Υιοθέτησε τη βρισιά του γενετήσιου ρήματος εναντίον Μητσοτάκη ο ριζοσπάστης αριστερός ηγέτης Α. Τσίπρας κηρύσσοντας έναν ακόμη «ανένδοτο» αγώνα... πολιτιστικού χαρακτήρα εναντίον της Δεξιάς! Το σύνθημα βρισιά κατά Μητσοτάκη διατυπώθηκε στη γιορτή νέων του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε υπερήφανα αποδεκτό από την ηγεσία του κόμματος. Συμπεριλαμβάνεται πλέον στην ιδεολογική φαρέτρα σαν ένα βέλος με βαθύ ιδεολογικό συμβολισμό που μπορεί να επιφέρει πλήγμα στον εχθρό. Φαίνεται πως το πιστεύει ο Τσίπρας. Σε διαφορετική περίπτωση, (λογικά), θα είχε καταδικάσει την εμφανώς ανοησία των οπαδών του με την οποία ωστόσο ταυτίζεται απολύτως.
Δεν είναι να απορεί κάνεις ή να εκπλήσσεται. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την περίοδο της αντιπολίτευσης δεν κατάφερε να ξεφύγει από την προσπάθεια να αναζητεί την επιστροφή του στην εξουσία μέσα στο λούμπεν. Δεν επιχείρησε να πλησιάσει ποτέ το μεγάλο σύνολο των πολιτών, την πλειονότητα, η οποία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αναζητεί εκείνον τον κυβερνήτη στον οποίο θα εμπιστευτεί για τα επόμενα τέσσερα χρόνια την διακυβέρνηση της χώρας και τη διάθεση να κρίνει με το θυμικό να βαίνει μειούμενο. Ο Α. Τσίπρας από τα ζητήματα της δημόσιας τάξης έως τα ασφαλή ΑΕΙ, στα θέματα αμυντικών συνεργασιών έως τους εξοπλισμούς, από τους εμβολιασμούς στο κορονοϊό έως τις πορείες για τον Κουφοντίνα επέλεξε να συμπορευτεί με τους λίγους που εκφράζονται στη ζώνη των άκρων, που συμπαθούν τον Πούτιν και τις συνωμοσιολογικές ιστορίες. Δείχνει να νιώθει πιο άνετα με αυτόν τον κόσμο, πιθανότερα να τον εκφράζει όπως εκείνος επιθυμεί.
Ακολουθώντας αυτή την επιλογή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί δηκτικό λόγο εναντίον των δημοσκοπήσεων επειδή σε αυτές δεν αποτυπώνεται η πτώση του Μητσοτάκη, όπως εκτιμά και επιθυμεί ο Α. Τσίπρας και αφετέρου δεν καταγράφουν την ανοδική πορεία της αξ. Αντιπολίτευσης όπως την βιώνουν τα στελέχη της στην πλατεία Κουμουνδούρου. Και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρούεται με την πραγματικότητα, τόσο το κακό για την πραγματικότητα! Σε κάθε περίπτωση ο φανταστικός κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ λέει άλλα και αυτός είναι που κυριαρχεί μέσα στο μυαλό τους. Αρκεί κάνεις να σκεφτεί αυτό που λένε για να δικαιολογήσουν την ύβρη κατά Μητσοτάκη. Ότι είναι πιεσμένοι από τον κυβερνητικό αυταρχισμό. Έφτιαξαν το σενάριο στο μυαλό τους και δυστυχώς για τους ίδιους το πιστεύουν. Κι αν ακόμη δεν τους πιστεύουμε, νομίζοντας ότι μας δουλεύουν, εκείνοι ζουν μέσα στην «πραγματικότητα» που κατασκευάζουν...
Με αντιπολίτευση ύβρεων εννοείται πως δεν πείθει ούτε τους καλόπιστους, σοβαρούς δικούς του, οι οποίοι μάλλον απογοητεύονται περισσότερο. Απολύτως ταιριαστά με τους συνωμοτικούς κανόνες, αν και διανύουμε την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, σιωπούν εντυπωσιακά!
Παρά τα λάθη της η κυβέρνηση δεν ηττάται, ούτε φυσικά καρπούται ο Τσίπρας τη φθορά Μητσοτάκη. Άρα, ακόμη και με το αυτογκόλ των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων ο Μητσοτάκης μπαίνει στο φθινόπωρο από πλεονεκτικότερη θέση. Είναι πρώτος και ορίζει το παιχνίδι. Ο Τσίπρας όπως και το ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ με την καταψήφιση της εξυγίανσης των ναυπηγείων Ελευσίνας ομολογούν με τις ενέργειες τους ότι δεν μπορούν να «διαβάσουν» την κοινωνία. Δεν τα καταφέρνουν στην κατανόηση του κειμένου θα λέγαμε εάν ήταν μαθητές.
Το περίεργο είναι πως και ο Κώστας Καραμανλής δεν αποφεύγει το ίδιο λάθος...
Ο Κ. Μητσοτάκης το έθεσε τόσο καθαρά στη ΔΕΘ, όσο δεν πάει άλλο. Είπε «αυτός είμαι», «αυτά έχω κάνει», «αυτά θέλω, αυτά μπορώ να κάνω σύμφωνα με τις οικονομικές επιδόσεις, «δεν είμαι κωλοτούμπας, δεν αλλάζω τους όρους του παιχνιδιού, δηλαδή τον εκλογικό νόμο», «αποφασίστε: θέλετε εμένα ή την τερατογένεση με Τσίπρα, Ανδρουλάκη, Κουτσούμπα, Βαρουφάκη».
«Συνεχίζουμε μαζί» πρότεινε ο Μητσοτάκης ή μήπως «θέλετε δεύτερη φορά συμφορά»;
Και οι πολίτες, έχουμε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Άλλωστε οι εκλογές είναι δικό μας θεμα και είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για την ψήφο που ρίχνουμε στην κάλπη. Μπορούμε το καλύτερο, μπορούμε επίσης το χειρότερο. Εννοείται πως το «καλύτερο» ή το «χειρότερο» είναι η υποκειμενική μας άποψη...
Έως αυτή τη στιγμή ο Μητσοτάκης δεν δείχνει να έχει σοβαρό αντίπαλο, πλην του «κακού» εαυτού του. Όμως οι συνθήκες του χειμώνα είναι άγνωστες και άρα οι πιθανότατες για την «στραβή» μέσα στα ενδεχόμενα. Το δεδομένο όμως είναι ότι ο Πρωθυπουργός δείχνει να παίζει με ανοικτά χαρτιά, επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια προς τους πολίτες. Εάν και πόσο εκτιμηθεί θα το δούμε στις εκλογές.
Το δίλημμα Μητσοτάκη, πιθανότατα θα επαναλάβει και ο Α. Τσίπρας με τη σειρά του την Κυριακή στη ΔΕΘ. Ο Α. Ανδρουλάκης απειλείται με να εγκλωβισμό ανάμεσα τους. Εάν δεν μπορεί να πείσει τους σοβαρούς δικούς του, εκείνοι έχουν διέξοδο: Να επαναλάβουν την ψήφο τους προς τον Μητσοτάκη.
Προς το παρόν ας απολαύσουμε τις τελευταίες ζεστές ημέρες του Σεπτεμβρίου.
Καλή σχολική χρονιά...
