Ο- κατά πολλούς- μεγαλύτερος φιλόσοφος του Ύστερου Μεσαίωνα Θωμάς Ακ(υ)ινάτης είχε αναφέρει σε κάποια από τις Διδασκαλίες του πως: «Το Καλό μπορεί να υπάρξει χωρίς το Κακό, ενώ το Κακό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το Καλό». Ο σχολαστικισμός του Θωμά, μέσα από το θεολογικό πρίσμα του, διαθέτει την ικανότητα να επαναφέρει και να επανατοποθετεί τα κοινωνικά ζητήματα στο πλαίσιο της εποχής τους. Η μάστιγα της μανιχαϊστικής αντίληψης των πραγμάτων που συχνά οδηγεί σε αδιέξοδο, απέδειξε πως η κρίση στην Ελλάδα «γέννησε» αναχρονιστικά ζητήματα που βρήκαν πρόσφορο έδαφος να αναλωθούν. Το Επέκεινα των νομοτελειακών εξαρτήσεων οδηγεί στο αδιέξοδο, το αδιέξοδο οδηγεί στην απόγνωση, η απόγνωση στον θυμό, ο θυμός στη βία.
Η οργάνωση «Ρουβίκωνας» εμφανίστηκε ως ένας κοινωνικός Σπινόζα της οικονομικά δοκιμαζόμενης χώρας των Βαλκανίων, που με «τηλεοπτικές» πρακτικές εκπομπών των μέσων του ’90, θα κουβαλούσε την κρυφή κάμερα και θα κατέγραφε τις εστίες της κοινωνικής αδικίας που ευθύνονται για την εξαθλίωση μεγάλου μέρους του λαϊκού στρώματος. Το μανιχαϊστικό αδιέξοδο οδήγησε την «τηλεοπτική» σέκτα σε οργανωμένες και μη δράσεις, σε επόπτευση του Καλού και του Κακού, στην κινηματογράφηση των «παρεμβάσεων», στον νομικό ακροβατισμό μεταξύ της έκνομης και της νόμιμης ενέργειας.
Η τηλεοπτική προβολή έγινε έξη, τα μέλη του «Ρουβίκωνα» σταρς, ορισμένοι ονειρεύτηκαν να πετάξουν την κουκούλα και να αναδείξουν τις μαγειρικές τους ικανότητες σε κάποιο ριάλιτι ή να διαγωνιστούν μπροστά σε ειδικούς τραγουδώντας κάποιο άσμα που αναφέρει τους κλυδωνισμούς του έρωτα συνδυασμένους με κάποιον φολκλορικό ιρλανδικό ήχο που πραγματεύεται την Αγρύπνια του Φίνεγκαν. Οι στόχοι πολλαπλασιάστηκαν με γεωμετρική μέθοδο, το Κακό αντιπροσωπεύει ο γιατρός που- καταγγέλθηκε πως- πήρε «φακελάκι», ο πολιτικός που ψήφισε αντίστροφα από τις συνειδήσεις, ο δημοσιογράφος που μίλησε χωρίς να ρωτήσει. Η έξη για την τηλεοπτική προβολή της δράσης της οργάνωσης στα δελτία ειδήσεων γιγαντώθηκε και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ή μάλλον, ο ποταμός δεν γυρίζει πίσω. Όπως δεν μπορεί να γυρίσει και εκείνος που διέβην τον ποταμό. Το ραμπαιλεσιανό τηλεοπτικό προϊόν της ελληνικής μετα-κρίσης θα πάψει να υφίσταται όταν πάψει να υπάρχει ως τηλεοπτικό προϊόν. Όταν σταματήσει το γκροτέσκο του «Ρουβίκωνα» να ερεθίζει την περιέργεια, τότε ο Γκαργκαμέλ θα σταματήσει να κροταλίζει το κρανίο του γίγαντα Πανταγκρυέλ.
