Eurovision 2024: Το κοινό στήριξε Ισραήλ και «σνόμπαρε» Ηνωμένο Βασίλειο – Τι μας έμεινε από τον διαγωνισμό…

Είπαμε, η Eurovision είναι η «Ακρόπολη» του κιτς και ίσως το τελευταίο του προπύργιο απέναντι στη σοβαροφάνεια που χαρακτηρίζει το καλλιτεχνικό στερέωμα

Ο φετινός διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision ήταν ο πιο πολιτικά φορτισμένος στα 68 χρόνια της ιστορίας του και κέρδισε ένα «ουδέτερο» έθνος, η Ελβετία με το Nemo. Καθώς η αστραφτερή σκόνη κατακάθεται από το βράδυ του Σαββάτου στο Μάλμε, ας δούμε, λοιπόν, τι μάθαμε… 

Eurovision 2024

Η Ελβετία «σάρωσε» στον διαγωνισμό 

Μετά από μια εβδομάδα αναταραχής, ευτυχώς είχαμε έναν δημοφιλή νικητή. Το Nemo μπήκε στον τελικό ως το τρίτο φαβορί των στοιχημάτων και κατάφερε να κερδίσει. Το τραγούδι του δεν ήταν απλώς πιασάρικο, αλλά και ευφάνταστα σκηνοθετημένο, με τον 24χρονο καλλιτέχνη να έχει φωνάρα -ισορροπούσε πάνω σε έναν περιστρεφόμενο δίσκο. Σαν ένας μικρός… Freddie Mercury, πραγματικά, δεν μπορούσες να «αντισταθείς» στην εμφάνισή του. 

Η Ευρώπη εξακολουθεί να μην αγαπά το Ηνωμένο Βασίλειο 

Eurovision 2024

Tο Ηνωμένο Βασίλειο «σέρβιρε» gay sexiness στους τηλεθεατές της Eurovision, με το κλίμα στη σκηνή να είναι άκρως ερωτικό, αλλά δεν έπεισε το κοινό. Ο Alexander «προσγειώθηκε» στη 18η θέση από τις 25 χώρες που συμμετείχαν στον τελικό (αποκλείστηκε η Ολλανδία), με μόλις 46 βαθμούς. Κάποιοι κατηγόρησαν το τραγούδι, το οποίο, όπως φάνηκε, δεν είχε απήχηση στο κοινό. Άλλοι επισήμαναν προβλήματα ήχου, άλλοι πάλι θεώρησαν ότι η σκηνοθεσία, με χορευτές που σπαρταρούσαν σε κάτι που έμοιαζε με το μπάνιο ενός κατά συρροή δολοφόνου, ταίριαζε περισσότερο σε ένα ακραίο βίντεο παρά σε μια φιλική προς την οικογένεια Eurovision. Υπήρχαν και πολλοί Άγγλοι που έγραφαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για «αντιδημοτικότητα» μετά το Brexit. Προφανώς, είναι ένας συνδυαμός όλων αυτών... 

Η Eurovision έχει γίνει «γκόθικ» 

Eurovision 2024

Ο διαγωνισμός είχε κάποτε τη φήμη ότι ήταν το σπίτι της φτηνιάρικης ποπ. Όχι τόσο πολύ στις μέρες μας. Αν κρίνουμε από το μείγμα των μουσικών στυλ που παρουσιάστηκαν στον διαγωνισμό, ίσως ήρθε η ώρα και η Ελλάδα να βγάλει τις κιθάρες και τα μαύρα ρούχα... Η Μαρίνα Σάττι με το «Ζάρι» της κατέλαβε την 11η θέση και κυριολεκτικά «πάτωσε» στη βαθμολογία των επιτροπών του διαγωνισμού. Διασώθηκε από την ψηφοφορία του κοινού. Πιο συγκεκριμένα, η Μαρίνα Σάττι πήρε 41 βαθμούς από τις κριτικές επιτροπές και 85 από την ψηφοφορία του κοινού. 

Η μη εμφάνιση των ABBA ήταν μια μικρή απογοήτευση 

Η Charlotte Perrelli, η Carola και η Conchita Wurst παρουσίασαν ένα αφιέρωμα στους ABBA το βράδυ του Σαββάτου. Νωρίτερα, το συγκρότημα είχε εμφανιστεί πάνω στη σκηνή με ολογράμματα, ενώ είχε προηγηθεί η εμφάνιση των Σουηδών Alcazar με το κομμάτι «Crying at the Discoteque».

Το Ισραήλ αψήφησε τη διαμάχη και είχε τη στήριξη του κοινού  

Eurovision 2024

Από τον ημιτελικό της Πέμπτης, χιλιάδες φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί στο Μάλμε, αγανακτισμένοι με τη συμμετοχή του Ισραήλ στον διαγωνισμό, ενώ ο πόλεμος στη Γάζα μαίνεται. Υπήρξαν εκκλήσεις προς τους καλλιτέχνες να μποϊκοτάρουν τον διαγωνισμό. Χώροι LGBTQ+ ακύρωσαν τα πάρτι προβολής. Το τραγούδι της Ισραηλινής διαγωνιζόμενης Eden Golan ξαναγράφτηκε βιαστικά για να είναι λιγότερο προκλητικό στιχουργικά. Την αποδοκίμασαν δυνατά κατά τη διάρκεια των γενικών προβών και της συνέστησαν να παραμείνει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της για την ασφάλειά της. Η ασφάλεια ενισχύθηκε και οι διοργανωτές προετοιμάστηκαν για «εισβολές» στη σκηνή.

Το βράδυ του Σαββάτου όχι μόνο πέρασε χωρίς σοβαρά επεισόδια, αλλά και η Golan τα πήγε καλά. Η 20χρονη από το Τελ Αβίβ ήρθε δεύτερη στη ψηφοφορία του κοινού και τερμάτισε πέμπτη συνολικά. «United by music» ήταν το σύνθημα του φετινού διαγωνισμού. Μετά από μια έντονη προετοιμασία, ίσως να επαληθεύτηκε στο τέλος… 

 Η εκκεντρικότητα της Eurovision ζει και βασιλεύει

Είχαμε έναν άντρα που λεγόταν Baby Lasagna και φώναζε για το άρμεγμα αγελάδων, ενώ ήταν ντυμένος με δαντελένια πετσετάκια. Είχαμε ένα ραπ για τη Μητέρα Τερέζα, μια μάγισσα που ούρλιαζε, ντίσκο-στριπτιτζούδες, άφθονα πυροτεχνήματα και πολύ, πολύ γυμνό. Είπαμε, η Eurovision είναι η «Ακρόπολη» του κιτς και ίσως το τελευταίο του προπύργιο απέναντι στη σοβαροφάνεια που χαρακτηρίζει το καλλιτεχνικό στερέωμα. Ένα μουσικό show απενοχοποιημένο από τους καθωσπρεπισμούς και τις βαρετές, εμπορικές συμβάσεις που προσδιορίζουν όλα τα υπόλοιπα music events του πλανήτη, καθώς στόχος του δεν είναι η προσωπική καταξίωση κάποιου καλλιτέχνη, αλλά η συσπείρωση μίας ολόκληρης χώρας στο πρόσωπό του. Άντε και του χρόνου… 

Πηγή: skai.gr