Κλείσιμο

Tου Χρήστου Κούτρα

Το ζούμε και αυτό. Μια αγκαλιά ,ένα φιλί, μια χειραψία,μια αντιδικία ,ένα κατσάδιασμα ,μια βόλτα με τα πόδια με το ποδήλατο ή με το αυτοκίνητο, ένα ανοιχτό κατάστημα, ένας φρέντο,ένας αγώνας μπάσκετ, ένα ποτό σε ένα μπαρ ή ένα φαγητό με φίλους σε εστιατόριο ή σε ένα σπίτι να είναι τόσο πολύτιμο. Για να βγεις απ το σπίτι χρειάζεσαι αδειόχαρτο ή sms στο 13033 που φτιάχτηκε απ τις υπηρεσίες του Πιερακκάκη σαν αστραπή. Ανάγκα και οι θεοί πείθονται και στην κρατική μηχανή. Το κράτος έγινε ημιψηφιακό σε λίγες μέρες και σηκώνεις το βλέμμα στον ουρανό και αναφωνείς «πλάκα μας κάνεις δεν εξηγείται αλλιώς».

Κλειστήκαμε μέσα και θα είμαστε μέσα ακόμη για πολύ καιρό. Το πώς περνάει ο καθένας τις ώρες της καραντίνας δείχνει και το πόσο διαφορετικός είναι ο κάθε άνθρωπος. Η σκέψη μου είναι στους μοναχικούς κυρίως. Οι υπόλοιποι που έχουμε οικογένεια ή συγκάτοικο με τον άλφα ή βήτα τρόπο τη βγάζουμε. Ο ιός δεν χτυπάει ταξικά. Αυτοκρατορίες επιχειρηματικές κλονίζονται . Πλούσιοι και φτωχοί , κολλάνε τον κορωνοιό αλλά την απάντηση τη δίνει ο οργανισμός κάθε ανθρώπου και οι γιατροί των 900 ευρώ με τους νοσηλευτές που ψάχνουν αναπνευστήρες για να σώσουν όσους μπορούν. Δε σε σώζει ούτε ο διάσημος γιατρός ούτε η πανάκριβη κλινική. Πλούσιες χώρες αντιμετωπίζουν διλλήματα υπαρξιακά και ο πλανήτης όλος κλονίζεται.

Το σοκ δεν έχει έρθει. Το σοκ είναι εκεί και μας περιμένει υπομονετικά. Θα το αντιμετωπίσουμε όλοι . Όταν τελειώσει ο εφιάλτης ξεκινά το σοκ. Άνθρωποι ήδη χάνουν τις δουλειές τους κατά χιλιάδες. Σε λίγο δε θα μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τα ψώνια του σούπερ μάρκετ που επιβάλλει η καραντίνα. Όμως το μετά είναι το πραγματικό σοκ και έχει να κάνει και με την οικονομία αλλά και με την εμπιστοσύνη. Πως οι άνθρωποι θα εμπιστευτούμε ξανά ο ένας τον άλλον. Κυκλοφορείς για τα βασικά και μόλις συναντήσεις άνθρωπο αλλάζεις πεζοδρόμιο. Ακούς βήχα και τρέχεις, ακούς φτάρνισμα και σε πιάνει πανικός. Αυτό πως θα είναι άραγε μετά? Θα πει κάποιος κάτσε να έρθει το μετά και βλέπουμε. 

Βλέπουμε ηγέτες ανήμπορους ,χαμένους  που οδηγούν σε τραγωδίες τους λαούς τους και άλλους να το βλέπουν σαν τη μάχη της ζωής τους. Βλέπουμε αντιπολιτεύσεις υπεύθυνες και άλλες χαμένες στις κλασικές συνταγές με τις οποίες απόκτησαν υπόσταση. Δώστε λεφτά σε όλους . 800,1000,2000,3000 και γιατί όχι 10.000 λέω εγώ. Η χώρα μας θα υποφέρει. Ελπίζω πως η κυβέρνηση πήρε το μάθημα που έπρεπε αναφορικά με το ΕΣΥ. Είναι κατάκτηση του λαού μας και πρέπει και να προφυλαχθεί και να ενισχυθεί. 

Η επόμενη μέρα έχει να κάνει με ποιος θέλουμε όλοι εμείς να διαχειριστεί το τσουνάμι. Θα είναι δύσκολο μα πολύ δύσκολο.Χρειάζεται θάρρος.χρήματα και έξυπνες λύσεις που θα αποδώσουν αμέσως για να καταφέρουμε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες. Υπάρχει αντιπολιτευτικό κενό. Τεράστιο. Τα κόμματα πρέπει να συμβάλλουν με προτάσεις. Οφείλουν να ετοιμάσουν σχέδια σοβαρά αξιόπιστα να βοηθήσουν να προτείνουν λύσεις και να βάλλουν τους ανθρώπους και την πατρίδα πάνω απ τις σημαίες τους και τους κομματικούς στρατούς. Η ιστορία θα τους το πιστώσει όταν έρθει η ώρα.

Οι επιχειρηματίες οφείλουν να αντιληφθούν πως όταν τα θυσιάζεις όλα στο βωμό του κέρδους στο τέλος χάνεις. Δεν είμαι εγώ εκείνος που θα πει ο επιχειρηματίας να μην έχει κέρδος αν ήταν έτσι ας καθόταν σπίτι του. Ας έχει όσο κέρδος μπορεί χωρίς να αισχροκερδεί. Αλλά, η περίφημη ανταγωνιστικότητα πρέπει να κερδηθεί εντός των συνόρων της χώρας και όχι εις βάρος των εργαζομένων .

Έτρεξαν όλοι να επωφεληθούν τους χαμηλούς μισθούς της Ασίας τα αποτελέσματα μας ξεγύμνωσαν όλους. Πήγε καλά ο τουρισμός στα χρόνια της κρίσης γίναμε όλοι ξενοδόχοι. Απαιτούνται τομές και θυσίες ,δεν στέκεται χώρα παρέχοντας μόνο υπηρεσίες. Είναι ξεκάθαρο πως η χώρα μας οφείλει να μπει στην παραγωγή. Παραγωγή πραγματική και καινοτόμα. Εδώ χρειάζεται και οι επιχειρηματίες να κάνουν αυτό που πρέπει και οι τράπεζες αλλά και η κυβέρνηση. Σίγουρα την επόμενη μέρα πρέπει να βρέξει χρήμα και για θωρακιστούν οι επιχειρήσεις να ξανασταθούν όρθιες και να δημιουργηθούν πολλές καινούργιες. Οφείλουμε να μην επιτρέψουμε η πατρίδα μας να ξανακυλήσει στις μαύρες μέρες της κρίσης αλλά και να την θωρακίσουμε με μια νέα επιχειρηματική γενιά που θα κάνει την επανάσταση της. Τώρα όμως, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.