Λεονταρισμοί εθνικά επιζήμιοι

Του Φώτη Νάκου
 
Στην Ελλάδα έχουμε μάθει και συνηθίσει τα κόμματα της  αντιπολίτευσης και το κυβερνών κόμμα, να αναπτύσσουν μια σχέση στείρας αντιπαράθεσης χωρίς όρια και κόκκινες γραμμές.
 
Έτσι έμαθαν και έτσι συνεχίζουν. Δεν ενδιαφέρονται για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια σχέση εποικοδομητικής κριτικής, η οποία θα ήταν σε θέση να προσφέρει και πολυσύνθετες λύσεις αλλά και κυρίως ενημέρωση στους πολίτες, οι οποίοι αποτελούν τον βασικό εντολοδόχο του πολιτικού μας συστήματος.
 
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αυτοί οι εθνικά επιζήμιοι λεονταρισμοί- απ’ όπου και αν προέρχονται- λειτουργούν εις βάρος της χώρας και της διαπραγματευτικής της ισχύς, καθώς προβάλλουν διεθνώς μία χώρα διαιρεμένη πολιτικά.
 
Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και μιλώντας προσωπικά για έμενα, πάντα θα είναι πιο αξιόπιστος, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο εκάστοτε υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα «γεράκια» του.
 
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς εξυπηρετεί πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ να εκδίδει ανακοίνωση για να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση υιοθετώντας τους ισχυρισμούς του Τούρκου προέδρου.
 
Ακόμα και επικοινωνιακά να το δούμε, αν αποσκοπεί με αυτήν την στείρα αντιπαράθεση στην προσέλκυση ψηφοφόρων θα πρέπει να παραδεχθούμε πλέον ότι τα πολιτικά μας κόμματα διαμορφώνουν ψηφοφόρους, οι οποίοι επιζητούν  συνωμοσιολογία και εθνικούς μειοδότες για όλα τα δεινά της χώρας.
 
Προσεκτική, όμως, θα πρέπει να είναι και κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Γιάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος αναφέρθηκε σε καταγγελίες για τακτικές push back σε μεταναστευτικές λέμβους, από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες δεν αποδείχθηκαν ποτέ, όπως χρειάστηκε να επισημάνει σε διευκρινιστική του δήλωση.
 
Άλλωστε υπάρχουν καθημερινά τόσες εστίες πολιτικής αντιπαράθεσης, στις οποίες οι πολιτικοί μας μπορούν να ανεβάσουν το θερμόμετρο.
 
Στην παρούσα φάση επιβάλλεται ωριμότητα από τους πολιτικούς, οι οποίες θα πρέπει να αφήσουν εκτός αντιπαράθεσης τα εθνικά θέματα, ειδικά σε μια κρίσιμη από όλες τις απόψεις γεωστρατηγική συγκυρία, αλλά κυρίως από τους πολίτες, οι οποίοι θα πρέπει να αποδοκιμάσουν και να αγνοήσουν τους εκφραστές αυτών των πρακτικών.