των ασθενών καλό είναι να περιορίζεται αυστηρά και μόνο σε ποιον ειδικό θα απευθυνθούν. Με άλλα λόγια ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει θέματα ψυχικής υγείας έχει ευθύνη στην επιλογή του ψυχιάτρου που αρχικά θα απευθυνθεί και αφού συνδεθεί μαζί του θεραπευτικά, αφού τον εμπιστευτεί, τότε μπορεί να λάβει την ενδεικνυόμενη για αυτόν θεραπεία: φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία (από τον ίδιο η από ψυχολόγο) ή και συνδυασμό τους.

Προσοχή λοιπόν σε ποιον γιατρό ή άλλο ειδικό θα απευθυνθούμε αφενός, ταυτόχρονα όμως, από τη στιγμή που τον εμπιστευόμαστε, καλό είναι να του επιτρέψουμε να μας υποδείξει ο ίδιος  τον τρόπο της θεραπείας μας.

Ο Γιώργος Πιτερός, είναι Ψυχιατρος Επιμελητής Β ΕΣΥ , ΚΥ Γλυφάδας