Ποια, άραγε, σοσιαλδημοκρατική ιδεολογική απόχρωση αιτιολογεί αρνητική ψήφο στη διάσωση των Ναυπηγείων Ελευσίνας; Προφανώς καμία. Γιατί το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ ως κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας, όπως θέλει να λογίζεται αρνήθηκε την θετική ψήφο στο σχέδιο εξυγίανσης του υπ. Ανάπτυξης; Δεν γίνεται, ενδεχομένως, πιστευτό, αλλά είναι γεγονός. Είναι επαρκής λόγος ο (δίκαιος) εκνευρισμός του Ν. Ανδρουλάκη για την αλόγιστη συμπεριφορά του κόμματος του κοινοβουλευτικά; Μπορεί με παρόμοιες πολιτικές τοποθετήσεις να κάνει κάτι σοβαρότερο στην πορεία του το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ;
Σκεφτείτε, προβληματιστείτε, απαντήστε!
Έχει ειπωθεί δημοσίως η γνώμη μου. Δεν ενοχλεί να διατυπωθεί και γραπτώς, άλλωστε αυτά μένουν. Η παρακολούθηση του Ν. Ανδρουλάκη κατά την άποψη μου ήταν όχι απλώς αυτογκόλ της κυβέρνησης, αλλά αυτογκολάρα! Την διατυπώνω ως πολίτης. Δεν ξέρω εάν θα είχα την ίδια άποψη ως πολιτικός υπερασπιζόμενος μια κυβερνητική θέση ή ένα ολίσθημα ή μια εθνική αναγκαιότητα. Δεν είμαι πολιτικός, άρα δεν γεννάται ζήτημα. Ως πολίτης, προτιμώ να μένω εκτός των μυστικών υπηρεσιών, την αναγκαιότητα των οποίων αποδέχομαι, όχι όμως και τις πρακτικές τους. Κρατώ επίσης, τη γνώμη που διατύπωσε ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος στη ραδιοφωνική συζήτηση (ΣΚΑΙ 100,3) που είχαμε προσφάτως ότι δεν εξαιρείται κανένας από την αιτιολογημένη παρακολούθηση, ούτε οι βουλευτές. Απλώς, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου συμπλήρωσε πως θα ήθελε, ένα ακόμη φίλτρο της ΑΔΑΕ εντός ΕΥΠ προκειμένου να αρχίζει μια παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, όταν αφορά πολιτικά πρόσωπα.
Επόμενη δυσκολότατη παράμετρος αφορά στο απόρρητο. Ενημερώνεται ή όχι το πρόσωπο που έχει παρακολουθηθεί; Μαθαίνει τον λόγο της παρακολούθησης; Του γνωστοποιείται το περιεχόμενο, το αποτέλεσμα; Διχάζονται οι υπέρμαχοι των ατομικών ελευθεριών με όσους κρίνουν πως εθνικοί λόγοι υπαγορεύουν την ανάγκη της κρατικής λειτουργίας, όπως ακριβώς με την από αιώνες εκχώρηση της κρατικής βίας ως αναγκαιότητα για την ύπαρξη συγκροτημένου Κράτους. Θέματα που φιλοσοφικά έχουν ξεκαθαριστεί, αλλά επανέρχονται όταν προκύπτουν κοινωνικοί ή πολιτικοί λόγοι.
Το απόρρητο και η άρση του, υπέρ της οποίας τοποθετήθηκε ο πρώην Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, βρίσκεται στην πολιτική αντιπαράθεση, ανεξαρτήτως σε ποιο βαθμό προκαλούν όλα αυτά το ενδιαφέρον των πολιτών. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου έδειξαν ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή προτεραιότητα της κοινής γνώμης είναι τα ζητήματα της ενεργειακής κάλυψης, του οικονομικού κόστους από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και της ανασφάλειας που λογικά προκαλεί στα νοικοκυριά ο επερχόμενος χειμώνας με τις αβεβαιότητες του. Το θεμα των υποκλοπών, σε αυτή τη φάση, υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις.
