Της Μαρίας - Αλεξάνδρας Κεφαλά*

Ουκρανία. Κίεβο. 02 Μαρτίου 2022. Τρόμος. Φόβος. Καταστροφή. Απεσταλμένοι και ανταποκριτές από όλο τον κόσμο μεταδίδουν την ίδια εικόνα το ίδιο σκηνικό. Μια εικόνα από το σήμερα που δεν το χωρά ανθρώπινος νους πως είναι αληθινή. Δεν πρόκειται για κινηματογραφική ταινία. Βομβαρδισμένο τοπίο. Δεν μοιάζει, είναι. Το Κίεβο και η υπόλοιπη Ουκρανία δεν θυμίζουν σε τίποτα τη ζωή που ξέραμε. Η πρωτεύουσα βουβή, σκοτεινή και κρύα περιμένει την επόμενη πυραυλική επίθεση. Οι σταθμοί του μετρό είναι γεμάτοι. Όχι, δεν τους χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους αλλά σαν καταφύγια. Μουδιάζουμε και μόνο στην εικόνα. Πως είναι δυνατό στον 21ο αιώνα να ζούμε τέτοιες καταστάσεις;

Οικογένειες χωρίζουν. Γυναίκες και παιδιά απομακρύνονται για να σωθούν. Μέσα σε μία στιγμή όλα τα όνειρα παγώνουν. Προτεραιότητα μία. Να μείνουμε ζωντανοί. Η βαθιά πίστη για το δίκιο δίνει δύναμη σε όλους. Είναι στιγμές που μιλά η σιωπή, που μιλούν τα μάτια.

Μιλά το καθήκον και η δύναμη της προσφοράς. Γιατί ο πόλεμος δεν διεξάγεται μόνο στο πεδίο. Μια άλλη μάχη δίνεται στα νοσοκομεία. Γιατροί, νοσηλευτές, ασθενείς και συγγενείς παλεύουν με το χρόνο και τις αντιξοότητες. Ακούμε και διαβάζουμε πως το προσωπικό μένει στα νοσοκομεία. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ξεκούρασης. Ο αγώνας είναι άνισος και όμως στέκονται όρθιοι και ενωμένοι.

Κάπου εκεί στην πόλη βρίσκεται και το Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Κιέβου. Οι εικόνες που μας έρχονται είναι συγκλονιστικές. Η λειτουργία του νοσοκομείου έχει μεταφερθεί στα υπόγεια. Η φροντίδα των παιδιών είναι αδιαπραγμάτευτη, με όσα μέσα διαθέτουν. Εκεί σήμερα μαζί με άλλα 20 παιδιά γεννήθηκε και ο μικρός Ιβάν. Είναι ένα από τα παιδιά του πολέμου. Μέσα σε αυτή τη φρίκη του πολέμου, σε όσα αδιανόητα συμβαίνουν την εποχή την παγκοσμιοποίησης και του διαδικτύου, αυτά που μόνο κάποιο ζοφερό μυαλό μπορούσε να φανταστεί και κυρίως να πραγματοποιήσει ο μικρός Ιβάν μας στέλνει το δικό του μήνυμα.

Η ζωή θα νικήσει. Η ζωή θα ανθίσει. Ακόμη και μέσα από τα υπόγεια της υποτυπώδους μαιευτικής κλινικής στο Κίεβο μας στέλνει σήμα πίστης και ελπίδας για την επικράτηση απέναντι στο σκοτάδι.

Θα μεγαλώσει σε έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που ξέραμε. Η ευθύνη να διδαχθεί τις αξίες της ειρήνης και της συνεργασίας είναι δική μας. Η ευθύνη να μην γεννηθεί άλλος Ιβάν σε υπόγειο είναι δική μας. Η ευθύνη να σταματήσει αυτή η τρέλα είναι δική μας. Η ανοχή σε τέτοιες πράξεις μίσους και βίας πρέπει να είναι μηδαμινή. Ανοίγουμε όλοι την αγκαλιά μας στον μικρό Ιβάν.

* Η Μαρία-Αλεξάνδρα Κεφαλά είναι βουλευτής Ιωαννίνων με τη ΝΔ.