Του Χρήστου Κούτρα
Τους ανακαλύψαμε τώρα,ξαφνικά. Είναι οι νέοι ήρωες μας. Η αλήθεια όμως είναι πως πάντα ήταν, απλώς ,στα μέσα ενημέρωσης προβάλαμε άλλους. Οι γιατροί ήταν και θα είναι πάντα ήρωες. Σώζουν ζωές καθημερινά ,όχι μόνο τώρα. Γιατρουδάκια όμως τους λέμε καμιά φορά υποτιμητικά ειδικά αν δεν έχουν Πόρσε ή ακριβά μανικετόκουμπα. Οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες που δίνουν το δικό τους αγώνα πάντα ήταν εκεί να παλεύουν με τις ασθένειες. Αποτυχόντες γιατρούς τους νομίζουμε.
Δεν είναι όμως μόνο το νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και άλλοι πολλοί ήρωες που δεν τους δίναμε ποτέ σημασία αλλά τώρα μας προσφέρουν ζωή. Τα παιδιά στα ντελίβερι και τις μεταφορικές. Αποπαίδια για τους «επιτυχημένους». Τώρα χωρίς τους ντελίβερι και τους μεταφορείς δεν ζούμε. Πως τα φέρνει η ζωή.
Οι άνθρωποι που δουλεύουν στην καθαριότητα. Πόσες φορές αλήθεια έχουμε ακούσει τη φράση «σκουπιδιάρης θα καταντήσεις αν δεν διαβάζεις»? Τώρα τους κοιτάζουμε από τα μπαλκόνια της καραντίνας και σκεφτόμαστε τι ακριβώς θα βιώναμε αν αυτοί οι άνθρωποι δεν μάζευαν τα σκουπίδια μας.
Τα κορίτσια και τα αγόρια στα σούπερ μάρκετ. Η κυρία που μας κόβει το τυρί, ο πιτσιρικάς που τοποθετεί προϊόντα, η ταμίας. Δουλεύουν συνεχώς και τους είδαμε αλλιώς.
Οι φορτηγατζήδες. Νταλικέρηδες για τους πολλούς. Τα δρομολόγια όμως κανονικά και αλίμονο μας αν σταματήσουν
Ο μπάτσος. Ο μπάτσος που τον βλέπαμε και για κάποιο λόγο μας προκαλεί απέχθεια. Ο μπάτσος τώρα μας προστατεύει και από το έγκλημα και από τους ηλίθιους που κυκλοφορούν χωρίς λόγο.
Ο φαρμακοτρίφτης. Έτσι δεν τον αποκαλούμε? Είναι εκεί φροντίζει τους μεγαλύτερους τους εξασφαλίζει και καμιά μάσκα να μην φοβούνται. Αλλά για τους περισσότερους φαρμακοτρίφτης.
Και οι δημοσιογράφοι. Δεν τους αποκαλεί κανένας ήρωες. Συνήθως στις πορείες το σύνθημα είναι «Αλήτες,ρουφιάνοι,δημοσιογράφοι». Αλλά και εμείς εδώ είμαστε. Καθημερινά. Με μεγάλο άγχος. Με φόβο. Αλλά εδώ.Προσπαθούμε πάρα πολύ από όλα τα μέσα να ενημερώνουμε.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στη χώρα μας που η αριστεία,μέσω των ειδικών, συναντιέται αρμονικά με το φιλότιμο και τα λίγα προσόντα. Μοιάζει σαν να έχουμε μια ζηλευτή αρμονία. Στο χέρι μας είναι να μην τη χαλάσουμε και στο χέρι μας επίσης είναι αυτή η αρμονία να αποτελέσει τα θεμέλια για να ξαναχτίσουμε σε άλλη βάση την κοινωνία μας.
