Του Γιάννη Κολοκυθά
Ο Τσίπρας δεν είναι πια ο Αλέξης, είναι ο πρώην πρωθυπουργός. Το γνωρίζει όμως ο ίδιος;
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πια ένας έμπειρος πολιτικός. Ένας πολιτικός που διετέλεσε 4,5 χρόνια πρωθυπουργός της χώρας του σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη περίοδο. Την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Την περίοδο των capital control. Στην περίοδο όμως που άφησε και τα μνημόνια πίσω της μετά από πολλές θυσίες.
Ο Αλέξης ο Τσίπρας – όπως θα άρεσε και στους συντρόφους του να τον φωνάζουν – δεν είναι πια ο Αλέξης του 3-4%. Είναι ο Τσίπρας του 20-25% και ο Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δεν είναι ο πολιτικός όμως που δεν έκανε λάθη. Έκανε πολλά λάθη αυτός και οι συνεργάτες του. Έκανε και λάθος συνεργάτες όμως. Ποιος θα ξεχάσει στην ιστορία της Αριστεράς ότι ένα αριστερό κόμμα συνεργάστηκε με τους «Καμμένους»; Έγιναν και πολλές «στραβές» όμως στην βάρδια του. Ποιος θα ξεχάσει τους νεκρούς από το Μάτι; Ποιος θα ξεχάσει τους νεκρούς από την Μάνδρα; Πλήρωσε κάποιος για όλα αυτά; Έμαθε ο ίδιος από τα λάθη του;
Ο Αλέξης Τσίπρας άρπαξε την ευκαιρία να ηγηθεί της Κεντροαριστεράς την περίοδο που το ΠΑΣΟΚ από τη μια νύχτα στην άλλη μετατρεπόταν σε Κίνημα Αλλαγής. Έκανε το ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας με τη συνδρομή πολλών «πράσινων» συντρόφων που διψούσαν για εξουσία. Είχε τα προσόντα ο Τσίπρας; Δεν τα είχε τότε. Τα έχει όμως τώρα.
Τώρα μπορεί να ηγηθεί της μεγάλης ενωμένης κεντροαριστεράς. Προφανώς με ένα μεγάλο και υγιές κεντροαριστερό κομμάτι του Κινήματος Αλλαγής. Αρκεί μόνο αυτό; Όχι, δεν αρκεί μόνον αυτό.
Πρέπει για να παραμείνει σε τροχιά εξουσίας να ξεχάσει τις θλιβερές συνιστώσες που στηρίζουν τον Κουφοντίνα και να αφήσει πίσω στους δρόμους τους παλιούς συντρόφους του που θέλουν να κάνουν μόνο επαναστατική γυμναστική και να λένε καμία παρόλα στα καφενεία και στο διαδίκτυο. Με τον αψύ Σφακιανό Παύλο Πολάκη δεν μπορείς να μιλάς για ενωμένη κεντοαριστερά. Με τα «τρολάκια» του διαδικτύου κέρδισες μια φορά. Τώρα πια είναι όλοι υποψιασμένοι. Με επιθέσεις στα Μέσα Ενημέρωσης και στο κακό σύστημα που δεν σε παίζει, δεν κερδίζεις τίποτα. Απλώς γοητεύεις μερικούς «καφενειακούς» τύπους που αμφιταλατεύονται αν θα ψηφίσουν Βελόπουλο ή Χρυσή Αυγή. Είναι οι ίδιοι που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κορωνοϊός και περιμένουν να βρουν το τσιπάκι στην μάσκα ή στο εμβόλιο!
Μπορεί να το κάνει η Αριστερά αυτό; Έχει ρίσκο η απαλλαγή από αυτές τις συνιστώσες; Μπορεί να το ρισκάρει. Ίσως φύγουν λίγοι αλλά ίσως έρθουν και περισσότεροι. Αυτοί που δεν βλέπουν φως από το ξεθωριασμένο σήμα του Κινήματος Αλλαγής.
Μπορεί να υπάρξει Δεύτερη φορά Αριστερά;
Η Κεντροαριστερά ψάχνει ηγέτη. Ο Αλέξης Τσίπρας ενδιαφέρεται;
