Του Φώτη Νάκου
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Ο Ερντογάν εκεί που στην κυριολεξία βρίσκεται στα όρια διπλωματικού επεισοδίου με Αμερική και Ρωσία, αίφνης ανακτά την εύνοια και κερδίζει αυτό που ζητά.
Το είδαμε πρόσφατα όταν με την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού Sukhoi Su-24M στην Συρία στις 24 Νοεμβρίου 2015, από μαχητικό αεροσκάφος F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας οι σχέσεις Πούτιν-Ερντογάν δοκιμάστηκαν. Μετά την «πισώπλατη μαχαιριά», όπως είχε χαρακτηρίσει τότε ο Πούτιν την κατάρριψη, ο Ερντογάν έβαλε νερό στο κρασί του για την παραμονή του συμμάχου των Ρώσων, του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ στην εξουσία. Σήμερα παρά τις διαφωνίες είναι ένας από τους βασικούς συνομιλητές των Ρώσων για την Συρία και κατάφερε να αγοράσει τους ρωσικούς πυραύλους S-400.
Η προσέγγιση της Τουρκίας με το Κρεμλίνο ενόχλησε την αμερικανική Γερουσία και ακύρωσε τη συμφωνία για τα μαχητικά F-35, ενώ ίσως αποτέλεσε και την αφορμή για την αναθέρμανση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων καθώς σε σύντομο χρονικό διάστημα υπήρξε συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή η συνάντηση με Κυριάκο Μητσοτάκη στη σύνοδο ΟΗΕ, ενώ πριν λίγες ημέρες επισκέφθηκε την Αθήνα ο αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο.
Επικεντρώνοντας στην επίσκεψη του Πομπέο στην Αθήνα και το τι ακολούθησε μετά, θα διαπιστώσουμε ότι ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, θεωρητικά έδωσε το στίγμα της υπεράσπισης των ελληνοκυπριακών θέσεων με δύο δηλώσεις. Είπε μεταξύ άλλων:
-Ότι οι παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις είναι απαράδεκτες και παραβιάζουν τους διεθνείς κανόνες.
- Ενώ στην ερώτηση τι θα πράξουν οι ΗΠΑ σε ενδεχόμενο νέων «Ιμίων» είπε: «Να είστε βέβαιοι ότι θα δράσουμε για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τις βασικές αξίες της κυριαρχίας ενός κράτους, του κράτους Δικαίου και της προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας».
Όμως, την ώρα που στην Αθήνα είχαμε αυτά, στο παρασκήνιο, ο Ερντογάν σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε την Κυριακή με τον Τραμπ και αφού είχε λάβει την έγκριση του Πούτιν, πήρε το «πράσινο» φως για επιχείρηση της Άγκυρας στη βόρεια Συρία, με ταυτόχρονη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων.
Οι Κούρδοι που κράτησαν όλο αυτό το διάστημα το μέτωπο κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους του ISIS για άλλη μια φορά γνώρισαν τον εμπαιγμό από τους αμερικανούς μέχρι χθες συμμάχους τους και η Τουρκία πήρε αυτό που ζητούσε. Δηλαδή μία στρατιωτική επιχείρηση που θα «καθαρίσει» δια παντός την απειλή μίας αυτόνομης κουρδικής περιοχής στα νότια σύνορα της με την Συρία.
Για άλλη μια φορά η τουρκική διπλωματία απέδειξε ότι η χρόνια τακτική της να δημιουργεί πολλαπλές κρίσεις, όπως το μεταναστευτικό σε Ελλάδα και Ευρώπη, τις προκλήσεις με τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και το κουρδικό στην Συρία, λειτούργησε.
Στην παρούσα φάση η βασική επιδίωξη του Ερντογάν είναι να μην δημιουργηθεί κουρδικό κράτος στα σύνορα με τη Συρία και να εκτοπίσει τις προσφυγικές ροές που κρατά στο εσωτερικό της χώρας, στην ευαίσθητη παραμεθόριο αυτήν περιοχή, ως ανάχωμα.
Με αυτήν την κίνηση θα επιδιώξει να εδραιωθεί και πολιτικά στο εσωτερικό της χώρας καθώς θα στρέψει την προσοχή στην εξωτερική πολιτική και μακριά από την οικονομία που προκαλεί μεγάλες απώλειες στο κυβερνών κόμμα εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και της πτώσης της τουρκικής λίρας.
