Πανδημία: Αισιοδοξούμε, χωρίς να ξεχνάμε

Καθώς μπαίνουνε και επίσημα στο φθινόπωρο και στο τελευταίο τέταρτο του 3ου έτους της πανδημίας, μερικές επισημάνσεις πιθανώς να αποβούν χρήσιμες.

1. Το βιολογικό φαινόμενο (έως τώρα) εξελίχθηκε ακολουθώντας τις επιστημονικές προβλέψεις. Χρειάστηκε μια 3ετία για να εισέλθει σε πραγματική ύφεση, αποτέλεσμα ευθέως ανάλογο του ποσοστού εμβολιασμού του πληθυσμού, της φυσικής μόλυνσης αλλά και των νομοτελειακών και τελικά «βολικών» μεταλλάξεων. 
2. Σήμερα η νόσος τείνει να μετατραπεί σε λοίμωξη κυρίως του ανώτερου αναπνευστικού, προκαλώντας σπανιότερα πνευμονία. Αυτή ακριβώς ήταν η υγειονομική «πρόβλεψη» στις αρχές του έτους, όταν η μετάλλαξη Όμικρον προκάλεσε υπέρ-μετάδοση και δυσοίωνες προβλέψεις από μη σχετικούς με την ιατρική «επαΐοντες».
3. Στον παρόντα χρόνο, οι ασθενείς, οι διασωληνωμένοι και οι θανόντες προέρχονται από τους ανεμβολίαστους συμπολίτες, τους υπερήλικες και τους ασθενείς με ανοσοκαταστολή (κυρίως αιματολογικά νοσήματα). 
4. Η πιθανότητα η πανδημία να μετατρέπεται στην «ενδημική εκδοχή» της  είναι επιτέλους υπαρκτή. Σε αυτή την περίπτωση μία ετήσια αναμνηστική δόση εμβολιασμού θα είναι αρκετή για την προστασία του πληθυσμού. Η πιθανότητα ταυτόχρονου εμβολιασμού και για τον ιό της γρίπης είναι επίσης υπαρκτή. Το «ρινικό» εμβόλιο (μη μετάδοση) επίσης πιθανότατο σενάριο.
5. Όσοι έζησαν από μέσα τη σφοδρότητα των επιθέσεων του SARS-CoV-2 νιώθουν ανακούφιση από τη σημερινή κατάσταση αλλά και δυσθυμία για τη συνεχιζόμενη (ευτυχώς δραματικά μειούμενη) αναπαραγωγή σεναρίων περί μη «υπάρξεως»  πανδημίας αλλά συνωμοσίας. Όσοι είδαν, ένιωσαν, κατέγραψαν, απλά απορούν για το μεγεθος της ανθρώπινης αφέλειας και ευπιστίας. Ας σκεφτούν όλοι πόσους ανθρώπους γνωρίζουν που έχασαν τη ζωή τους, και πόσοι από αυτούς ήταν ανεμβολίαστοι.
6. Η ευχή είναι η σημερινή κατάσταση να μην είναι μια ανακωχή, αλλά η εκδοχή μιας πραγματικότητας που διαρκώς καλυτερεύει. Αυτή είναι η ευχή όλων των πολιτών που επλήγησαν οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά από μια πρωτοφανή κατάσταση που βίασε την κανονικότητα της ζωής τους. Αυτή είναι όμως η ευχή πρωτίστως των υγειονομικών που αντιμετώπισαν τη γεμάτη πόνο και απώλειες «πραγματικότητα» της πανδημίας. 
7. Καταληκτικά, ας κρατήσουμε την εμπειρία και τις συνιστώσες παραστάσεις, ας μην ξεχάσουμε. Είναι η ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι ως άτομα και κοινωνία, συνειδητοποιώντας ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο, ούτε καν η πολύ συχνά «βαρετή» κανονικότητα μας. Είναι η ευκαιρία να μάθουμε να ακούμε τους ειδικούς κατά περίπτωση, και «ειδικά» τους ειδικούς που «έπεσαν μέσα».

Καλό μήνα, καλό υπόλοιπο καλοκαίρι, καλή επάνοδο και υγεία σε όλους! Εύχομαι από καρδιάς ένα «κανονικό» χειμώνα εν αναμονή του επόμενου καλοκαιριού!