Μεγαλωμένος με τις αρχές του Ελευθέριου Βενιζέλου...

Αν κάτι επιπλέον ενοχλεί τον Ρ. Ερντογάν πέραν από τις πολιτικές επιλογές, τις πρωτοβουλίες και τις ιδεολογικές τοποθετήσεις του Κ. Μητσοτάκη, αυτό δεν αποκλείεται να σχετίζεται με την οικογενειακή καταγωγή του Έλληνα Πρωθυπουργού

Ο συνεχιζόμενος κατ´ άλλους βαλτωμένος πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, το ενεργειακό πρόβλημα που παράγεται ως συνέπεια του πολέμου και πλήττει κυρίως την Ευρώπη, προκαλώντας ευθέως τριγμούς στη συνοχή και τις εύθραυστες ισορροπίες μεταξύ των κρατών μελών εντός ΕΕ, ο πληθωρισμός, οι διαρκείς ανατιμήσεις των βασικών ειδών διατροφής, η ανάγκη για την ενίσχυση των αδύναμων νοικοκυριών, κάτι που επωφελούνται με την ευκαιρία των κυβερνητικών παροχών και όσοι δηλώνουν εισόδημα οριακά πριν από την φορολόγηση τους και άρα αποκρύπτουν επιπλέον έσοδα, είναι τα βασικά θέματα που θα κρατήσουν σε εγρήγορση τον Πρωθυπουργό ακόμη και στις λίγες ημέρες της ετήσιας άδειας από τα καθήκοντα του.

Όλα αυτά συν ένα ακόμη, για το οποίο ο πρωταγωνιστής του υπόσχεται νέες περιπέτειες. Εάν θα τηρήσει τις απειλές που εξαγγέλει δημοσίως δεν μπορεί να το ξέρει κανείς, εκτός από τον εαυτό του. Σύμφωνα με την δημόσια συμπεριφορά του ο Πρόεδρος της Τουρκίας θέλει να εκπλήσσει, βασιζόμενος σ' ένα παιχνίδι που βασίζεται στη δημιουργία ατμόσφαιρας έντασης με βάση τις απειλές. Για να προκαλέσει φόβο; Πιθανόν. Αλλά η αντίδραση που εισπράττει από την Ελλάδα για το φόβο που σκορπά λεκτικώς είναι οργάνωση, διεθνείς συμμαχίες και συμφωνίες για βάσεις και εξοπλιστικά προγράμματα. Εάν πόνταρε σε κάτι άλλο ο Ερντογάν μάλλον λανθασμένες εκτιμήσεις κάνει.

Όμως κάτι που δεν αμφισβητείται για την Τουρκία είναι ότι κτίζει συστηματικά την στόχευση της. Αυτή την εποχή επενδύει στο ιδεολογικό της κατασκεύασμα περί της μονομερούς στρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών. Ψεύδος που απαντάται με την υπόμνηση πως το κράτος που ξεκίνησε την στρατιωτικοποίηση των παραλίων του ώστε να είναι εμφανής η απειλή των απέναντι νησιών της Ελλάδας, είναι η Τουρκία.

Τις τελευταίες ώρες η Άγκυρα ανακοινώνει ότι στις 9 Αυγούστου θα αποπλεύσει για τη Μεσόγειο το τέταρτο κατά σειρά γεωτρύπανο της, προϊδεάζοντας σκηνικό αντίστοιχο του θέρους 2020. Κανείς δεν μπορεί, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα συμβεί. Με αφορμή τη στάση Ερντογάν κατά τη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ σχηματίστηκε η εντύπωση ότι ο Ρ. Ερντογάν θα μείνει ήσυχος να κάνει κι αυτός τις διακοπές του ώστε να προετοιμάσει τις επόμενες πολιτικές του πρωτοβουλίες και να ανατρέψει την εις βάρος του εικόνα στην τουρκική κοινωνία.

Πιθανόν να ήταν λάθος εκτίμηση, πιθανόν να στήθηκε παγίδα εκ μέρους της Άγκυρας για να αποκοιμήσει τους αντιπάλους της, σε κάθε περίπτωση ο Πρόεδρος της Τουρκίας επανήλθε αρκούντως επιθετικός και προσβλητικός προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τους Έλληνες.

Ξανάρχισε την τακτική της υποτιθέμενης παράδοσης μαθημάτων Ιστορίας προς την Ελλάδα σχετιζόμενων με την Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή. Πιθανότατα με τη διάθεση να προβοκάρει τον Κ. Μητσοτάκη αναφέρθηκε στην κατά την δική του αντίληψη έλλειψη γνώσης του Πρωθυπουργού σχετικά με τις συνθήκες Λωζάνης και Παρισίων.

Αν κάτι επιπλέον ενοχλεί τον Ρετζέπ Ερντογάν πέραν από τις πολιτικές επιλογές, τις πρωτοβουλίες και τις ιδεολογικές τοποθετήσεις του Κ. Μητσοτάκη, αυτό δεν αποκλείεται να σχετίζεται με την οικογενειακή καταγωγή του Έλληνα Πρωθυπουργού. Ο Κ. Μητσοτάκης μεγάλωσε ως γόνος μιας πολιτικής οικογένειας που γαλουχήθηκε από τις αρχές του Ελευθέριου Βενιζέλου, του κορυφαίου πολιτικού που πρωταγωνίστησε στην εμβληματική περίοδο της Νεοελληνικής Ιστορίας.

Ακριβώς οι αρχές του Βενιζέλου και οι παρακαταθήκες του γίνονται ολοφάνερες στην ακολουθούμενη πολιτική Μητσοτάκη που έσπευσε να πάρει θέση στη δυτική συμμαχία έναντι του εισβολέα Πούτιν, που ενεργοποίησε τους Ευρωπαίους εταίρους στην κρίση με την Τουρκία, που προώθησε πολυετείς συμμαχίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ βασισμένες σε στρατιωτικές συμφωνίες, στρατιωτικές βάσεις και εξοπλιστικά προγράμματα που στοχεύουν στην αμυντική βελτίωση της Ελλάδας.

Ο Ερντογάν ξέρει ότι ο Μητσοτάκης ξέρει. Ξέρει ότι ο Μητσοτάκης έχει διαβάσει την Ιστορία πρωτίστως μέσα από τα γονεϊκά ακούσματα. Μπορεί να μην αρέσει στον Ερντογάν γιατί του χαλά την προσπάθεια του να κτίσει τον εαυτό του ως πολιτικό παίκτη περιφερειακής δύναμης, η πραγματικότητα όμως αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται με αυτά τα δεδομένα. Και ξαφνικά η Ελλάδα αποκτά σημασία, παρουσία και λόγο. Χωρίς υπερβολές,  κομπορρημοσύνη και υποτίμηση κανενός. Και ξαφνικά η Ελλάδα γίνεται θεμα στην καθημερινότητα της Τουρκίας. Προφανώς ο Πρόεδρος Ερντογάν πρέπει να το διαχειριστεί..

Η Ιστορία διδάσκει, αρκεί να την έχεις διαβάσει. Όχι επιδερμικά, αλλά ουσιαστικά. Δηλαδή να έχεις κατανοήσει τα γεγονότα ώστε να βγάλεις συμπεράσματα. Ένα από τα βασικά συμπεράσματα της επίμαχης εποχής στην οποία επανέρχεται ο αναθεωρητής της Ιστορίας Ερντογάν, είναι να θυμόμαστε πως υπάρχουν πολιτικές επιλογές των πολιτών που μπορεί να επηρεάσουν την πορεία της χώρας τους. Κι αυτό συνέβη μεταξύ πολλών άλλων το 1920...