Δεν σημαίνει ότι δεν είναι σοβαρό, δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιχειρηθεί η συγκάλυψη του. Ο Πρωθυπουργός από τη πρώτη στιγμή ανέλαβε την πολιτική ευθύνη ζητώντας μια ακόμη συγγνώμη. Το πόσο άπλετο φως θα χυθεί προσεχώς θα το δούμε και θα σχολιαστεί στη στιγμή του. Ας προσπαθήσουμε ωστόσο να αφαιρέσουμε την πολιτική υποκρισία. Αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ημέρες πως δυο στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθήθηκαν στη θητεία τους από την κυβέρνηση την οποία υπηρετούσαν.
Ο νομικός Σπ. Σαγιάς, γενικός γραμματέας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ο Στ. Πιτσιόρλας, επικεφαλής του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων, οποίος στη συνέχεια ορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης. Έγινε γνωστό πως η παρακολούθηση των δύο προσώπων άρχισε επι κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, αν και διαψεύστηκε από τον διοικητή της ΕΥΠ της περιόδου εκείνης και συνεχίστηκε έως και τον Φεβρουάριο του 2016 επί κυβέρνησης Τσίπρα.
Ο Στ. Πιτσιόρλας με συνέντευξη του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» εξέφρασε την πικρία του για την συντροφική παρακολούθηση του και ειδικότερα από τον σύντροφο του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όπως είπε δεν τον κάλεσε ποτέ στο τηλέφωνο, έστω για μία «συγγνώμη».
Ο Α. Τσίπρας δεν συνηθίζει τις «συγγνώμες», μάλλον δεν ταιριάζουν σε έναν πούρο ριζοσπάστη αριστερό που θέλει να εκφράσει την κεντροαριστερά στην Ελλάδα! Βρήκε, πάντως, την ευκαιρία με την.. αυτογκολάρα της κυβέρνησης να καπελώσει κοινοβουλευτικά το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ δεδομένης της κοινοβουλευτικής αδυναμίας εκ της απουσίας του ευρωβουλευτή Ν. Ανδρουλάκη.
Εάν ο Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ θα αντισταθεί επιτυχώς στην επιχειρούμενη από τον Τσίπρα προσέλκυση του από τον ΣΥΡΙΖΑ θα το δούμε, επίσης, προσεχώς. Άρα, όλα στο πολιτικό παίγνιο ανοικτά.
Οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται, με τη βεβαιωμένη πεποίθηση, όπως έγραψε ο Ευ. Βενιζέλος σε άρθρο του στα «ΝΕΑ» πως οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι παρακολουθούνται και άρα αποφεύγουν να χρησιμοποιούν την τηλεφωνική συσκευή. Η θεσμική θωράκιση από την άλλη κρίνεται ως προτεραιότητα κυβερνητική. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» το Μαξίμου θα επιδιώξει την θεσμική αναβάθμιση ώστε τα θεσμικά όργανα του Κράτους να χρησιμοποιούνται από τις εναλλασσόμενες στην εξουσία κυβερνήσεις και να αποτελούν την εναλλακτική στα πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος του εκάστοτε Πρωθυπουργού με τα οποία συνηθίζεται η στελέχωση έως σήμερα του κρατικού μηχανισμού. Ευχόμαστε στα καλύτερα..
Επιστρέφοντας στην εισαγωγή: Ο υπ. Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδης μέσα στον ορυμαγδό των ημερών, έφερε στη Βουλή σχέδιο νόμου με το οποίο διασώζονται 600 θέσεις εργασίας στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και με το νόμο πια του Κράτους διασφαλίζεται η επαναλειτουργία μιας βιομηχανίας στην οποία η Ελλάδα ως θαλασσινή και ναυτική χώρα θα έπρεπε να διαπρέπει παγκοσμίως. Κομματικές και συνδικαλιστικές υστερικές πολιτικές διέκοψαν δυστυχώς μια επιτυχημένη διαδρομή του παρελθόντος. Ελπίζουμε να ξαναβρεί η Ελλάδα τη σωστή πορεία. Κρίνεται όμως αδιανόητο η παράταξη το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ που θέλει να εκφράσει την (αναγκαία) σοσιαλδημοκρατική συνιστώσα στην πολιτική σκηνή, να καταψηφίζει επειδή πείσμωσε ο αρχηγός του.
Η απειρία μπορεί να δικαιολογηθεί, όχι όμως η ιδεολογική αγκύλωση..
