Κλείσιμο

Ελ Εριάν: Απλό διάλειμμα στο ελληνικό δράμα

«Απλό διάλειμμα στο ελληνικό δράμα» χαρακτηρίζει τη συμφωνία απομείωσης του ελληνικού χρέους με άρθρο του στην ιστοσελίδα των Financial Times ο επικεφαλής του επενδυτικού κεφαλαίου Pimco, Μοχάμεντ Ελ Εριάν.

Κατά την εκτίμησή του η συμφωνία προσφέρει μόνο λίγη από τη βοήθεια που χρειάζεται η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του υπερβολικού χρέους και της πολύ μικρής ανάπτυξης. Προβλέπει επίσης ότι σύντομα και αυτή η συμφωνία για την Ελλάδα θα βρεθεί υπό πίεση από τις αγορές.

Μεταξύ άλλων ο κ. Ελ Εριάν σημειώνει ότι ακόμα και με την αμφίβολη πλήρη εφαρμογή του νέου προγράμματος για την Ελλάδα το χρέος θα διαμορφωθεί στο μη-βιώσιμο 120% του ΑΕΠ, κρατώντας μακριά το ιδιωτικό κεφάλαιο και στερώντας τη χώρα από το οξυγόνο που χρειάζεται για επενδύσεις, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και θέσεις εργασίας.

Δεν προκαλεί απορία κατά τον Μοχάμεντ Ελ Εριάν το γεγονός ότι ήδη γίνεται λόγος για μία δεύτερη αναδιάρθρωση χρέους, με το «PSI 2» να προβλέπει όλο και μεγαλύτερη ετοιμότητα για το «ρίσκο εξόδου», δηλαδή την πιθανότητα η Ελλάδα να μην έχει άλλη επιλογή από την έξοδο από την ευρωζώνη για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης.

Το δεύτερο PSI θα είναι πιο περίπλοκο, προσθέτει ο κ. Ελ Εριάν, καθώς η Ελλάδα έχει απολέσει την ευελιξία στη διαχείριση των ομολόγων της με την έκδοση των νέων υπό το αγγλικό δίκαιο, όντας πλέον εκτεθειμένη σε μεγαλύτερο ρίσκο στην περίπτωση νέας αναδιάρθρωσης. Παράλληλα, τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα σε ένα τέτοιο σενάριο από το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού χρέους έχει περάσει πλέον στην κατοχή επισήμων πιστωτών. Επίσης, προβλέπεται ότι λίγες θα είναι οι χώρες που θα υποστηρίξουν ένα νέο μεγάλο έκτακτο χρηματοδοτικό πακέτο για την Ελλάδα.

Το συμπέρασμα του Μοχάμεντ Ελ Εριάν είναι ότι το PSI έδωσε στους υπόλοιπους περισσότερο χρόνο να επανατοποθετηθούν απέναντι στην επόμενη πράξη του ελληνικού δράματος. Για τους Ευρωπαίους πολιτικούς αυτό σημαίνει ένα μεγαλύτερο τείχος προστασίας για χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, συνέχιση ενίσχυσης του πυρήνα της ευρωζώνης με καλύτερη δημοσιονομική και πολιτική σύγκλιση και υποχρέωση των τραπεζών να μαζέψουν μεγαλύτερο κεφάλαιο. Για τους επενδυτές δίνεται η ευκαιρία μείωσης της έκθεσής τους όχι μόνο απέναντι στο ενδεχόμενο μίας ακόμα ελληνικής αναδιάρθρωσης, αλλά και στο ρίσκο εξόδου από την ευρωζώνη.
Πηγή: Θανάσης Γκαβός, Λονδίνο