Του Βασίλη Χιώτη
Τώρα που το δημόσιο εκσυγχρονίζεται, ψηφιοποιείται και αρχίζει να υπηρετεί τους πολίτες εξ αποστάσεως, είναι καιρός να απογαλακτιστεί επιτέλους κι από τα κομματικά δεσμά, που το καθοδηγούν και το ελέγχουν από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Παλαιότερα δεν γινόταν τίποτα, αν δεν είχε προηγουμένως την έγκριση του κομματικού μηχανισμού του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Όλα λειτουργούσαν με μπιλιετάκια και σημειώματα από τους Γκρούεζες και τους Μαυρογιαλούρους, που διόριζαν από κλητήρες μέχρι υπουργούς.
Με τον καιρό όλοι αυτοί οι κομματικοί παράγοντες και παραγονταραίοι, άρχισαν να παραμερίζονται και να χάνουν την δύναμή τους, αλλά ποτέ κανένας πολιτικός αρχηγός δεν τόλμησε να συγκρουστεί μετωπικά μαζί τους και να τους στείλει στο σπίτι τους.
Παρότι αποδείχθηκε επανειλημμένα πως η δύναμη του κομματικού μηχανισμού να εκλέγει αρχηγούς και να κερδίζει εκλογές είναι ένας μύθος, κανένας πρωθυπουργός δεν τόλμησε να τους γυρίσει την πλάτη, αλλά ανεχόταν έστω σιωπηλά την παρουσία τους και τα ρουσφέτια τους.
Ο δήθεν πανίσχυρος κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ βοήθησε τον Τσοχατζόπουλο, αλλά κέρδισε ο Σημίτης.
Ο δήθεν πανίσχυρος κομματικός μηχανισμός της Ν.Δ. ήθελε αρχηγό την Μπακογιάννη, αλλά βγήκε ο Σαμαράς.
Κι αν ο κομματικός μηχανισμός της Ν.Δ. ήταν ισχυρός, αρχηγός θα ήταν σήμερα ο Μεϊμαράκης κι όχι ο Μητσοτάκης. Κι ενδεχομένως πρωθυπουργός να ήταν ακόμα ο Τσίπρας!
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι υποψιάζομαι πως ακόμη και σήμερα υπάρχουν υπουργοί που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στον μηχανισμό του κόμματος, από ότι δίνουν στις ανάγκες της κοινωνίας. Κατά καιρούς αναπτύσσονται πιέσεις στα παρασκήνια για αποφάσεις που έχουν αφετηρία τους το ρουσφέτι και το βόλεμα γνωστών και φίλων, εμποδίζοντας αποφάσεις που έχουν στόχο την πρόοδο, την αξιοκρατία και την αλλαγή σελίδας που χρειάζεται η χώρα.
Ευτυχώς ο σημερινός πρωθυπουργός κι οι περισσότεροι συνεργάτες του, δεν συμμερίζονται αυτή την νοοτροπία. Κι έχουν αποδείξει κατά καιρούς πως δεν ιδρώνει το αυτί τους από πιέσεις και παράπονα «παραγονταραίων».
Αν μπορεί κάποιος να δώσει ένα τέλος σε αυτές της εστίες του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας αυτός είναι σίγουρα ο Μητσοτάκης, που γνωρίζει καλά πόσο τον πολέμησαν όλοι εκείνοι, που σήμερα πίνουν νερό στο όνομά του.
Κι αν η Νέα Δημοκρατία σαρώνει σήμερα στις δημοσκοπήσεις, θα σαρώσει πολύ περισσότερο στις επόμενες εκλογές, αν απαλλαγεί από εκείνους που την εκθέτουν καθημερινά ανά την Επικράτεια με τα καμώματά τους και τους ψευτοπαραγαντισμούς τους…
