Του Γιώργου Πιτερού*
Αύξηση στη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών και ψυχιατρικών φαρμάκων, όπως αντικαταθλιπτικών και βενζοδιαζεπινών, διαπιστώθηκαν στην περίοδο της καραντίνας. Στα ιατρεία μας βλέπουμε όλο και πιο συχνά νέα περιστατικά που χρήζουν φαρμακευτικής αγωγής, όπως επίσης κι εμφάνιση συμπτωμάτων και νόσων που δεν ταιριάζουν με τη συνήθη ηλικία έναρξης.
Κι ενώ στην αρχή οι ειδικοί ψυχικής υγείας αναμέναμε αύξηση των αγχωδών και ψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων λόγω του φόβου μετάδοσης του ιού, τελικά φάνηκε πως η πίεση και η απομόνωση έφεραν αλλαγές στη σκέψη των ανθρώπων. Ίσως η απόσπαση της σκέψης των καθημερινών δραστηριοτήτων, που είναι πλέον απούσα, οδήγησε σε στροφή στον εαυτό μας. Πλέον παρατηρούμε μια τάση να δικαιολογηθούν αποκλίνουσες σκέψεις και συναισθήματα μας. Όλο και πιο εύκολα μιλάμε και παραδεχόμαστε αισθήματα θλίψης. Φαίνεται πως οδηγούμαστε σε απενοχοποίηση της ψυχικής ασθένειας την περίοδο της καραντίνας.
Έφερε μαζί του ο COVID ψυχοφάρμακα και ψυχοδραστικές ουσίες; Ξεκάθαρα όχι!
Ίσως οι πρακτικές που ακολουθήσαμε, ίσως οι αλλαγές του τρόπου ζωής μας, ίσως όμως και οι προ καραντίνας επιλογές μας.
Οι αλληλεπιδράσεις του ανθρώπου με το κοινωνικό σύνολο είναι αυτές που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν την ψυχική μας υγεία και συμπεριφορά .Όταν όμως έρχονται πρακτικές που υπονομεύουν, περιορίζουν και συχνά βάζουν σε ελεγκτικούς μηχανισμούς την αλληλεπίδραση του ατόμου με την κοινωνία, πώς να μην οδηγηθούμε σε δεκανίκια;
Ακόμα και οι επαφές που δεν κόπηκαν, όπως αυτές μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας (ή γενικότερα των συστημάτων) που έχουμε τώρα καθημερινή αλληλεπίδραση, μπήκαν πια σε μεγάλη αμφισβήτηση. Μου ταιριάζει αυτή η σχέση;
Είμαι καλά μέσα στην οικογένεια μου;
Αυτές είναι οι σχέσεις, που πλέον φωτίζονται περισσότερο, μπαίνουν σε ενδοσκόπηση.
Μήπως η πανδημία με τους περιορισμούς της είναι μια καλή ευκαιρία να αξιολογήσουμε το σύστημα που μας περιστοιχίζει;
Ωραία τα ταξίδια, ωραίες οι βόλτες στα καφέ και τα μπαρ, ωραία τα ατελείωτα ψώνια στα εμπορικά ... Μήπως όμως τώρα μας φαίνονται πιο επιφανειακές κάποιες από τις τότε επιλογές μας;
Σημαντική παράμετρος στη δυναμική της ψυχολογίας του ανθρώπου είναι η απαγόρευση. Σου απαγορεύω να κάνεις κάτι δηλώνει ξεκάθαρη πίεση στο θέλω σου. Εξωτερική πίεση την οποία δέχεσαι από υπό αμφισβήτηση ομάδα ατόμων.
Κάποιοι από εμάς έχουν το σθένος και το επεξεργάζονται, κάποιοι όχι.
Μήπως λοιπόν η αύξηση των ψυχοδραστικών ουσιών και ψυχοφαρμάκων στα λύματα υποδηλώνει παντελή έλλειψη της γνώμης των ειδικών ψυχικής υγείας στην αντιμετώπιση της πανδημίας;
Ο Γιώργος Πιτερός, είναι Ψυχιατρος Επιμελητής Β ΕΣΥ , ΚΥ Γλυφάδας
