Στο πολιτικό παιχνίδι μπήκαν και οι δικηγόροι της κατηγορούμενης, βαφτίζοντας την ευρωβουλευτή ως «Ιφιγένεια των Βρυξελλών» που θυσιάστηκε αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες άλλων.
Κατ’ αρχάς, αυτό δεν συνέβη. Οι βελγικές αρχές δεν θα ρίσκαραν την φήμη και την αξιοπιστία τους προφυλακίζοντας μια αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αν δεν είχαν στην κατοχή τους ακλόνητα τεκμήρια για την ενοχή της.
Σε ότι αφορά δε, τις πολιτικές επιπτώσεις της υπόθεσης τα πράγματα είναι εξίσου καθαρά.
Προκαλεί ζημιά στο ΠΑΣΟΚ, καθώς ένα ακόμη στέλεχός της κατηγορείται για μια υπόθεσης διαφθοράς. Κι ευνοεί τους πολιτικούς του αντιπάλους, δηλαδή την Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ευνοεί την Νέα Δημοκρατία, διότι δικαιώνεται το επιχείρημα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι μπορεί να τεθεί υπό παρακολούθηση ακόμα κι ένας εκλεγμένος πολιτικός, όταν υπάρχουν ενδείξεις για την τέλεση αδικημάτων.
Κι ευνοεί και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι μπορεί να υποστηρίζει ότι σε ζητήματα διαφάνειας και διαφθοράς έχει το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του.
Ευνοεί επίσης τα αντισυστημικά κόμματα της Αριστεράς και της Ακροδεξιάς, που υποστηρίζουν ότι τα στελέχη των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων είναι βουτηγμένα στην διαπλοκή και στην διαφθορά, απολύτως συνδεδεμένα με το κατεστημένο των Βρυξελλών.
Μέχρι τώρα αυτά είναι τα πολιτικά δεδομένα και οι επιπτώσεις τους. Αλλά είμαστε ακόμα στην αρχή. Η υπόθεση θα εξελίσσεται για μήνες και μπορεί τα δεδομένα αυτά να αλλάξουν.
Αλλά τώρα έτσι έχουν τα πράγματα, είτε αρέσει στα κόμματα, είτε όχι…
