Κλείσιμο

Του Γιώργου Πιτερού*

Όλοι καταλαβαίνουμε πως η ψυχολογία μας έχει αλλάξει . Καινούριες λέξεις εντάχθηκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο , νέες συνήθειες μπήκαν στη ζωή μας και άλλες έφυγαν η τουλάχιστον έκαναν παύση . 

Λέξεις όπως locdown, rapid test, καραντίνα , κρούσματα , επιδημιολόγοι και άλλες πολλές κυριαρχούν στη λεκτική μας επικοινωνία , μια επικοινωνία που υπερέχει σε μεγάλο βαθμό της εξωλεκτικής. 

Περίπατοι στη γειτονιά μας , βιντεοκλήσεις ,επικοινωνία μέσω social media , καλέσματα στα σπίτια και ενασχόληση με θέματα ιατρικά έχουν λάβει πρωταγωνιστική θέση στη ζωή μας , ενώ αντίστοιχα απουσιάζουν επισκέψεις σε καφέ , μπαρ , εστιατόρια και χώρους διασκέδασης. Ταξίδια , εκδρομές , τριήμερα και διακοπές βρίσκονται σε μια άγνωστη σε χρόνο παύση . Όπως είναι αναμενόμενο όλες αυτές οι αλλαγές έχουν μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο που σκεφτόμαστε , στο συναίσθημα και τη συμπεριφορά μας .

Όλο και πιο συχνά επισκέπτονται τα ιατρεία μας άτομα με συμπτώματα αγχώδη , με αϋπνία , με προβλήματα συμπεριφοράς , ενώ ταυτόχρονα τα ήδη υπάρχοντα ψυχικά νοσήματα βρίσκονται συχνά σε υποτροπές . 

Αρρωστήσαμε τελικά και ψυχικά από την πανδημία ή μήπως η διαχείριση της γίνεται με λάθος τρόπο ; Ένα άλλο ενδιαφέρον ερώτημα είναι μήπως η πανδημία έφερε νωρίτερα συμπτώματα σε άτομα που θα εκδήλωναν έτσι κι αλλιώς μια ψυχική νόσο υπό συνθήκες stress . Αναρωτιέμαι αν μπορεί να δοθεί μια απάντηση σαφής κ επιστημονικά τεκμηριωμένη . 

Άλλωστε το επιστημονικά τεκμηριωμένη πλέον μπαίνει σε μεγάλη αμφισβήτηση και κόντρα . Η Επιστημονική κοινότητα είναι παγκοσμίως διχασμένη τόσο για τα χαρακτηριστικά του ιού όσο και την αντιμετώπιση του . Βλέπουμε πως τα μέτρα που εφαρμόζονται σε κάθε χώρα διαφέρουν , βλέπουμε πως και στην ίδια χώρα διαφέρουν ανάλογα με το εορτολόγιο και πως ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού δεν πιστεύει στην ορθότητα των μέτρων -νόμων . Τι γίνεται τελικά ; Συγκρούονται οι πάντες , οι επιστήμονες μεταξύ τους , οι πολιτικοί μεταξύ τους αλλά και οι επιστήμονες με τους πολιτικούς . 

Ο κόσμος που αναγκάζεται να αλλάξει τη ζωή του ανάλογα με την εβδομάδα που διανύουμε η ανάλογα με τις «εισηγήσεις των ειδικών» βραχυκυκλώνει , μπερδεύεται και αντιδρά . Και φυσικά δεν υπακούει . Μια ένταση κυριαρχεί παντού . Το βλέπει κανείς στις τηλεοράσεις , στο δρόμο , την οδήγηση , τα supermarket , τους χώρους εργασίας ( όσοι απέμειναν) . Και το βλέπουμε σχεδόν άπαντες οι ειδικοί της ψυχικής υγείας στη σκέψη , το συναίσθημα και τη συμπεριφορά των θεραπευομένων μας. 

Μπορεί λοιπόν κανείς να νιώθει καλά σε μια τέτοια εποχή όπου οι καθημερινές προσλαμβάνουσες είναι εντάσεις , αμφισβητήσεις και συγκρούσεις ; Μπορεί να μείνει ήρεμος σε μια πανδημία όπου κυριαρχεί το παράλογο ; Ευτυχώς όχι , γιατί διαφορετικά δε θα μιλούσαμε για άνθρωπο και ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται. Θα μιλούσαμε για γερμανική μηχανή ...

Γιώργος Πιτερός , Ψυχιατρος Επιμελητής Β ΕΣΥ , ΚΥ Γλυφάδας