Του Ανδρέα Ανδρέου *
Τα γεγονότα είναι εν πολλοίς γνωστά. Άγνωστοι αναρχικοί κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο γραφείο του Πρύτανη του ΟΠΑ, κου Δημήτρη Μπουραντώνη, καταστρέφοντας οτιδήποτε βρέθηκε μπροστά τους και αναγκάζοντάς τον να κρεμάσει περιλαίμια μία πινακίδα όπου αναγραφόταν το σύνθημα «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ».
Βλέποντας την εικόνα του Πρύτανη αγανάκτησα, σκέφτηκα πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο και να μην έχει ξεσηκωθεί όλο ο κόσμος, έβραζα στην ιδέα ότι οι δράστες πρέπει να δικαστούν!
Στην Ελλάδα έχουμε το θλιβερό προνόμιο να είμαστε εξοικειωμένοι με τέτοιου είδους αναίσχυντες δράσεις, ίσως όχι στον ίδιο βαθμό. Παραδείγματα;
• Το 2006 φοιτητές έβγαλαν τον Αντιπρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου από το γραφείου του και έχτισαν την είσοδο με τούβλα.
• Το 2014 φοιτητές άδειασαν σακούλες με σκουπίδια στο γραφείου του Αναπληρωτή Πρύτανη του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
• Πριν από 20 μέρες, κουκουλοφόροι εισέβαλλαν στο Γραφείο του Πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, προκαλώντας καταστροφές στο γραφείο του, ενώ ο ίδιος φυγαδεύτηκε από την πίσω πόρτα.
Έχοντας επίγνωση των παραπάνω, αιφνιδιάστηκα θετικά από τις αναρτήσεις που αντίκρυσα σε δεκάδες προσωπικούς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την εικόνα αιδούς για τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναδημοσιεύουν αλλεπάλληλες δηλώσεις ακαδημαϊκών και πολιτικών που καταδικάζουν τα γεγονότα, όμως η πολιτική καταδίκη δεν επαρκεί, αρμόζουσα είναι η δικαστική! Δυστυχώς, βέβαια, και η καταδίκη ακόμα «μερικών» δεν είχε τον απόλυτο χαρακτήρα που κανείς θα θεωρούσε αυτονόητο, περιορίζοντας την αντίθεσή τους ως προς την εξαιρετική βία του περιστατικού και όχι στο έκνομο τέτοιου είδους ενεργειών. Οι καταλήψεις γι’ αυτούς είναι θεμιτό μέσο και όπως φαίνεται οι εν λόγω παράνομες ενέργειες θεωρήθηκαν από τους ίδιους ως προβοκατόρικες των αγαθών σκοπών τους. Εκεί, άλλωστε, βρίσκονται και τα θερμοκήπια των υπό συζήτηση τραμπούκων και των ομοίων τους.
Νιώθω λύπη για το ελληνικό πανεπιστήμιο και ντρέπομαι που πρέπει να το εκφράσω δημόσια για να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία και να δράσει η πολιτεία. Ήμουν για ένα χρόνο φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και έχω προσωπική εμπειρία για την κατάσταση που μαστίζει το ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα νιώθω υπερήφανος για τα κυπριακά πανεπιστήμια, όπου φοιτώ σήμερα.
Συγκεκριμένα, σπουδάζω στο δημόσιο πανεπιστήμιο της Κύπρου και τρέφω βαθιά εκτίμηση για το ακαδημαϊκό ίδρυμα το οποίο εμπιστεύτηκα. Οι εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου έχουν ιδιωτική φύλαξη επί εικοσιτετράωρου βάσεως, τις ώρες μαθημάτων υπάρχουν φύλακες στην είσοδο όλων των κτηρίων, η πρόσβαση στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου επιτρέπεται μόνο με φοιτητική ταυτότητα ή αντίστοιχη κάρτα επισκέπτη και ως αποτέλεσμα επιχειρήσεις και οργανισμοί μάχονται για να διεκδικήσουν μία αίθουσα στην πανεπιστημιούπολη.
Φυσικά, οι συνθήκες δεν είναι πουθενά ιδανικές. Ούτε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ελλείπουν οι διοικητικές, πολιτικές, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και δυσχέρειες που κρατάνε το ίδρυμα πίσω, όμως τουλάχιστον έχει πετύχει τα αυτονόητα. Είναι ένα πανεπιστήμιο καθαρό, ασφαλές και εξωστρεφές, που συνδέει τον ακαδημαϊκό χώρο με την αγορά εργασίας και προσφέρει στους φοιτητές του το κατάλληλο περιβάλλον και τις ευκαιρίας για να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους.
Ας πάρουμε, λοιπόν, παράδειγμα από την Κύπρο και αν δεν μας αρέσουν οι στρεβλώσεις του εκεί συστήματος, ας τα κάνουμε εμείς καλύτερα. Όμως, η αδράνεια δεν μπορεί να είναι αποδεκτή πλέον, αλλιώς θα καταλήξουμε να βλέπουμε εικόνες Ελλήνων φοιτητών στα πανεπιστήμια του εξωτερικού να φοράνε οικειοθελώς πλακάτ με την αναγραφή «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ».
*Ο Ανδρέας Ανδρέου είναι φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
