Η εκλογή Κασσελάκη 

 Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση για το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι 150 χιλιάδες πολίτες αυτό φωνάζουν. Για την ισχυρή αντιπολίτευση και τις ριζοσπαστικές αλλαγές στο κόμμα. 

 Γιατί ο Στεφανος Κασσελακης είναι ο νέος προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά κανείς δεν θεωρεί δεδομένη την εκλογή του αλλά πως μπορεί να αλλάξει το χθεσινό αποτέλεσμα; 

 Δεν είναι μόνον η διαφορά των εννέα μονάδων. Είναι η δυναμική που έχει αναπτυχθεί. Συμφωνεί ή διαφωνεί κανεις τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Και ο σεβασμός στα δεδομένα είναι η ίδια η δημοκρατία. Όλα τα υπολοιπα θα συζητηθούν στην πορεία με πρόεδρο το Στέφανο Κασσελάκη.  

Τα μηνύματα πολλά και με πολλούς αποδέκτες. Και προς το. εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και προς την κυβέρνηση αλλά και προς το ευρύτερο πολιτικό πεδίο. Οι 150 χιλιάδες πολίτες που σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, στήθηκαν στις ουρές για ώρες μέχρι να καταφέρουν να ψηφίσουν τον νέο πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το έκαναν για να δώσουν εντολή στην Κουμουνδουρου για διαρθρωτικές αλλαγές και ισχυρή αντιπολίτευση και να εκφράζουν την απογοήτευση τους προς την κυβέρνηση. Και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν. Και δεν δικαιούται ουδείς να το αμφισβητήσει. 

Το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι αν θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών της κοινωνίας. Αν θα καταφέρει να διαβάσει τη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα με τους όρους του σήμερα. Ακόμη και της μετά- πολιτικής. Ακόμη και με τους όρους της επικοινωνίας και όχι της αφισοκόλλησης. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. 

 Ακόμη και αν η Εφη Αχτσιογλου κάνει την μεγάλη ανατροπή και καταλάβει τον προεδρικό θώκο, οι αλλαγές είναι περισσότερο από αναγκαίες από ποτέ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης-διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς- άλλαξε το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Αλλάζοντας το κόμμα του, πρόσωπα, ιδέες, πολιτική. Κανείς πριν μερικά χρόνια δεν φανταζόταν πως κυβέρνηση ΝΔ θα πρότεινε νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε πολλά άλλα…

 Το να διακρίνεις τις ανάγκες της κοινωνίας, τις αλλαγές που έχουν πραγματόποιηθει στο εσωτερικό της, και να προχωρείς στις δικές σου αλλαγές, δεν είναι προδοσία. Είναι προοδευτική στάση. Και προϋποθέτει πολιτική δυναμική. Αλλιώς χάνεις με 23-0. 

 Διαβάζω για το τέλος της αριστεράς. Τόσα χρόνια και δεν πέθανε. Τώρα θα πεθάνει; Εκτός αν εννοούμε πως η αριστερά θα αρνηθεί να αλλάξει. Μα αυτός δεν είναι και εντέλει ο ορισμός της αριστεράς. Η αλλαγή. Αν δεν μπορεί να αλλάξει η ίδια, πως υπόσχεται κοινωνικές και πολιτικές «επαναστάσεις»; 

 Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση για το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί οι 150 χιλιάδες πολίτες αυτό φωνάζουν. Για την ισχυρή αντιπολίτευση και τις ριζοσπαστικές αλλαγές στο κόμμα. 

 Αλλιώς, καλός ο θρήνος αλλά φτάνει πια με τις μεγάλες ήττες της αριστεράς. Το αν ο Στέφανος Κασσελακης αποδειχθεί λιγότερος των περιστάσεων, αυτό δεν συνεπάγεται ήττα των ιδεών.