Με αφορμή τα τηλεφωνήματα πολλών «θετικών» φίλων.
Εδώ και 2 χρόνια και 3 μήνες έχει τονιστεί επανειλημμένως ότι οι πανδημίες «κρατούν» τουλάχιστον 3 χρόνια. Βρισκόμαστε περίπου στο μισό του τρίτου έτους της μεγαλύτερης υγειονομικής κρίσης των τελευταίων 100 ετών. Έχοντας λοιπόν την «εμπειρία» των 2,5 ετών είναι οριακά ανεπίτρεπτο να «εντυπωσιαζόμαστε» ακόμα:
Μήνες τώρα επισημαίνουμε ότι από την υπερπληροφόρηση και το «σοκ και δέος» περάσαμε στη μηδενική πληροφόρηση για ότι τόσο μας ταλαιπώρησε. Η σωστή επιλογή θα ήταν οι «αναμνηστικές» δόσεις πληροφόρησης που θα συντηρούσαν το κλίμα όχι μόνο της αισιοδοξίας αλλά και του ρεαλισμού. Ο σημερινός αριθμός μολύνσεων (και όχι κρουσμάτων επιμένω) αγγίζει τις 10.000 εν μέσω καλοκαιριού και ισοδυναμεί με επιπολασμό χειμώνα. Ωστόσο, ο αριθμός είναι ευθέως ανάλογος της καθολικής άρσης όλων των υγειονομικών μέτρων. Η σοφότερη επιλογή θα ήταν η προοδευτική «απαγκίστρωση» και η διατήρηση κάποιων στοιχειωδών προφυλάξεων (πχ μάσκα σε σχολεία, εσωτερικούς χώρους κτλ). Για την ατομική μας δε προφύλαξη δε χρειαζόμαστε πια μέτρα, όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε.
Ο πληθυσμός μας είναι εμβολιασμενος σε υψηλό ποσοστό, και οι επαναμολύνσεις σπάνιες και υγειονομικά «αδιάφορες». Μπορούμε να έχουμε μια ανοικτή κοινωνία τηρώντας απλά κάποια εντελώς βασικά υγειονομικά μέτρα ωστε να προφυλάξουμε τους ευπαθείς συμπολίτες μας αλλά και τα νοσοκομεία μας που διαχειρίζονται επιτέλους και όλα τα αλλά νοσήματα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: δε χρειάζεται καμία ανησσχία, αλλά και δεν πρέπει να «παθαίνουμε» και καμία έκπληξη. Είμαστε κοντά στο τέλος αλλά όχι ακόμα στο τέλος. Αυτή είναι η νομοτελειακή πορεία των πανδημιών. Από εμάς απαιτείται σε κεντρικό επίπεδο αλλά και ατομικό απλά ρεαλισμός που ισούται με τη στοιχειώδη προφύλαξη του πληθυσμού σε μέρη με συνωστισμό και στον εμβολιασμό του με την επικαιροποιημένη δόση του εμβολίου το φθινόπωρο. Τότε θα είναι το τέλος.
You sent
