Του Δημήτρη Βολουδάκη *
Η περίοδος που θα ακολουθήσει τις επόμενες εβδομάδες, σύμφωνα με την ειδική επιστημονική επιτροπή, θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την εξέλιξη της νόσου. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η τήρηση των κανόνων προσωπικής υγιεινής και η ψυχραιμία.
Σε χώρες του εξωτερικού εκατοντάδες καταναλωτές στοιβάζονται σε ουρές περιμένοντας να αγοράσουν τα αγαθά του σπιτιού τους. Αυτή είναι μία εικόνα από το μέλλον και πρέπει ως κοινωνία να την αποφύγουμε.
Πως απομακρύνεις το άγχος και την αγωνία υπό αυτές τις συνθήκες σε έναν πολίτη-καταναλωτή;
Κρίσιμο σημείο είναι η διασφάλιση της επάρκειας τροφίμων κάθε μέρα και για όσες ημέρες κρατήσει η πανδημία. Εφόσον ο πολίτης γνωρίζει ότι υπάρχουν τρόφιμα στα ράφια του κοντινού σούπερ μάρκετ απαλλάσσεται από ένα μεγάλο μέρος του άγχους.
Πως όμως εξασφαλίζεις την ομαλή παραγωγή και διάθεση τροφίμων;
Πρόκειται για μία πολύπλοκη εφοδιαστική αλυσίδα που ξεκινά από το χωράφι ή το στάβλο και καταλήγει στο ράφι.
Θερμοκήπια που προμηθεύουν με κηπευτικά σούπερ μάρκετ και μανάβικα, κτηνοτροφικές μονάδες που προμηθεύουν κάθε πρωί με γάλα τοπικά τυροκομεία και μεγάλες βιομηχανίες, φορτηγά που μεταφέρουν την πρώτη ύλη σε εργοστάσια, επεξεργασία πρώτων υλών και μεταποίησή τους σε συσκευασμένα τρόφιμα, μεταφορά τους στα σημεία πώλησης.
Η αλυσίδα της παραγωγής τροφής πρέπει να μην σπάσει και να συνεχίσει να τροφοδοτεί τις αγορές με επαρκή και ποιοτικά τρόφιμα.
Για το λόγο αυτό στα χωράφια και στους στάβλους οι παραγωγοί πρέπει να εφαρμόζουν τους κανόνες προσωπικής υγιεινής για τους ίδιους και τους εργάτες τους. Οι οδηγοί μεταφορικών μέσων οφείλουν να λαμβάνουν μέτρα προστασίας όπως γάντια μίας χρήσης και οι μεταφορικές εταιρείες πρέπει να έχουν βοηθητικό προσωπικό. Οι βιομηχανίες τροφίμων στην μεγάλη τους πλειοψηφία σήμερα ακολουθούν πρότυπα ποιότητας που περιλαμβάνουν μέτρα ατομικής προστασίας και υγιεινής. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να τηρούνται ευλαβικά και σε κάθε περίπτωση να υπάρχει πρόβλεψη στις βάρδιες ώστε να αναπληρώνονται περισσότερες απώλειες προσωπικού από το συνηθισμένο λόγω της συγκεκριμένης ασθένειας.
Ιδιαίτερη αναφορά θέλω να κάνω στο σύστημα μεταφοράς τροφίμων από την βιομηχανία τροφίμων στο ράφι σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ως μειονεκτικές ή απομακρυσμένες. Η Ελλάδα είναι μία χώρα με μεγάλη νησιωτικότητα και πολλά διάσπαρτα χωριά στους ορεινούς όγκους της.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα μέλος πληρώματος πλοίου που εξυπηρετεί νησιά και άγονες γραμμές θα νοσήσει. Τι θα γίνει αν το πλοίο αυτό μείνει δεμένο σε καραντίνα για 15 ημέρες;
Τι θα γίνει αν άλλα δέκα πλοία ταυτόχρονα μπουν σε καραντίνα την ίδια χρονική περίοδο;
Πρέπει να υπάρξουν εναλλακτικά σχέδια από τις εταιρείες και από τα αρμόδια υπουργεία ώστε η εφοδιαστική αλυσίδα να μείνει άθικτη. Για παράδειγμα γάντια μίας χρήσης για το πλήρωμα σε μπαρ και εστιατόρια του πλοίου και έκδοση εισιτηρίων και ρεσεψιόν με χρήση προστατευτικού τζαμιού. Αν χρειαστεί το επόμενο διάστημα θα πρέπει να μεταφέρονται μόνο προϊόντα και όχι επιβάτες. Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού υπό ακραίες συνθήκες θα πρέπει να αναλάβουν τη μεταφορά αγροτικών προϊόντων γεωργικών εφοδίων και τροφίμων.
Τέλος είναι εντελώς παράλογο υπό αυτές τις συνθήκες να επιτρέπεται σε κάθε καταναλωτή να αγοράζει υπερβολικές ποσότητες τροφίμων καθώς προκαλείται τεχνητή έλλειψη που δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες. Καρότσια με μακαρόνια και όσπρια που θα καταναλωθούν το νωρίτερο το 2021, βρεφικά γάλατα που θα συνοδεύουν το παιδί μέχρι το νηπιαγωγείο, απλά επιβαρύνουν την ψυχολογία της κοινωνίας και αυξάνουν τα άγχος. Ένα όριο τριών συσκευασιών ενός συγκεκριμένου τροφίμου τη φορά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κανόνας στα καταστήματα. Αγρότες ως παραγωγοί τροφής, μεταποιητές και καταναλωτές οφείλουν να αντιδράσουν στον κορονοϊό ψύχραιμα, λογικά και πειθαρχημένα. Θα τα καταφέρουμε.
O Δημήτρης Βολουδάκηςείναι Διδάκτωρ Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Σύμβουλος Προγραμμάτων Αγροτικής Ανάπτυξης
