Οι σεισμικές δονήσεις ενός νομοσχεδίου

Η εμφάνιση δυο διαφορετικών πολιτικών κόσμων εντός της κυρίαρχης παράταξης δημιουργεί εν τοις πράγμασι, ένα σοβαρό πολιτικό θέμα. Και μπορεί εντός των κομμάτων εξουσίας να υφίστανται διαφορετικές σχολές σκέψης αλλά η συνεχής αντίδραση δημιουργεί και ιδεολογικά ζητήματα. Αν συνέβαινε το ίδιο στο χώρο της κεντροαριστεράς, θα κάναμε λόγο για «προοπτικές διάσπασης».

Ο «γάμος των ομόφυλων ζευγαριών» εγκρίθηκε. Η Ελλάδα προσχώρησε στις ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις και σε αυτόν τον τομέα. Με καθυστέρηση αλλά έγινε. Και αυτό αποτελεί μια κατάκτηση σημαντική. Και για το παρόν και για το μέλλον.

Στα κόμματα, όμως, συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως προκλήθηκαν ζητήματα. Σοβαρά. Σεισμικές δονήσεις που θα αφήσουν τις δικές τους ανησυχίες. Δεν ξέρω για μεγαλύτερο σεισμό αλλά σίγουρα ανοιχτούς λογαριασμούς. Το ίδιο συνέβη και στην εκκλησία. Και εσωτερικά και εκτός των ναών. Πολλοί θα αναρωτηθούν για την επόμενη ημέρα. Όχι τόσο αν θα γίνονται δεκτοί οι βουλευτές στους ναούς αλλά κυρίως για τα ζητήματα που προκύπτουν για τη βάφτιση. Αλλά αυτά είναι προς επίλυση στο εσωτερικό της εκκλησίας. Διότι ακόμη και αν παρατηρηθούν εμπόδια, αυτά θα λυθούν με σχετικές νομοθετικές πράξεις.

Στο πολιτικό γίγνεσθαι, όμως, υπάρχουν θέματα που απλώς δεν γίνεται να κρύβονται κάτω από το χαλί. Και στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση. Φυσικά και ο πρώην πρωθυπουργός και έχει το δικαίωμα να εκφράζει τις θέσεις του αλλά και πρέπει να τις δημοσιοποιεί. Αλίμονο αν δεν. Όμως, η εμφάνιση δυο διαφορετικών πολιτικών κόσμων εντός της κυρίαρχης παράταξης δημιουργεί εν τοις πράγμασι, ένα σοβαρό πολιτικό θέμα. Και μπορεί εντός των κομμάτων εξουσίας να υφίστανται διαφορετικές σχολές σκέψης αλλά η συνεχής αντίδραση δημιουργεί και ιδεολογικά ζητήματα. Αν συνέβαινε το ίδιο στο χώρο της κεντροαριστεράς, θα κάναμε λόγο για «προοπτικές διάσπασης».

Ειδικά, όμως, στο χώρο της κεντροαριστεράς, η απειλή περί κομματικής πειθαρχίας, η αποχή και η άρνηση ψήφου, προκαλεί μεγαλύτερα ζητήματα. Καθώς και ειδικότερα στο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου, δεν θα έπρεπε να τίθεται ούτε σαν σκέψη η «πειθαρχία» για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι διαφορετικό να εκφράζεις προβληματισμούς για το θέμα της παρένθετης μητέρας και διαφορετικό να απέχεις ή να καταψηφίζεις. Όταν την ίδια στιγμή το εν λόγω νομοσχέδιο το καταθέτει η λεγόμενη συντηρητική παράταξη, λαμβάνοντας τα δικά της πολιτικά ρίσκα. Εξάλλου οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν να φοβηθούν τις αντιδράσεις εντός των ναών. Ούτε μεταξύ των ψηφοφόρων τους.

Σωστά;...